Ένα τραγούδι για τη Νίσυρο (Video)

Ένα μοναδικό τραγούδι/ music videο δημιούργησε η Κλεονίκη Δεμίρη σε σκηνοθεσία του Φώτη Φωτόπουλου, εμπνεόμενη από την απαράμιλλη ομορφιά της Νισύρου, το εντυπωσιακό ηφαίστειο, τις παραλίες, τα ξεχωριστά γραφικά χωριά και τις παραδόσεις της.

Η Νίσυρος, το νησί του ηφαιστείου, του έρωτα και των μύθων καλεί τον κάθε ταξιδιώτη να την επισκεφθεί, να την γνωρίσει. Ο βράχος που πέταξε ο Θεός Ποσειδώνας και πλάκωσε τον γίγαντα Πολυβώτη, σε περιμένει να τον

περπατήσεις και να νοιώσεις τους παλμούς της καρδιάς του γίγαντα που φωλιάζει στα έγκατά του, να ακούσεις τον αναστεναγμό του, να τυλιχθείς στους καπνούς που αναδύονται από τα ρουθούνια του, να ζήσεις το μύθο σου στην άγρια βραχώδη και καταπράσινη φύση, να ανακαλύψεις τη μοναδική σε αισθητική ομορφιά και φυσικό κάλλος καλδέρα του ηφαιστείου, που παραμένει ξύπνιο, που προκαλεί θαυμασμό και δέος, να ζήσεις την περιπέτεια, να ζήσεις μια μοναδική εμπειρία στο εσωτερικό του κρατήρα.

Στο τραγούδι οι στίχοι, η μουσική και η ερμηνεία είναι της Κλεονίκης Δεμίρη που γράφει για τη Νίσυρο:

Σαν ένα παραμύθι εμπνευσμένο από τα νερά του Αιγαίου η Νίσυρος σε παρασύρει στην μαγεία της. Σμιλευμένη με την απλότητα και αυθεντικότητα του τόπου, σε μυεί στην αλήθεια που κουβαλάς μέσα σου. Και καθώς κοιτάς το ηφαίστειο με κομμένη την ανάσα νοιώθεις τους στίχους του τραγουδιού “πως αν το θες όλα τελειώνουν ή όλα αρχίζουνε ξανά”. Αρκεί να το θέλεις πραγματικά.

Ενορχήστρωση, πιάνο, προγραμματισμός: Γιώργος Τσοκάνης

Ακορντεόν: Τάσος Αθανασιάς

Κιθάρες: Νίκος Γκιόλιας

Διαβάστε επίσης:

«Έγκλημα και Τιμωρία: Αθήνα» σε ελεύθερη μεταγραφή και σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη

4 ακόμη παραστάσεις για το έργο «Ο αδερφός μου ο Αμαντέους»

Γιοβάννα: «Η μητέρα μου δεν χαιρόταν με τη χαρά μου – Δεν με χάιδεψε, δεν με αγκάλιασε ποτέ» (Video)