Εθνικό σχέδιο ή... ερείπια

ΠΟΛΙΤΙΚΗΈντυπη Έκδοση

Από την ευρωσύνοδο της Δευτέρας για το μεταναστευτικό / προσφυγικό δεν έχουμε κάτι θετικό να περιμένουμε, εκτός ίσως από κάποιες οικονομικές αποζημιώσεις για το κόστος της διαχείρισης του προβλήματος.

Από το Eurogroup, επίσης της Δευτέρας, ενδέχεται να έχουμε κάτι θετικό για την αξιολόγηση, αφού όμως πρώτα η κυβέρνηση πάει πά­σο στις (τέως;) κόκκινες γραμμές της και μειώσει σε έναν βαθμό τις κύριες συντάξεις.

Από το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών όμως, αύριο, δικαιούμα­στε και πρέπει να περιμένουμε πο­λύ περισσότερα, αφού η κατάστα­ση της χώρας γίνεται όλο

και πιο κρίσιμη τόσο στο πεδίο της αξιο­λόγησης, η οποία θα μπορούσε να γίνει το κλειδί για επιστροφή σε κά­ποιου είδους οικονομική ομαλότη­τα, όσο και στο πεδίο του μεταναστευτικού / προσφυγικού, το οποίο βρίσκεται μόνο στην αρχή του και αναμένεται μεγάλη κλιμάκωση το αμέσως επόμενο διάστημα.

Οι απαιτήσεις από τους πολιτι­κούς αρχηγούς είναι - και πρέπει να είναι - υψηλές για τους εξής απλούς λόγους:

1. Καμιά από τις ιστορικές παρα­τάξεις και κόμματα της χώρας - πλην του ΚΚΕ - δεν είναι πια... παρθένος σε αυτό που ονομάζουμε μνημονιακή διακυβέρνηση.

2. Κανένας πολιτικός αρχηγός δεν μπορεί να ελπίζει ότι μπορεί να κυβερνήσει χωρίς να του σκάσει τουλάχιστον μία βόμβα στα χέρια.

3. Η χώρα βρίσκεται στο πιο κρί­σιμο σταυροδρόμι της και αντι­μετωπίζει σωρεία απειλών, με σο­βαρότερη το ότι η Τουρκία, εκ­μεταλλευόμενη το μεταναστευ­τικό / προσφυγικό, το οποίο η ίδια ελέγχει και δολίως διαχειρί­ζεται λόγω της ευρωπαϊκής ανυ­παρξίας, βάζει στο τραπέζι το σύ­νολο των διεκδικήσεών της εις βά­ρος της Ελλάδας.

4. Ο δρόμος εξόδου προς την ΠΓΔΜ είναι ήδη - και θα παρα­μείνει, όπως ανήγγειλε ήδη ο Γιάν­νης Μουζάλας - κλειστός, άρα η συσσώρευση προσφύγων και μετα­ναστών στην Ελλάδα ενδέχεται να λάβει εφιαλτικές διαστάσεις.

5. Το μεταναστευτικό / προσφυ­γικό ενδέχεται να τινάξει στον αέρα όχι μόνο την κοινωνική ηρε­μία, αλλά και την οικονομία και το μνημόνιο.

6. Η Ε.Ε. περνάει κρίση ύπαρξης με τη σημερινή της μορφή και το μεταναστευτικό / προσφυγικό απλώς βοήθησε να φανεί η γύμνια των ευρωπαϊκών ηγεσιών και κυ­ρίως της γερμανικής. Αν προσεχώς το ευρωπαϊκό «μαγαζί» εμφανίσει σημάδια διάλυσης, μικρή σημασία, ενδεχομένως, θα έχει το πώς εμείς προτιμούμε τη σχέση μας με την Ευρώπη. Συνεπώς οφείλουμε να εί­μαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμε­νο.

7. Οι περισσότεροι από όσους κυβερνούν ή φιλοδοξούν να κυβερνήσουν στο μέλλον τη χώρα είναι υποχρεωμένοι να αντιμετω­πίσουν από κοινού την κατάσταση διότι, αν σκάσει η βόμβα, ελάχιστη σημασία θα έχει το ποιος την κρα­τούσε στα χέρια του.

Πολιτική σταθερότητα

Οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις γνωρίζουν - ή, έστω, οφεί­λουν να γνωρίζουν - ότι δεν πρόκειται η χώρα αυτή να σταθεί όρθια αν, όπως μέχρι τώρα υπολο­γιστεί, δεν γίνουν τα επόμενα χρό­νια επενδύσεις πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.

Για να συμβεί όμως αυτό, η πρώτη προϋπόθεση για την οποία «φωνά­ζει» το χρήμα είναι η πολιτική στα­θερότητα. Με απλά λόγια, κανείς - ούτε εντός ούτε εκτός Ελλάδος -δεν προτίθεται να βγάλει λεφτά από το σεντούκι του για να τα ακουμπή­σει σε μια χώρα στην οποία κανένα πλαίσιο δεν είναι συγκεκριμένο και σταθερό και ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις «τι τέξεται η επιούσα».

Η σταθερότητα όμως ήδη απει­λείται σοβαρά και εξ αιτίας της ευ­ρωπαϊκής πολιτικής ανεπάρκειας στο μεταναστευτικό / προσφυγικό και λόγω των άγριων διαθέσεων της Τουρκίας, αλλά και λόγω της χρεο­κοπίας και της αποτυχημένης δια­χείρισής της από το ελληνικό πολι­τικό σύστημα τα τελευταία αρκετά χρόνια.

Επειδή, για να μην κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους, όλοι έχουν συμβάλει - ο καθένας με τον τρόπο του και τον βαθμό ευθύνης του - στην απαξίωση της χώρας και τη δραματική αποδυνά­μωση της διαπραγμα­τευτικής θέσης της, είναι τώρα υποχρεωμένοι, χωρίς απαραίτητα να παραμερίσουν τις δομικές διαφορές τους, να λειτουρ­γήσουν με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον της χώρας.

Να μην γίνουμε ερείπιο

Το «Ποντίκι» ήταν ίσως η πρώτη - και σίγουρα για πολύ καιρό η μόνη - εφημερίδα που, χωρίς πολιτικές αγκυλώσεις, φώναζε ανεξαρτήτως πρωθυπουργών και κυβερνήσεων για την ανάγκη ενός εθνικού σχεδί­ου εξόδου από την πολλαπλή κρίση. Τώρα που ήρθε το μεταναστευτικό / προσφυγικό να εισβάλει με τρόπο βίαιο στην πραγματικότητα της χώ­ρας και να την απειλήσει με κατάρ­ρευση, αυτό το αίτημα γίνεται πολύ πιο επείγον.

Όλα τα προηγούμενα χρόνια απο­λύτως τίποτε δεν έγινε προς αυτή την κατεύθυνση, διότι κυριάρχησαν πολλών ειδών ιδεολογικές διαμάχες και ιδεοληψίες, αλλά πάντα με την ίδια κατάληξη: κάθε νέα κυβέρνηση και ένα νέο μνημόνιο. Το αποτέλεσμα ήταν μέχρι σήμερα να έχουμε δοκι­μάσει όλες τις βασικές δημοκρατικές κυβερνητικές επιλογές, αλλά η χώρα να μην βγαίνει από την κρίση.

Η βασική ανάγκη της χώρας και της κοινωνίας είναι να παραμείνουν όρθιες και στη νέα αυτή κρίση, με τις μικρότερες απώλειες στον τομέα της οικονομίας και δίχως απώλειες στον τομέα της εξωτερικής πολιτι­κής και της εθνικής κυριαρχίας.

Ό,τι δεν έγινε σε επίπεδο εθνι­κής στρατηγικής τα προηγούμενα χρόνια, όταν θεωρητικά θα ήταν ευ­κολότερο, τώρα θα πρέπει να γίνει υπό πολύ χειρότερες συνθήκες. Μακριά από τις ελαφρότητες περί οικουμενικών κυβερνήσεων - τις οποίες διακινούν όσοι ψάχνουν τρόπο να στεγαστούν υπό τη σκέπη της εξουσίας -, οι πολιτικές δυνάμεις έχουν σοβαρό πε­ριθώριο συνεννόησης. Αν επιλέξουν να παραμείνουν προσκολλημένες στην περιφρού­ρηση του πολιτικού τους «τομαριού», τότε πράγματι η πολιτική κυ­ριαρχία θα αλλάζει χέρια με τη συ­χνότητα που η συγκυρία θα επιτρέ­πει, αλλά θα πρόκειται, όπως συχνά έχουμε προειδοποιήσει, για κυριαρ­χία επί των ερειπίων.

Issue: 1906Issue date: 03-03-2016Has video: