Γενικευμένη παρακολούθηση σε όλη την Ευρώπη

«Πώς τοποθετείται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το γεγονός ότι το ίδιο το θεσμικό πλαίσιο της Ε.Ε., το οποίο έχει ενσωματωθεί από τις κυβερνήσεις και στις εθνικές νομοθεσίες, έχει καταστήσει νόμο και επιτρέπει τη γενικευμένη παρακολούθηση των επικοινωνιών, την παραβίαση της ιδιωτικής ζωής, τη συλλογή, επεξεργασία και ανταλλαγή προσωπικών δεδομένων των εργαζομένων σε όλα τα κράτη-μέλη της;».

Με αυτό το ερώτημα οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ Κώστας Παπαδάκης και Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος έθεσαν την περασμένη εβδομάδα και σε

ευρωπαϊκό επίπεδο το θέμα των παρακολουθήσεων που συνταράσσει την Ελλάδα.

Οι ευρωβουλευτές υπενθυμίζουν ότι η παρακολούθηση του νυν προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ, σε συνδυασμό με την επιδίωξη παρακολούθησής του από το λογισμικό Predator, «προστίθεται στις επανειλημμένες “συνακροάσεις” τηλεφώνων στην έδρα της Κεντρικής Επιτροπής (Κ.Ε.) του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ) από το 2016 που έμειναν αδιερεύνητες από τη λεγόμενη Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών – ΑΔΑΕ, επιβεβαιώνοντας τον ρόλο της στη συγκάλυψη παραβιάσεων του απορρήτου των επικοινωνιών».

Εν συνεχεία τονίζουν ότι περιπτώσεις παρόμοιες με αυτές μέσω του συστήματος παρακολούθησης Predator έχουν αποκαλυφθεί και για τις κυβερνήσεις της Ουγγαρίας, της Πολωνίας και της Ισπανίας, ενώ «στοιχεία έχουν δει το φως της δημοσιότητας και για τη γερμανική κυβέρνηση, που αγόρασε το πιο πάνω κατασκοπευτικό λογισμικό το 2019, ενώ σε διαπραγματεύσεις για την απόκτησή του ήρθαν και οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Εσθονίας».

Άλλωστε, όπως επισημαίνουν, «η παραγωγή, εμπορία και διακίνηση κατασκοπευτικού λογισμικού, όπως το Pegasus, το Predator και δεκάδες άλλα που κυκλοφορούν, θεωρείται νόμιμη από τη νομοθεσία της Ε.Ε. (…) αρκεί το κράτος εισαγωγής να… “σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα”, όπως θέτει υποκριτικά η ευρωενωσιακή νομοθεσία».

Η χρήση των μεταδεδομένων

Σε ό,τι αφορά το νομοθετικό πλαίσιο σε επίπεδο Ε.Ε., οι ευρωβουλευτές επικεντρώνουν στην Οδηγία 2006/24/ΕΚ, με την οποία «επιβάλλεται η διατήρηση από τους παρόχους ηλεκτρονικών επικοινωνιών των μεταδεδομένων όλων των πολιτών σε κάθε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και η άμεση διάθεσή τους στις υπηρεσίες ασφαλείας». Πώς λειτουργούν σε αυτό το πλαίσιο τα μεταδεδομένα;

● «Παρέχουν στοιχεία για το ποιος μίλησε με ποιον, μέσω ποιων συσκευών, πότε, για πόση διάρκεια, καθώς και πού βρίσκονταν αυτοί οι χρήστες κατά τη συνομιλία τους, ακόμη και τις αναπάντητες κλήσεις».

● «Παρέχουν στους κατασταλτικούς μηχανισμούς και τις υπηρεσίες ασφαλείας των κρατών μελών τη δυνατότητα εξαγωγής ιδιαιτέρως ακριβών συμπερασμάτων σε σχέση με την ιδιωτική ζωή όλων των προσώπων, όπως οι καθημερινές συνήθειες, οι τόποι διαμονής, οι καθημερινές και άλλες μετακινήσεις, οι ασκούμενες δραστηριότητες, οι κοινωνικές σχέσεις τους και το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο τα πρόσωπα αυτά κινούνται».

Τεράστιο πλέγμα φακελώματος

Αφού υπενθυμίζουν το πώς οι ευρωπαϊκές και ελληνικές κυβερνήσεις από το 2011 μέχρι σήμερα αξιοποίησαν το περιεχόμενο της εν λόγω Οδηγίας, παρότι αυτή το 2013 κρίθηκε ανίσχυρη με απόφαση του Δικαστηρίου της Ε.Ε., περιγράφουν ένα «νομοθετικό πλέγμα φακελώματος τεραστίων διαστάσεων» όπως:

1. Ο κανονισμός 2016/679 (Γενικός Κανονισμός Προστασίας Δεδομένων), ο οποίος «γενικεύει την καταγραφή, συλλογή και χρήση από τα αστικά κράτη των προσωπικών δεδομένων με την επίκληση λόγων “ασφάλειας του κράτους”, “εθνικής άμυνας”, “δημόσιας ασφάλειας”, “πρόληψης, διερεύνησης, δίωξης ποινικών αδικημάτων”, “άλλων σημαντικών στόχων γενικού δημόσιου συμφέροντος της Ένωσης ή κράτους-μέλους” (άρθρο 23)».

2. Η «γιγαντιαία βάση προσωπικών δεδομένων SIS III του συστήματος Σένγκεν για την ανταλλαγή τους μεταξύ των κρατών-μελών».

3. Ο κανονισμός 2016/794 «για την ανταλλαγή δεδομένων των υπηρεσιών των κρατών μελών με την Ευρωπόλ, διευρύνοντας την “εντολή της”, με βάση τον οποίο μπορεί να διαβιβάζει προσωπικά δεδομένα ακόμη και σε ιδιώτες και υπηρεσίες τρίτων χωρών».

4. Οι «νόμοι» της Ε.Ε. για τις Ψηφιακές Αγορές και Ψηφιακές Υπηρεσίες (DMA-DSA), «που εγκρίθηκαν πρόσφατα από το Ευρωκοινοβούλιο, προωθούν την πλήρη εμπορευματοποίηση των προσωπικών δεδομένων, παραδίδοντάς τα για εμπορική χρήση στους ομίλους – κολοσσούς του Διαδικτύου».

5. Η συγκρότηση και διεύρυνση της λειτουργίας του EU-LISA, «οργανισμού λειτουργικής διαχείρισης υπολογιστικών συστημάτων ευρείας κλίμακας του λεγόμενου “Χώρου Ελευθερίας Ασφάλειας Δικαιοσύνης” της Ε.Ε., που επί της ουσίας συντονίζει όλους τους ευρωενωσιακούς οργανισμούς φακελώματος και παρακολούθησης, με τους Κανονισμούς 2011/1077 και 2018/1726».

6. Η Οδηγία (E.E.) 2016/681 για την διαβίβαση των προσωπικών δεδομένων των επιβατών αερομεταφορών.

7. Το πλαίσιο αυτό, όπως σημειώνουν οι δύο ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, «συμπληρώνεται με τη σύμβαση Ε.Ε. – ΗΠΑ, καθώς και με δεκάδες τρίτες χώρες, και επιτρέπει τη διαβίβαση των προσωπικών δεδομένων των εργαζομένων στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. στις υπηρεσίες ασφαλείας των ΗΠΑ και των άλλων χωρών».

Όλοι υπεύθυνοι

Στην κατακλείδα της ερώτησής τους οι Παπαδάκης και Νικολάου-Αλαβάνος σημειώνουν ότι «γι’ αυτή την επικίνδυνη κατάσταση για τους λαούς της Ε.Ε. βαριές ευθύνες έχουν όλες οι πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου και τα αντίστοιχα κόμματά τους στα κράτη-μέλη, που πρωτοστατούν στη διαμόρφωση αυτού του αντιλαϊκού νομοθετικού πλαισίου και στηρίζουν την υλοποίηση του».

Εξάλλου «αυτό το νομοθετικό πλαίσιο, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Ε.Ε. επισήμως ισχυρίζεται προκλητικά πως οι εργατικοί – λαϊκοί αγώνες διαταράσσουν τη δημόσια ζωή και ασφάλεια κι αντιμετωπίζονται συνεπώς ως απειλή, θέτει ξεκάθαρα στο στόχαστρο το εργατικό – λαϊκό κίνημα, που αγωνίζεται για τα δικαιώματά του με βάση τις σύγχρονες ανάγκες».

Διαβάστε επίσης:

Αναζητώντας γραμμή άμυνας

«Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» και Έβρος

Παραγραφή χρεών στη δεκαετία – Ποιες οφειλές θα αφορά