Φονικά με κουλτούρα Φαρ Ουέστ και μονοκρατορίας

ΚΟΣΜΟΣΈντυπη Έκδοση

Μπολιάστηκαν μέχρι και τα σχολεία στη «λύση των διαφορών με τα όπλα»

Το τελευταίο περιστατικό της 14ης Φεβρουαρίου σε μια εύπορη περιοχή βόρεια του Μαϊάμι ήταν η χειρότερη σφαγή σε σχολείο τα τελευταία πέντε χρόνια. Ο 19χρονος δράστης σκότωσε 17 και τραυμάτισε σοβαρά σχεδόν άλλους τόσους. Από την άλλη, βέβαια, δεν ήταν παρά το 18ο μακελειό σε σχολείο στις ΗΠΑ για φέτος! Σύμφωνα με την αμερικανική ΜΚΟ Gun Violence Archive, το τελευταίο μακελειό στη Φλόριντα ήταν το υπ’ αριθμόν 1.607 περιστατικό μαζικών σκοτωμών με όπλο – σε δημόσιο χώρο κι όχι αποκλειστικά σε σχολεία – τα τελευταία πέντε χρόνια. Στατιστικά, δηλαδή, στην Αμερική συμβαίνει πάνω από μια μαζική επίθεση με όπλο την ημέρα και την τελευταία πενταετία έχουν χαθεί με αυτόν τον τρόπο 1.846 ζωές. Η πιο ανησυχητική διάσταση έχει να κάνει με τα σχολεία. Πρόκειται για έναν «ακήρυκτο πόλεμο» στις ΗΠΑ, αφού οι γονείς στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο χωρίς να ξέρουν αν θα επιστρέψουν στο σπίτι ή αν θα καταλήξουν πυροβολημένα στο νεκροτομείο. Σαν να πρόκειται για το νέο Βιετνάμ της Αμερικής... Οι διευθυντές των σχολείων όπου συνέβησαν φονικά τείνουν να τα αποδίδουν στην «κακή ψυχική κατάσταση των Αμερικανών», επισημαίνοντας ότι «τα προβλήματα ψυχικής υγείας σε αυτή τη χώρα αυξάνονται διαρκώς». Αυτή, όμως, η εξήγηση «κλίνει» περισσότερο προς το φάσμα των απόψεων των Ρεπουμπλικανών και δεν προσφέρει αξιόπιστες απαντήσεις. Δεν μπορεί να αντιτείνει τίποτε στο ότι σε άλλες πλούσιες χώρες, με παρόμοιους δείκτες ψυχικής υγείας, τα περιστατικά βίας με όπλα είναι, συγκριτικά με τις ΗΠΑ, αμελητέα. Το 1764 το πρώτο μακελειόΤο πρώτο ιστορικά καταγεγραμμένο περιστατικό δολοφονιών σε αμερικανικό σχολείο χρονολογείται τον 18ο αιώνα και συγκεκριμένα στις 26.7.1764 στην Πενσυλβάνια. Έμεινε στην ιστορία ως η σφαγή του σχολείου Ένοχ Μπράουν, όπου δολοφονήθηκαν 10 άνθρωποι, ο διευθυντής του σχολείου και εννέα παιδιά. Η «πρωτοτυπία» αυτής της πρώτης σχολικής σφαγής έγκειται στο ότι δράστες δεν ήταν μαθητές, αλλά δύο Ινδιάνοι. Από εκεί και έπειτα διαμορφώνεται το γνωστό έως σήμερα μοτίβο, σύμφωνα με το οποίο οι δράστες είναι μαθητές ή φοιτητές. Όπως στο χρονολογικά αμέσως επόμενο συμβάν, που σημειώθηκε στις 12.11.1840. Ένας φοιτητής πυροβόλησε και σκότωσε τον καθηγητή του στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια. Φαρ Ουέστ και παγκόσμια κυριαρχίαΑν εξετάσει κάποιος τις σφαγές στα σχολεία της Αμερικής ανά δεκαετία, παρατηρεί ότι η δραματική αύξηση της συχνότητας και βιαιότητας των συμβάντων ξεκινάει τη δεκαετία του 1960. Από το 1960 και έπειτα το φαινόμενο των μαθητών - μακελάρηδων αποκτά ξαφνικά τεράστια δυναμική μέχρι που πλησιάζοντας στο σήμερα λαμβάνει πια διαστάσεις επιδημίας. Η κουλτούρα της οπλοκατοχής στις ΗΠΑ συγκριτικά με τον υπόλοιπο κόσμο αποτελεί μοναδικό «φαινόμενο». Με παλιές ρίζες... Φαρ Ουέστ, αλλά με επιρροές πια κι από την παγκόσμια αμερικανική κυριαρχία του 20ού αιώνα, όπου η νοοτροπία – ειδικά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και από τη δεκαετία του 1950 κι έπειτα – «λύνουμε τις διαφορές μας με τα όπλα οποτεδήποτε και οπουδήποτε» πέρασε από γενιά σε γενιά επηρεάζοντας εν τέλει βαθιά την κοινωνία. Τη δεκαετία που διανύουμε (2010 ώς σήμερα) το φαινόμενο των μαθητών που αποφασίζουν να θερίσουν με όπλο συμμαθητές και καθηγητές τους στα αμερικανικά σχολεία κυριολεκτικά εκτοξεύεται. Από το 2010 έως τις 14.2.2018 υπήρξαν 133 περιστατικά μαζικών εκτελέσεων σε σχολεία με απολογισμό 398 θανάτους και σοβαρούς τραυματισμούς. Μόνο στις ΗΠΑ τέτοια έκτασηΣύμφωνα με την Αμερικανική Ιατρική Επιθεώρηση, τα ποσοστά φόνων από όπλα στις ΗΠΑ είναι 25 φορές υψηλότερα απ’ ό,τι σε άλλες 22 από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες παγκοσμίως. Αυτό αποδίδεται κυρίως στο ότι οι Αμερικανοί πολίτες διαθέτουν πολύ περισσότερα όπλα απ’ όσα οι κάτοικοι οποιασδήποτε άλλης χώρας. Οι ΗΠΑ έχουν λιγότερο από το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά κατέχουν σχεδόν τα μισά απ’ όλα τα ιδιωτικά πυροβόλα όπλα στον κόσμο. Στη Φλόριντα, όπου συνέβη η σφαγή στο σχολείο προ ημερών, πάνω από 1,4 εκατομμύρια πολίτες έχουν άδεια οπλοκατοχής, καθώς η εν λόγω πολιτεία διαθέτει ένα από τα χαλαρότερα νομοθετικά πλαίσια. Αν θέλει κάποιος να αποκτήσει νόμιμα π.χ. ένα αυτόματο όπλο AR-15, το μοντέλο που χρησιμοποίησε ο συγκεκριμένος μαθητής, δεν έχει παρά να περάσει έναν γρήγορο έλεγχο ιστορικού, τόσο επιπόλαιο και πρόχειρο, ώστε οι αρχές των ΗΠΑ θα μπορούσαν κάλλιστα να τον παραλείψουν. Παρόμοιες υπερ-ελαστικές νομοθεσίες «όπλισαν» άτομα που δολοφόνησαν 14 ανθρώπους σε ένα χριστουγεννιάτικο πάρτι εταιρείας στην Καλιφόρνια τα Χριστούγεννα του 2015, 49 ανθρώπους σε ένα κλαμπ της Φλόριντα το 2016 και 58 στο Λας Βέγκας το 2017. Οι περισσότεροι ομοσπονδιακοί νόμοι περί οπλοκατοχής δεν έχουν ως ζητούμενο την απαγόρευση των όπλων, αλλά το πώς αυτά θα επιτραπούν σε ακόμη περισσότερα μέρη, συμπεριλαμβανομένων πανεπιστημίων και εκκλησιών. Ο γερουσιαστής των Δημοκρατικών Κρις Μέρφι, που έτυχε να βρίσκεται στη Γερουσία όταν έσκασε η είδηση για την τελευταία σφαγή σε σχολείο, δήλωσε: «Είμαστε υπεύθυνοι για ένα επίπεδο μαζικής θηριωδίας που δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στον κόσμο». Ο Ντόναλντ Τραμπ σχολίασε στο Twitter: «Κανένα παιδί ή γενικά οποιοσδήποτε δεν θα έπρεπε ποτέ να νιώθει ανασφαλής σε αμερικανικό σχολείο». Στην πράξη, όμως, αν ο Αμερικανός πρόεδρος θέλει πραγματικά να προσφέρει περισσότερη ασφάλεια στα παιδιά, δεν έχει παρά να απαιτήσει αυστηρότερους νόμους περί ελέγχου της οπλοκατοχής, κάτι που ο ίδιος είπε την Κυριακή, αλλά οι Ρεπουμπλικανοί πεισματικά αρνούνται. Παρεμπιπτόντως ο Τραμπ υποστήριζε την αυστηροποίηση του νομοθετικού πλαισίου περί οπλοκατοχής τα χρόνια που υπήρξε... Δημοκρατικός. Ο Τραμπ το 2001 έγινε Δημοκρατικός και παρέμεινε μέχρι το 2009, οπότε ξανάγινε Ρεπουμπλικανός. Το 2011 έγινε «ανεξάρτητος» και το 2012 επέστρεψε πάλι στους Ρεπουμπλικανούς. Τα περισσότερα όπλαΗ Αμερική είναι η μία από τις μόλις τρεις χώρες παγκοσμίως όπου το δικαίωμα κατοχής όπλων από τον πολίτη με σκοπό την αυτοάμυνα προστατεύεται από το σύνταγμα. Από το 2015 τα όπλα είναι περισσότερα από τους ανθρώπους στις ΗΠΑ. Αυτό το ποσοστό είναι με διαφορά το υψηλότερο σε σύγκριση με κάθε άλλο ανεπτυγμένο κράτος στον κόσμο. Ενδεικτικά, τα όπλα που υπάρχουν ανά 100 ανθρώπους είναι:Στις ΗΠΑ πάνω από 100.Στη Γερμανία 30.Στον Καναδά 25.Στην Ελλάδα πάνω από 20.Σε Λουξεμβούργο, Γαλλία, Αυστραλία κάτω από 20.Σε Ιταλία, Δανία, Τουρκία 10.Σε Ισραήλ, Βέλγιο, Ουγγαρία, Ολλανδία, Βρετανία, Ιρλανδία κάτω από 10.Σε Πολωνία και Νότια Κορέα τα ποσοστά είναι σχεδόν μηδενικά. Κι ενώ στις ΗΠΑ μπορεί πρακτικά σχεδόν ο καθένας να αποκτήσει νομίμως όσα όπλα και αυτόματα πυροβόλα επιθυμεί, η Βρετανία διαθέτει έναν από τους αυστηρότερους νόμους περί οπλοκατοχής στον πλανήτη. Οι μόνοι Βρετανοί που επιτρέπεται να κατέχουν όπλο είναι αστυνομικοί, μέλη των ενόπλων δυνάμεων και μεμονωμένα άτομα με ειδική γραπτή άδεια από το βρετανικό υπουργείο Εσωτερικών. Η Γερμανία επίσης έχει μία από τις αυστηρότερες νομοθεσίες περί οπλοκατοχής στην Ευρώπη.«Να οπλοφορούν οι δάσκαλοι» Κι ενώ πια το πρόβλημα των μακελειών στα αμερικανικά σχολεία έχει πάρει «πολεμικές» διαστάσεις, η υπουργός Παιδείας των ΗΠΑ Μπέτσι Ντεβός πρότεινε ως λύση την προοπτική να εκπαιδευτούν οι δάσκαλοι στη χρήση όπλων! «Τα σχολεία έχουν την επιλογή οι δάσκαλοί τους να οπλοφορούν» δήλωσε μετά το τελευταίο μακελειό στο σχολείο της Φλόριντα, προσθέτοντας ωστόσο ότι είναι θέμα της κάθε πολιτείας και κάθε σχολείου χωριστά να αποφασίσουν αν θα το επιλέξουν. Στο μεταξύ, υπολογίζοντας γενικά κάθε θάνατο που οφείλεται στη χρήση όπλων από πολίτες (συμπεριλαμβανομένων δολοφονικών επιθέσεων σε σχολεία και άλλους δημόσιους χώρους, καθώς και αυτοκτονίες), περίπου 33.500 Αμερικανοί σκοτώνονται με αυτόν τον τρόπο κάθε χρόνο. Δηλαδή όσοι χάνουν τη ζωή τους σε αυτοκινητικά δυστυχήματα στους αμερικανικούς δρόμους. Σχεδόν τα δύο τρίτα αυτών των θανάτων είναι αυτοκτονίες. Οι υπόλοιποι 11.000 είναι δολοφονίες. Διαφωνούν οι ειδικοίΣτην αμερικανική κοινή γνώμη τείνει να εξαπλώνεται η αντίληψη ότι τα περιστατικά μαζικών φόνων σε χώρους όπως τα σχολεία οφείλονται σε ψυχικές ασθένειες των δραστών. Όμως οι ειδικοί δεν συμφωνούν για ένα έτσι κι αλλιώς πολυσύνθετο και δυσεπίλυτο πρόβλημα. Θεωρούν ότι κάτι άλλο, θεμελιωδώς λάθος, βρίσκεται στη ρίζα του προβλήματος, αφού υπολόγισαν ότι, ακόμη κι αν με έναν θαυματουργό τρόπο μπορούσε στις ΗΠΑ να θεραπευτεί κάθε ψυχική ασθένεια, από σχιζοφρένεια έως βαριά κατάθλιψη, αυτό θα είχε αποτέλεσμα μια μείωση μόλις 4% στη γενική βία λόγω χρήσης όπλων. Από το 1999 μέχρι σήμερα το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ έχει ξοδέψει 1 δισ. δολάρια για να τοποθετήσει και εκπαιδεύσει αστυνομικούς στα σχολεία, αλλά ακόμη δεν υπάρχουν απτά αποτελέσματα του ότι η αστυνομική παρουσία και φύλαξη στα αμερικανικά σχολεία μειώνει πράγματι αυτού του είδους τα εγκλήματα. Καμία άλλη ανεπτυγμένη χώρα του δυτικού κόσμου δεν πλησιάζει καν τα ποσοστά θανάτων των πολιτών της από όπλα συγκρινόμενη με τις ΗΠΑ. Στην Αμερική τα ποσοστά είναι 31 άτομα ανά εκατομμύριο. Αναλογεί σε 27 θανάτους πολιτών από όπλα κάθε ημέρα του χρόνου. Αυτό το επίπεδο βίας καθιστά την Αμερική μοναδική περίπτωση παγκοσμίως. Οι «N.Y. Times» συνέκριναν τη συχνότητα των αντίστοιχων θανάτων λόγω χρήσης όπλων στον υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο. Ακόμα και κατ’ αναλογία σε ποσοστά οπλοχρησίας ανά χώρα συγκριτικά με τις ΗΠΑ, καμία άλλη δεν πλησιάζει ούτε κατ’ ελάχιστον τα ποσοστά μακελειών στην Αμερική. Δείγμα του ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο αυτό της οπλοχρησίας, αλλά και κοινωνικό, όπως και βαθιά ριζωμένης κουλτούρας. Ακόμη και η έκθεση στη βία, μέσω τηλεόρασης ή videogames, δεν είναι μόνο για τους Αμερικανούς σύμπτωμα της εποχής, αλλά και όλου του υπόλοιπου κόσμου. Ωστόσο σπάνια ένας μαθητής αποφασίζει να μπει με όπλο στο σχολείο του σε άλλη χώρα. Στη Γερμανία το να δολοφονηθεί κάποιος από πολίτη που οπλοφορεί είναι τόσο ασυνήθιστο όσο το ποσοστό των Αμερικανών που χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο από τυχαία πτώση αντικειμένου από τον ουρανό. Στατιστικά μόλις δύο Γερμανοί ανά εκατομμύριο σκοτώνονται από όπλο. Το ίδιο στην Ολλανδία και την Αυστρία. Αυτό το ποσοστό στις ΗΠΑ (δύο ανά εκατομμύριο) είναι το αντίστοιχο των θανάτων λόγω συντριβής αεροπλάνου. Στη Βρετανία και την Πολωνία μόλις ένας πολίτης ανά εκατομμύριο σκοτώνεται από όπλο κάθε χρόνο. Στην Ελλάδα είναι ακόμη πιο σπάνιο. Η Ιαπωνία διαθέτει το χαμηλότερο ποσοστό. Οι πιθανότητες να χάσει τη ζωή του ένας Ιάπωνας από όπλο είναι ίδιες με αυτές ενός Αμερικανού που θα σκοτωθεί από κεραυνό, δηλαδή ένας στα 10 εκατομμύρια...όπλαΗΠΑόπλα ΗΠΑόπλα σχολείασχολεία ΗΠΑμαθητέςδάσκαλοιοπλοφορία δάσκαλοιIssue: 2009Issue date: 22-02-2018Has video: Exclude from popular: 0