Η Παπαχρήστου και το ρατσιστικό συλλογικό αίσθημα…

Σήμερα λέω να σας γυρίσω λίγο πίσω στον χρόνο. Όχι πολύ, μην μου ανησυχείτε. Παρακολουθώντας όμως τις ανεξέλεγκτες διαστάσεις που τείνει να λάβει το ρατσιστικό μίσος στην χώρα μας, δεν θα μπορούσα – έστω και ετεροχρονισμένα- να μην αναφερθώ σ’ ένα γεγονός που είχε διχάσει την ελληνική κοινωνία περίπου έναν μήνα πριν. Ήταν τότε, λίγες μέρες πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων, που η νεαρά αθλήτρια του τριπλούν Βούλα Παπαχρήστου

αναρτούσε χυδαία ρατσιστικά σχόλια ευτελούς χιουμοριστικής ποιότητας στο διαδίκτυο. Το ευφυολόγημα (;) πως η υπερ- συσσώρευση έγχρωμων – οικονομικών ως επί το πλείστον- μεταναστών στην χώρα μας καθιστά τα κουνούπια του Δυτικού Νείλου τυχερά καθώς κατ’ αυτό τον τρόπο θρέφονται με οικείο για τις γευστικές τους συνήθειες αίμα Αφρικανών, δεν παραπέμπει μόνο σε έναν χαμηλού επιπέδου τρόπο σκέψης αλλά και στην έλλειψη οποιουδήποτε περεταίρω προβληματισμού για ένα σύνθετο κοινωνικό πρόβλημα που λόγω της έκτασης του αγγίζει πλέον –άμεσα ή έμμεσα- όλους τους Έλληνες.

Μπροστά λοιπόν στην πιθανότητα της διεθνούς κατακραυγής για μια αθλήτρια που περιφρονώντας –ή καλύτερα αγνοώντας- το Ολυμπιακό πνεύμα, επιδίδεται σε σχόλια φυλετικού ρατσισμού, αλλά και υπό την εύλογη βούληση να τιμωρήσει παραδειγματικά αυτούς τους ιστορικά αποδεδειγμένα επικίνδυνους ιδεολογικούς αναχρονισμούς, η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή αποφάσισε να αποκλείσει την Παπαχρήστου από την Ολυμπιακή αποστολή. Και ήταν τότε που διαπίστωσα τεθλιμμένος την -πιθανώς αναπόφευκτη- μετάλλαξη μεγάλου μέρους της κοινωνίας μας που δεν δείχνει πλέον διατεθειμένο να τηρήσει ούτε καν αυτήν την τόσο σημαντική για την απόδειξη της προόδου της ανθρωπότητας στάσης της politically correct συμπεριφοράς… Η απόφαση της ΕΟΕ χαρακτηρίστηκε από υπερβολικά αυστηρή ως προκλητικά ανθελληνική, με δεκάδες βουλευτές της ελληνικής κεντροδεξιάς να υποστηρίζουν ανοιχτά την εν λόγω αθλήτρια, αξιώνοντας μάλιστα την ακύρωση της ποινής και κάνοντας λόγο περί ηγεμονίας αριστερών ιδεολογιών που δεν αφήνουν την χώρα να προοδεύσει…

Σήμερα, το καθημερινό φαινόμενο σοβαρά τραυματισμένων έγχρωμων μεταναστών από επιθέσεις ακροδεξιών στοιχείων που συμμετέχουν σε οργανωμένα πογκρόμ εναντίον τους, φαντάζομαι πως μας ωθεί να δούμε τα πράγματα κάπως διαφορετικά. Για την ακρίβεια θα έλεγα πως μας προσγειώνει –έστω και λίγο απότομα- στην πραγματικότητα, που λίγους μήνες πριν είτε αρνηθήκαμε να αναγνωρίσουμε είτε παραβλέψαμε με προκλητική αδιαφορία. Τα γεγονότα που έλαβαν χώρα έξω από το στρατόπεδο της Κορίνθου προχθές, με μέλη της Χρυσής Αυγής να συγκρούονται με την αστυνομία ώστε να εμποδίσουν τους παράνομους μετανάστες να μεταβούν στους χώρους προσωρινής τους κράτησης, το πιο πρόσφατο επεισόδιο της Μανωλάδας με τον Αιγύπτιο που σερνόταν για ‘κανα χιλιόμετρο στους επαρχιακούς δρόμους της Ηλείας, τα βίντεο με τα μαχαιρώματα Πακιστανών που αναρτώνται στο διαδίκτυο, όπως επίσης και ακροδεξιές συμμορίες που αναλαμβάνουν δράση βιαιοπραγώντας εναντίον αλλόθρησκων, δείχνουν πως η κατάσταση τείνει να ξεφύγει…<