Η επιστροφή του κόνδορα, του Κώστα Ήσυχου

Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον άρθρο δημοσίευσε το μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ και υπεύθυνος για την εξωτερική πολιτική και άμυνα του κόμματος, Κώστας Ήσυχος, για την ιστορία των λαϊκών κινημάτων στη Νότιο Αμερική, συσχετίζοντας την εκεί ιστορική διαδρομή και τη σημερινή συγκυρία με τα όσα συμβαίνουν στον ευρωπαϊκό νότο και τη γηραιά ήπειρο. Το άρθρο του δημοσιεύθηκε στο tvxs.gr και παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε το πλήρες κείμενο:

Η επιστροφή του κόνδορα

Από το 1973 έως το 1980, με το αμερικανοκίνητο στρατιωτικό πραξικόπημα στην Χιλή και

την δολοφονία του εκλεγμένου πρόεδρου της χώρας Σαλβαδόρ Αλλιέντε και δεκάδων χιλιάδων αγωνιστών της δημοκρατίας, ξεδιπλώθηκε και εφαρμόστηκε σχεδόν σε όλη την ήπειρο, ένα ανελέητο και σατανικό σχέδιο που, με τη αμέριστη βοήθεια των ΗΠΑ, ενέπλεκε μυστικές υπηρεσίες, τις δικτατορίες της Χιλής, Αργεντινής, Περού, Βραζιλίας, Βολιβίας, Παραγουάη και Ουρουγουάη.

Σε με μια «συστηματική χειρουργική διαδικασία», δολοφονηθήκαν δεκάδες χιλιάδες κομμουνιστές, σοσιαλιστές και προοδευτικοί πολίτες. Τον δρόμο της εξορίας ακολούθησαν εκατομμύρια πολίτες, είτε ως πολιτικοί είτε ως οικονομικοί πρόσφυγες. Χιλιάδες παιδιά, αφού οι γονείς τους είχαν δολοφονηθεί, απήχθηκαν ως λάφυρα πολέμου και υιοθετήθηκαν από οικογένειες στρατιωτικών. Οι οικονομίες των χώρων αυτών παραδοθήκαν στο δόγμα των «παιδιών του Σικάγου» όπου ο άγριος νεοφιλελευθερισμός εφάρμοσε πολιτικές «κοινωνικής γενοκτονίας».

«Επιχείρηση Κόνδορα», ονόμασαν οι εμπνευστές της, στην Ουάσιγκτον, την τραγωδία των λαών στην αιματοβαμμένη ήπειρο, την περίοδο εκείνη.

Τα τελευταία χρόνια, ένα πολιτικό- κοινωνικό εργαστήριο προοδευτικών ανατροπών, επαναστατικών αλλαγών και δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων, λαμβάνει χώρα σε μια σειρά από χώρες της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής. Με διαφορετικές ταχύτητες η κάθε μια, αλλά με συντονισμό και διαδικασίες οικονομικής και πολιτικής ολοκλήρωσης, σε έναν αντίνεοφιλελεύθερο και αντικαπιταλιστικό δρόμο, με κάποιες χώρες σε πιο βαθιές αλλαγές με σοσιαλιστική προοπτική.

Οι λαοί των χώρων αυτών επέλεξαν να αποτινάξουν την διαχρονική νέο-αποικιοκρατία, τον ιμπεριαλισμό τον νεοφιλελευθερισμό και τον αυταρχισμό. Το «ιμπέριουμ» που συνενώνει σήμερα το αδιαφανές χρηματοπιστωτικό σύστημα, την παγκόσμια τραπεζοκρατία και τα αδιαφανή funds, τους πολλαπλούς ιμπεριαλισμούς σε ανταγωνισμό μεταξύ τους σε έναν πολυπολικό κόσμο με πολλές αντιφάσεις, προκλήσεις και κινδύνους, δεν μπορεί να ανεχτεί μια διαφορετική Λατινική Αμερική, η οποία συνεχίζει να κατακτά τους νέους δρόμους των μεγάλων ανατροπών.

Τα «κασερολάσος», ιστορικές διαδηλώσεις των ταπεινών, των κοινωνικά αποκλεισμένων και των ανέργων, υπήρξαν κινητήριες δυνάμεις που ενέπνευσαν και στήριξαν τις μεγάλες ανατροπές. Σήμερα, οι παραδοσιακές δυνάμεις της συντήρησης, της ξένης εξάρτησης, των νεοφιλελεύθερων δογμάτων, σε απόλυτη συνεργασία με τα μεγάλα ΜΜΕ, ντόπια και παγκόσμια, κινητοποιούνται στην εξής πολιτική και κοινωνική ατζέντα : ανασφάλεια και παραβατικότητα,