Γεννηματά: Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν αντιγράφεται και δεν υπόκειται σε μιμήσεις και συγκρίσεις

«Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ο ηγέτης που κατόρθωσε να εκφράσει γνήσια τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, πέρα και πάνω από κομματικές διαιρέσεις, με όχημα το πρωτοποριακό πολιτικό εγχείρημα του ΠΑΣΟΚ που κατέλαβε τον χώρο του προοδευτικού κέντρου, της σοσιαλδημοκρατίας και της κεντροαριστεράς», αναφέρει η Φώφη Γεννηματά σε άρθρο της που φιλοξενείται στην ειδική έκδοση της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ

Όπως σημειώνει η κ. Γεννηματά, «δεν συνθηκολόγησε ποτέ με την κατεστημένη αντίληψη των πραγμάτων και δεν παραιτήθηκε ποτέ από την προσπάθεια σύνθεσης των αντίθετων όψεων της πραγματικότητας. Κατάφερε έτσι να υπερβεί τις πολιτικές διαιρέσεις, στον ευρύτερο χώρο, αρθρώνοντας αυθεντικά το δίκαιο και αναγκαίο αίτημα του δημοκρατικού λαού για τη μεγάλη "Αλλαγή" του 1981. Με την Αλλαγή άρχισε και η ουσιαστική μεταπολίτευση στη χώρα».

Συμπληρώνει ότι αποδείχθηκε ως ο μεγαλύτερος μεταρρυθμιστής στην Ελλάδα του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα, απαριθμώντας τις σημαντικές αλλαγές που έγιναν όσα χρόνια ήταν πρωθυπουργός (1981-1988 και 1993-1996).

Η κ. Γεννηματά σημειώνει ότι ήταν «ένας ελεύθερος, ανυπότακτος και ανυπόκριτος ηγέτης. Πρωτοπόρος, που αναζητούσε διαρκώς υψηλότερους και πλατύτερους ορίζοντες. Οραματιστής χωρίς να υπάρξει ποτέ ονειροπόλος. Γιατί ήταν, ταυτόχρονα και ρεαλιστής. Διάβαζε τα γεγονότα πιο νωρίς απ' όλους. Κι εκεί εντοπίζεται η μοναδικότητά του. Κατά τη ψήφιση της συνθήκης του Μάαστριχτ τον Αύγουστο του 92, προειδοποίησε έγκαιρα για τα προβλήματα της ευρωζώνης, που τα βρήκαμε μπροστά μας μετά από δεκαέξι χρόνια. Αρνήθηκε να συμπλεύσει τυχοδιωκτικά με τα ευκαιριακά ρεύματα και τις εφήμερες ιδέες. Είπε στο λαό την αλήθεια, πρώτος, ακόμη και για τη "δολοφονική" απειλή του δημόσιου χρέους. Αγαπούσε το λαό μας και ο λαός του το ανταπέδωσε, με μια αγάπη, βαθιά και ανυπόκριτη. Κι αυτό το αυθόρμητο λαϊκό αίσθημα δεν ήταν τυχαίο ούτε αδικαιολόγητο».

«Ο Ανδρέας, εν τέλει, ήταν και παραμένει ιστορικά μοναδικός και ανεπανάληπτος. Δεν αντιγράφεται και δεν υπόκειται σε μιμήσεις και συγκρίσεις. Το γνωρίζουν καλά όσοι μάταια προσπαθούν από δεξιά και από αριστερά να θολώσουν την εικόνα του» προσθέτει μεταξύ άλλων.

«Όλοι οι Έλληνες δημοκράτες, όλοι οι Έλληνες προοδευτικοί και σοσιαλδημοκράτες, όλοι όσοι κατατάσσουμε τους εαυτούς μας, με ειλικρίνεια, εντιμότητα και σεβασμό, στην κεντροαριστερά, κρατάμε το έργο του Ανδρέα Παπανδρέου και την ιστορική του πορεία ως πολύτιμη παρακαταθήκη και αφετηρία των δικών μας αγώνων για μια νέα κινηματική "Αλλαγή" στον εικοστό πρώτο αιώνα. Σήμερα, τόσα χρόνια μετά, οι αξίες της Αλλαγής παραμένουν επίκαιρες και ορίζουν την πρόοδο. Το βέλος του χρόνου δείχνει μόνο μπροστά. Προς ένα μέλλον αισιόδοξο και φωτεινό. Ένα αύριο που πρέπει να βρει την Ελλάδα πιο ισχυρή, πιο δημιουργική, παραγωγική. Τους Έλληνες ενωμένους, με αξιοπρέπεια στη ζωή τους. Τη δημοκρατία πιο δυνατή. Το Κίνημα Αλλαγής, ο κύριος εκφραστής της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα, σε αυτή την προοπτική είναι προσηλωμένο και με τη δύναμη και καθαρή εντολή των πολιτών μπορεί να την εγγυηθεί», καταλήγει η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής» επισημαίνει.

Αναλυτικά, το άρθρο της Φώφης Γεννηματά στα ΝΕΑ έχει ως εξής:

«Ανδρέας Παπανδρέου: Ιστορικά μοναδικός και ανεπανάληπτος.

Εκατό χρόνια από τη γέννηση του Ανδρέα Παπανδρέου, είκοσι τρία από το τελευταίο ταξίδι του και η μνήμη του παραμένει ανεξίτηλη. Όχι μόνο στις γενιές που τον έζησαν αλλά ακόμα και σε αυτές που τον διαδέχτηκαν. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι αναμφισβήτητα μια απαράμιλλη πολιτική προσωπικότητα, είναι πια ένα ιστορικό πρόσωπο. Για το εξαιρετικά σημαντικό επιστημονικό του έργο, έργο ως οικονομολόγου που τον κατατάσσει στα κορυφαία ονόματα της συγκεκριμένης επιστήμης. Για τους σκληρούς και αποφασιστικούς αγώνες που έδωσε, ενάντια σε κάθε μορφή ολοκληρωτισμού. Για το βαθύ εκδημοκρατισμό του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας στα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Ο Ανδρέας ήταν ο ηγέτης που κατόρθωσε να εκφράσει γνήσια τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, πέρα και πάνω από κομματικές διαιρέσεις, με όχημα το πρωτοποριακό πολιτικό εγχείρημα του ΠΑΣΟΚ.

Το κίνημα που κατέλαβε τον χώρο του προοδευτικού κέντρου, της σοσιαλδημοκρατίας και της κεντροαριστεράς. Δεν συνθηκολόγησε ποτέ με την κατεστημένη αντίληψη των πραγμάτων και δεν παραιτήθηκε ποτέ από την προσπάθεια σύνθεσης των αντίθετων όψεων της πραγματικότητας. Κατάφερε έτσι να υπερβεί τις πολιτικές διαιρέσεις, στον ευρύτερο χώρο, αρθρώνοντας αυθεντικά το δίκαιο και αναγκαίο αίτημα του δημοκρατικού λαού για τη μεγάλη «Αλλαγή» του 1981.

Με την αλλαγή άρχισε και η ουσιαστική μεταπολίτευση στη χώρα. Αποδείχθηκε ως ο μεγαλύτερος μεταρρυθμιστής στην Ελλάδα του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα. Είναι εκείνος που πέτυχε: Να ξαναδώσει στους Έλληνες την Εθνική τους περηφάνια. Έδωσε περιεχόμενο στο σύνθημα «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» γιατί πίστευε στις δυνατότητες της χώρας και του λαού, στην εθνική ανεξαρτησία. Να αναγνωρίσει την εθνική αντίσταση, να επιφέρει την εθνική συμφιλίωση, να ενώσει τη διχασμένη από τον εμφύλιο ελληνική κοινωνία, Να αποκαταστήσει τις τεράστιες αδικίες που υπέστη η μισή κοινωνία λόγω της ιδεολογίας της και του φρονήματός της, Να δώσει ευκαιρίες ζωής και αξιοπρέπειας στους μη προνομιούχους Έλληνες και ταυτόχρονα ευκαιρίες στους νέους ανθρώπους, Να ενισχύσει τη μεσαία τάξη Να προωθήσει την ουσιαστική ισότητα, πολύ πιο μπροστά και από πολλά Ευρωπαϊκά κράτη. Να θεμελιώσει το Κοινωνικό κράτος στη χώρα, το ΕΣΥ το μεγάλο κεκτημένο της εποχής του, διασφαλίζοντας την κοινωνική συνοχή, Να εμπεδωθεί στον τόπο μας η δημοκρατία, η αποκέντρωση, ένα λειτουργικό και σύγχρονο κράτος στο πλαίσιο της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας.

Να συμπρωταγωνιστήσει ο ίδιος και η χώρα στον διεθνή στίβο. Όχι μόνο στην Ευρώπη, στο κίνημα ειρήνης και αφοπλισμού. Ήξερε να βλέπει πάνω από τη σκακιέρα και γι’ αυτό δεν δίστασε να συγκρουστεί και με τους μεγάλους της εποχής του. Ο Ανδρέας ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος. Ένας ελεύθερος, ανυπότακτος και ανυπόκριτος ηγέτης. Πρωτοπόρος, που αναζητούσε διαρκώς υψηλότερους και πλατύτερους ορίζοντες. Οραματιστής χωρίς να υπάρξει ποτέ ονειροπόλος. Γιατί ήταν, ταυτόχρονα και ρεαλιστής. Διάβαζε τα γεγονότα πιο νωρίς απ’ όλους. Κι εκεί εντοπίζεται η μοναδικότητά του. Κατά τη ψήφιση της συνθήκης του Μάαστριχτ τον Αύγουστο του 92,προειδοποίησε έγκαιρα για τα προβλήματα της ευρωζώνης, που τα βρήκαμε μπροστά μας μετά από δεκαέξι χρόνια. Αρνήθηκε να συμπλεύσει τυχοδιωκτικά με τα ευκαιριακά ρεύματα και τις εφήμερες ιδέες.

Είπε στο λαό την αλήθεια, πρώτος, ακόμη και για τη «δολοφονική» απειλή του δημόσιου χρέους. Αγαπούσε το λαό μας και ο λαός του το ανταπέδωσε, με μια αγάπη, βαθιά και ανυπόκριτη. Κι αυτό το αυθόρμητο λαϊκό αίσθημα δεν ήταν τυχαίο ούτε αδικαιολόγητο. Ο Ανδρέας Παπανδρέου αποδείχθηκε ηγέτης ανυπέρβλητου διαμετρήματος και διαχρονικής ακτινοβολίας. Κίνησε τη χώρα προς τα εμπρός, με λαϊκή συμμετοχή, με συναίνεση στο εσωτερικό και ασφάλεια στο διεθνές περιβάλλον. Με το ηγετικό του όραμα και τον πολιτικό ρεαλισμό του, κατάφερε να κάνει μια βαθιά τομή στην ιστορική εξέλιξη της Ελλάδας, αφήνοντας σημάδια ανεξίτηλα στο χρόνο. Ο Ανδρέας, εν τέλει, ήταν και παραμένει ιστορικά μοναδικός και ανεπανάληπτος. Δεν αντιγράφεται και δεν υπόκειται σε μιμήσεις και συγκρίσεις. Το γνωρίζουν καλά όσοι μάταια προσπαθούν από δεξιά και από αριστερά να θολώσουν την εικόνα του.

Όλοι οι Έλληνες δημοκράτες, όλοι οι Έλληνες προοδευτικοί και σοσιαλδημοκράτες, όλοι όσοι κατατάσσουμε τους εαυτούς μας, με ειλικρίνεια, εντιμότητα και σεβασμό, στην κεντροαριστερά, κρατάμε το έργο του Ανδρέα Παπανδρέου και την ιστορική του πορεία ως πολύτιμη παρακαταθήκη και αφετηρία των δικών μας αγώνων για μια νέα κινηματική «Αλλαγή» στον εικοστό πρώτο αιώνα. Σήμερα, τόσα χρόνια μετά, οι αξίες της Αλλαγής παραμένουν επίκαιρες και ορίζουν την Πρόοδο. Το βέλος του χρόνου δείχνει μόνο μπροστά. Προς ένα μέλλον αισιόδοξο και φωτεινό. Ένα αύριο που πρέπει να βρει την Ελλάδα πιο ισχυρή, πιο δημιουργική, παραγωγική. Τους Έλληνες ενωμένους, με αξιοπρέπεια στη ζωή τους. Τη δημοκρατία πιο δυνατή. Το Κίνημα Αλλαγής, ο κύριος εκφραστής της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα, σε αυτή την προοπτική είναι προσηλωμένο και με τη δύναμη και καθαρή εντολή των πολιτών μπορεί να την εγγυηθεί».