Ανοίγει επικίνδυνα η ελληνοτουρκική βεντάλια

Το πρόσφατο επεισόδιο στον Έβρο με τους 38 εγκαταλελειμμένους μετανάστες και πρόσφυγες, το ναυάγιο με δεκάδες θύματα στη Ρόδο και η απόπειρα της Τουρκίας να διεκδικήσει ρόλο στην έρευνα και διάσωσή τους, η εγκατάλειψη εκατοντάδων ανθρώπων στα Κύθηρα, οι συλλήψεις δεκάδων διακινητών πάλι στον Έβρο, οι απόπειρες καθοδηγούμενης εισόδου χιλιάδων ανθρώπων σε μικρές ομάδες περιγράφουν μια απολύτως συγκροτημένη πολιτική της Άγκυρας.

Η Ελλάδα

δεν έχει καμιά – απολύτως καμιά – άλλη επιλογή από την παρεμπόδιση της τουρκικής προσπάθειας να «σχετικοποιήσει» και να μετατρέψει σε κόσκινο τα ελληνικά θαλάσσια και χερσαία σύνορα. Αυτό δεν σηκώνει καν συζήτηση, ακόμη και αν όντως η κυβέρνηση αξιοποιεί αυτό το θέμα για να ξεφύγει από άλλα, όπως η ακρίβεια και οι υποκλοπές. Ο δε ισχυρισμός του Ερντογάν ότι «οι Έλληνες πνίγουν πρόσφυγες» ας μην αναπαράγεται ελαφρά τη καρδία.

Την ίδια ώρα οι διαρκείς επιθετικές κινήσεις με τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου της Ελλάδας στο Αιγαίο έχουν στόχο να δημιουργήσουν μια ακόμη «διαφορά» με ανανεωμένη «επιχειρηματολογία», η οποία εκτείνεται σε όλο το εύρος των τουρκικών επιθετικών κινήσεων: «Οι Έλληνες παραβιάζουν τον δικό μας εναέριο χώρο». Οι 78 παραβιάσεις – και υπερπτήσεις – από μαχητικά F-16 και μη επανδρωμένα αεροσκάφη και οι οκτώ εμπλοκές, ακόμη και παρουσία αεροσκαφών των ΗΠΑ, μόνο την περασμένη Τρίτη, είναι ενδεικτικές της έντασης που θέλει να συντηρεί η Τουρκία.

Το δε «επιχείρημα» του Τούρκου ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου ότι η Κυπριακή Δημοκρατία οφείλει να δώσει μερίδιο 50% στο ψευδοκράτος από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που βρέθηκαν στο κυπριακό υπέδαφος δεν είναι νέο, όπως επίσης δεν είναι νέος ο ισχυρισμός ότι τμήμα του κυπριακού θαλάσσιου οικοπέδου 6 είναι τουρκικό.

Είναι καθαρό ότι η Άγκυρα επιδιώκει να κρατάει ταυτοχρόνως πολλά μέτωπα ανοιχτά – ας μην ξεχνάμε και την επιθετικότητα κατά των Κούρδων της βόρειας Συρίας – και να ρυθμίζει την ένταση ανάλογα με τις διάφορες επιμέρους επιδιώξεις της. Η Αθήνα και η Λευκωσία έχουν τον νου τους. Το ερώτημα είναι πώς βλέπουν όλες αυτές τις κινήσεις οι εταίροι και οι σύμμαχοί μας.

Σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό, οι Ευρωπαίοι θέλουν και την Ελλάδα απολύτως τυπική, και τους μετανάστες και πρόσφυγες μακριά από την πόρτα τους, και καλές σχέσεις με την Τουρκία. Αυτό όμως σημαίνει μια Ελλάδα «αποθήκη» ψυχών με κίνδυνο «λιβανοποίησης». Αυτό δεν το συζητάμε καν. Ως προς τα ελληνοτουρκικά, δεν μένει παρά να δούμε την αξία των ποικίλων αμυντικών και στρατηγικών συμφωνιών εάν η Άγκυρα αποφασίσει να ξεπεράσει τα όρια…

Διαβάστε επίσης:

Ανάγκη για γενναία ενίσχυση νοικοκυριών και μικρομεσαίων

Τι είδους Εξεταστική Επιτροπή θέλει η ΝΔ;

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις τις δεκαετίες 1980 και 1990 και η ελληνική στάση