Η επιστροφή του «διαβολικά καλού» Τραμπ και η Αθήνα…

Μέχρι τον Γενάρη που θα έχει εγκατασταθεί στο Λευκό Οίκο ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ η ελληνική κυβέρνηση (και τα ΜΜΕ που συντονίζονται αυτόματα με τις επιθυμίες/οδηγίες της) θα έχουν ήδη προσαρμοστεί με τη νέα κατάσταση αναδεικνύοντας τις αρετές της νέας αμερικανικής διοίκησης, ακόμα και την «διαβολικά καλή» πολιτική φυσιογνωμία του νέου προέδρου.

Η προσαρμογή άλλωστε σε νέα

δεδομένα αποτελεί βασική μέριμνα (και ανάγκη επιβίωσης) των υποτελών που θέλοντας και μη είναι υποχρεωμένοι να καταπιούν το γεγονός ότι ένας αυταρχικός, ρατσιστής, μάτσο πολυεκατομμυριούχος επανέκαμψε στο θρόνο της αμερικανικής αυτοκρατορίας.

Πέρα, ωστόσο, από την γενικότερη ατμόσφαιρα η οποία εύκολα μεταβάλλεται και καθοδηγείται με την βοήθεια των media σε βαθμό που η καρτουνίστικη φιγούρα του νέου προέδρου να ενδυθεί με χιτώνες σοφίας και ορθολογισμού, η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει πως η ουσία των ελληνοαμερικανικών σχέσεων δεν πρόκειται να επηρεαστεί από την αλλαγή στον Λευκό Οίκο.

Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει πως η τρέχουσα κατάσταση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων (που χαρακτηρίζεται ως η καλύτερη που έχει υπάρξει ποτέ) διαμορφώθηκε θεσμικά με τη Συμφωνία Στρατηγικής Συνεργασίας (Συμφωνία για τις βάσεις) την οποία «διαπραγματεύτηκαν» η προηγούμενη διοίκηση Τραμπ με την κυβέρνηση Τσίπρα (ΣΥΡΙΖΑ) και ήταν αυτή ακριβώς η Συμφωνία η πρώτη επίσημη διεθνής «δικαιοπραξία» που έφερε σε πέρας με το που ανέλαβε την εξουσία ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Με απλούστερα λόγια η εν λόγω Συμφωνία καθορίζει λεπτομερώς τη θέση της χώρας στο αμερικανικό imperium καθώς και τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει έναντι των ΗΠΑ ανεξαρτήτως του ενοίκου στο Λευκό Οίκο.

Ίσως, μάλιστα δεν είναι τυχαίο ότι την περασμένη εβδομάδα, μόλις λίγες μέρες πριν τις εκλογές εμφανίστηκε στην Αθήνα και είχε «ανεπίσημη» συνάντηση με τον Μητσοτάκη ο Μάικ Πομπέο, ο υπουργός Εξωτερικών της προηγούμενης διοίκησης Τραμπ, ο οποίος θεωρείται και ο αρχιτέκτονας της ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας Στρατηγικής Συνεργασίας (η συμφωνία για τις Βάσεις που αναφέραμε πιο πάνω). Η εν λόγω συνάντηση μάλιστα αξίζει ιδιαίτερης επισήμανσης καθώς ο Πομπέο φέρεται να είναι φαβορί για τη θέση του υπουργού Άμυνας στην νέα κυβέρνηση Τραμπ.

Η ελληνική κυβέρνηση, όπως άλλωστε και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι (και όχι μόνο) υποτελείς της αμερικανικής υπερδύναμης αναμένουν τις πρώτες ενδείξεις των προθέσεων της νέας αμερικανικής ηγεσίας προκειμένου να προσαρμοστούν στις υποδείξεις/ εντολές της Ουάσιγκτον.

Η ελληνική κυβέρνηση αναμένει λοιπόν τις αποφάσεις του Τραμπ για τα τρέχοντα μείζονα ζητήματα, δηλαδή τους δύο πολέμους που βρίσκονται σε εξέλιξη, στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή.

Με βάση την Συμφωνία ελληνοαμερικανικής στρατηγικής Συνεργασίας η ελληνική κυβέρνηση ακολούθησε απόλυτα τη γραμμή της διοίκησης Μπάιντεν -προσφέροντας γη (βάση Αλεξανδρούπολης για παράδειγμα) και ύδωρ (πρωτοστάτησε κατ’ αναλογία η ελληνική κυβέρνηση στην παροχή εξοπλισμού στην Ουκρανία τινάζοντας στον αέρα τις ελληνορωσικές σχέσεις)- προκειμένου να συντηρηθεί ο πόλεμος στην Ευρώπη. Απόλυτη είναι η προσαρμογή της ελληνικής κυβέρνηση και στις επιλογές του Μπάιντεν στη Μέση Ανατολή.

Μπορεί να στοιχηματίσει κανείς, πως ότι ίδιο απόλυτη θα είναι και η «σύμπλευση» της Αθήνας με τον «διαβολικά καλό» (κατά τη διατύπωση του πρωθυπουργού τότε Τσίπρα) Ντόναλντ Τραμπ…

Διαβάστε επίσης

Επίθεση Φάμελλου σε Κασσελάκη: Επιχειρεί να δυναμιτίσει πλήρως το συνέδριο – Να προστατεύσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ

Ελληνοτουρκικά: Μήνυμα για «καζάν-καζάν» από Φιντάν λίγο πριν έλθει στην Αθήνα

Κασσελάκης: Παράνομοι και αντιδημοκρατικοί οι αποκλεισμοί συνέδρων – Να παραιτηθεί η Σβίγκου (video)