Η Έφη του «νέου κύματος» – Σύνθεση και ρεαλισμός με το βλέμμα «στους πολλούς»

Μια «αξιόλογη νέα γυναίκα»  με «αποδεδειγμένα θετικό αποτύπωμα» στην πολιτική, που «έχει κολλήσει ένσημα» και διαθέτει «στέρεη επιστημονική συγκρότηση». Αυτά έγραψε μεταξύ άλλων η Λούκα Κατσέλη στην δήλωση με την οποία καλωσόρισε την υποψηφιότητα της Έφης Αχτσιόγλου, δίνοντας ενδεχομένως και ένα από τα καλύτερα πορτραίτα της τις μέρες αυτές.

Η νέα πολιτικός, με καταγωγή από τα Γιαννιτσά που στα 38 της χρόνια έχει ήδη μια γεμάτη διαδρομή, επαγγελματική

και πολιτική, φαίνεται πως διεκδικεί με αξιώσεις την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, κοινώς, θεωρείται το «φαβορί» αυτής της κούρσας. Είναι εκείνη η υποψηφιότητα που σηματοδοτεί την ανανέωση για την οποία μίλησε ο Αλέξης Τσίπρας με την αναφορά του ότι παραμερίζει για να έρθει το νέο κύμα.

Το νέο κύμα στο οποίο βέβαια αναφέρθηκε ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει σχέση με το ρεύμα του ελληνικού τραγουδιού της μακρινής πια δεκαετίας του 60. Όμως, για να δανειστούμε και μια αναφορά εκείνου του ρεύματος θα μπορούσαμε να πούμε ότι πολλοί αναρωτιούνται αν η Έφη Αχτσιόγλου θα καταφέρει, εφόσον βέβαια αναλάβει τα ηνία, «να διώξει τα σύννεφα» από τον πολυταλαιπωρημένο ΣΥΡΙΖΑ.

Η ίδια πάντως, έδωσε στίγμα ενότητας και σύνθεσης με στόχο το κόμμα να τελεί στην «υπηρεσία» της κοινωνίας και όχι να αντιμάχεται στο εσωτερικό του με γνώμονα προσωπικές στρατηγικές δικαίωσης διαδρομών και απόψεων, όπως είπε στη δήλωσή της.

Βάπτισμα του πυρός στα … νύχια της τρόικας

Η Έφη Αχτσιόγλου ανήκει στην νέα γενιά πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ, που ξεπήδησαν από την εκλογική εκτίναξη του κόμματος το 2012 όταν ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε για την πρόθεση της Αριστεράς να κυβερνήσει. Μιας γενιάς που στη συνέχεια αναδείχτηκε κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και έλαβε το «βάπτισμα του πυρός», μέσα στις δύσκολες και πιεστικές συνθήκες της «συγκυβέρνησης» με την τρόικα (κατά την διατύπωση που είχε χρησιμοποιήσει ο Αλέξης Τσίπρας πριν τις εκλογές).

Θα μπορούσε να πει κανείς πως έλαβε τρεις φορές την «ψήφο εμπιστοσύνης» του Αλέξη Τσίπρα καθώς την τοποθέτησε στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2015 και στις εκλογές του 2019. Στις πρόσφατες εκλογές του Μάϊου μέτρησε τις πολιτικές δυνάμεις της κατεβαίνοντας με σταυρό και βγαίνοντας πρώτη στον τομέα Δυτικής Αθήνας.

Η Έφη Αχτσιόγλου πέρασε επιτυχώς αυτό το κρας τεστ της μνημονιακής περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ, χτίζοντας κυβερνητική εμπειρία μέσα στις αντίξοες συνθήκες των διαπραγματεύσεων με την τρόικα και αποδεικνύοντας ότι μπορεί να ανταπεξέλθει σε προκλήσεις και καθήκοντα υψηλών απαιτήσεων.

Ως υπουργός Εργασίας και επομένως επικεφαλής της ομάδας διαπραγμάτευσης σε αυτό το πεδίο, πέτυχε την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 11% και 27% για τους νέους εργαζόμενους (με ενιαίο κατώτατο μισθό τα 650 ευρώ), την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, τη μείωση της αδήλωτης εργασίας και της ανεργίας, τη δημιουργία του Οργανισμού Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΟΠΕΚΑ), το νέο πλαίσιο για την αναδοχή και την υιοθεσία.

«Άριστη» και αριστερή «τεχνοκράτισσα»

Αριστούχος της νομικής, δείχνει να μην αφήνει τίποτε στην τύχη, και είναι από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που συνδυάζουν, την αριστερή πολιτική συγκρότηση, την πολιτική σοβαρότητα και την «τεχνοκρατική» δομή, με την έννοια της κατάρτισης, της εξειδίκευσης και της μεθοδικότητας. Ο επαγγελματισμός, που είναι ένα από τα στοιχεία που προτάσσει για το νέο ΣΥΡΙΖΑ, ή αλλιώς τον ΣΥΡΙΖΑ του «νέου κύματος», διέπει και την ίδια.

Δυναμική και λαμπερή παρουσία με συγκροτημένο και τεκμηριωμένο πολιτικό λόγο αναδεικνύει τις αιχμές και επιδεικνύει μαχητικότητα χωρίς τοξικότητα, γεγονός που την καθιστά ελκυστική περίπτωση πολιτικού ακόμα και στα ώτα ενός πιο κεντρώου ή μετριοπαθούς κοινού.

Στις δηλώσεις στήριξης που έκανε προς το πρόσωπό της ο καθηγητής της στη Νομική του ΑΠΘ και επιβλέπων την διδακτορική διατριβή της στο Εργατικό Δίκαιο Άρις Καζάκος ανέφερε ότι «είναι ικανότατη νομικός με αναλυτική και συνθετική σκέψη, με νομική οξύνοια», προσθέτοντας ότι «είναι μία από τους δύο μεταπτυχιακούς φοιτητές μου στους οποίους έδωσα χαρακτηρισμό-βαθμό “Άριστα με διάκριση” στη διδακτορική της διατριβή».

Θεσσαλονίκη – Βρυξέλλες – Αθήνα

Η Έφη Αχτσιόγλου, ολοκλήρωσε με άριστα το πτυχίο της στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ, στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια το μεταπτυχιακό της στο Δημόσιο Δίκαιο και τις Πολιτικές Επιστήμες από την ίδια σχολή (2009) ενώ το 2014, ολοκλήρωσε ως υπότροφος του ΙΚΥ τη συγγραφή της διδακτορικής της διατριβής στο Εργατικό Δίκαιο, υπό την επίβλεψη του καθηγητή Άρη Καζάκου.

Πριν εισέλθει στον πολιτικό στίβο ξεκίνησε από την δικηγορία στην Θεσσαλονίκη ενώ έχει εργαστεί επίσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς και στον Τομέα Αστικού Δικαίου, Πολιτικής Δικονομίας και Εργατικού Δικαίου του Τμήματος Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 2009 έως το 2013 καθώς και ως ερευνήτρια στο Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου.

Από τον Ιούλιο του 2014  άρχισε η αντίστροφη μέτρηση της εισόδου της στην πολιτική: εργάστηκε ως επιστημονική συνεργάτιδα του ευρωβουλευτή τότε Γιώργου Κατρούγκαλου στις Βρυξέλλες, ο οποίος στη συνέχεια μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 της ζήτησε να τον ακολουθήσει στο υπουργείο Εργασίας. Τον Οκτώβριο του 2016 ανέλαβε υπουργός Εργασίας παίρνοντας την σκυτάλη από τον προκάτοχό της ο οποίος μετακινήθηκε στο ΥΠΕΞ ως Αναπληρωτής Υπουργός ευρωπαϊκών Υποθέσεων.

Η «κόκκινη Έφη» που κοιτά ως το προοδευτικό και δημοκρατικό κέντρο

Πολλοί της δίνουν το προσωνύμιο «κόκκινη Έφη» λαμβάνοντας υπόψη τις αριστερές ιδεολογικές καταβολές της, κάτι όμως που όμως μερικές φορές δείχνει να χρησιμοποιείται ως «ταμπέλα» με στόχο να «κοντύνει» την υποψηφιότητά της και να υπονοήσει στενή πολιτικο-ιδεολογική οπτική.

Στη δήλωση της Τετάρτης από το Ωδείο Αθηνών έδειξε να διαψεύδει αυτή την «ταμπέλα» αντιθέτως έδειξε να στοχεύει στο ευρύτερο δυνατό ακροατήριο, και πέραν της ριζοσπαστικής αριστεράς, την οποία θεωρεί αφετηρία της. Άνοιξε την απεύθυνσή της ως το δημοκρατικό και προοδευτικό κέντρο.

Κάτι που τόνισε ιδιαιτέρως και με την αναφορά της περί «κατασκευασμένου» διλήμματος «προς το κέντρο ή προς την αριστερά» διότι «είμαστε με τους πολλούς». Κάτι που από τα αριστερά δέχεται την κριτική ότι αποτελεί μια «στρογγυλεμένη» αναφορά.

Σημείωσε, επιπλέον, πως η υποψηφιότητά της εκ των πραγμάτων δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά την κοινωνία και τη χώρα – και αυτός ήταν ένας λόγος για τον οποίο, όπως λένε οι συνεργάτες της, η δήλωσή της έγινε εκτός κομματικών γραφείων. Ένα δείγμα προφύλαξης από συμπαραδηλώσεις περί κομματικού σωλήνα, κομματισμού και τα τοιαύτα.

Έδειξε να πιάνει το νήμα από εκεί που το άφησε ο Αλέξης Τσίπρας και να εγγυάται τη συνέχεια αυτής της διαδρομής, το κόμματος εξουσίας, λέγοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεκινά από το μηδέν, έχεις ως παρακαταθήκη του την κυβερνητική εμπειρία και την έξοδο «από το τέλμα της χρεοκοπίας» αλλά και την απόφαση να γίνει μαζικό κόμμα εξουσίας μέσα από την διεύρυνση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είπε «θέλουμε σήμερα να είμαστε η δύναμη της δημιουργικής αντιπολίτευσης, έτσι όπως οι καιροί και οι νέες συνθήκες το απαιτούν. Ώστε να γίνουμε αύριο η ρεαλιστική και αποτελεσματική διακυβέρνηση υπέρ των πολλών». 

Διαβάστε επίσης:

Ποιες υποχωρήσεις είναι στο τραπέζι των ελληνοτουρκικών

Πώς φτάσαμε στα Ιουλιανά! – Μέρος Δεύτερο

Σκληρός αγώνας για τη διατήρηση της πολιτικής αυτονομίας του ΠΑΣΟΚ