Αγαπητέ Βασίλη

Όπως όλη η χώρα, έτσι κι εγώ παρακο­λούθησα με αγωνία τις εξελίξεις στο Μέγαρο Υπατία, όπου τριακόσιοι εξα­θλιωμένοι μετανάστες διεκδίκησαν το δικαίωμά τους σε μια καλύτερη ζωή. Τι πιο αν­θρώπινο και δίκαιο! Ποιος από όλους τους Έλληνες, έχων σώας τας φρένας, θα επέμενε στη δυστυχία αυτών των ανθρώπων και στην επιδείνωση της εξα-θλίωσής τους; Ποιος φυσιολογικός άνθρωπος θα ευχόταν τη φυσική τους εξόντωση από πείσμα, ρα­τσιστικό μένος ή ό,τι άλλο βάλει ο νους; Δύσκολο να το φανταστώ… Γιατί, λο...