Ας κρατήσουν… τα Olympic Games και οι Ολυμπιακοί χοροί αλλάζοντας μορφή!

Αντιλαμβάνομαι όλη τη γκρίνια όλων μας για το, ώρες-ώρες, πραγματικό κατάντημα των Ολυμπιακών Αγώνων. Είναι σωστή και δίκαια! Ειδικά για όλους εκείνους τους…

Αθανάτους και μη που ευθύνονται για τη σημερινή τους κάκιστη εικόνα. Ντόπα, πλήρης εμπορευματοποίηση και Ολυμπιακή παγκόσμια διπλωματία με αλλότριους σκοπούς που «καθαγιάζουν» συχνά τα πιο αηδιαστικά μέσα. Αλλά και η ευκαιρία, παρόλα αυτά, που έχουν ακόμα μικρές και νέες πατρίδες και τόποι να εμφανιστούν

Το πολύχρωμο αθλητικό πανηγύρι των λαών, με τα πολλά προβλήματα και παθογένειές του, διεξάγεται, κι επισήμως, από σήμερα στο Λονδίνο. Δύσκολο φαντάζει το ενδεχόμενο η αγγλική πρωτεύουσα να αποτελέσει τον Ολυμπιακό σταθμό που θα αποτελέσει στροφή στην πορεία της διοργάνωσης. Όσο η φθορά των αγώνων, όμως, δεν είναι ακόμα τέτοια που να τους οδηγεί στην αυτό-κατάργησή τους, οι γνήσιοι φίλοι του αθλητισμού δικαιούνται να ελπίζουν ότι δε θα αργήσει η δομική και σε υγιή βάση επανασύστασή τους.

Οι Ολυμπιακές Αγώνες αποτέλεσαν την πρώτη κοινή παγκόσμια γλώσσα συνεννόησης, η οποία μάλιστα σηματοδοτούσε το πανανθρώπινο μήνυμα ειρήνης. Τελικά, στη σύγχρονη μορφή τουςσυνέβαλαν στην παγκοσμιοποίηση, με ό,τι θετικό και τα αρκετά αρνητικά που αυτή έφερε μαζί της.

Οι Αγώνες σε όλες τις μορφές τους οδηγούσαν την παγκόσμια εξέλιξη. Μήπως είναι η κατάλληλη ώρα η Ολυμπιακή Ιδέα να δώσει έναν τόνο αυτόκριτικού αναπροσδιορισμού στην παγκόσμια κοινωνία; Σίγουρα είναι, αν και οι… εμπορικοί διαχειριστές της αντιστέκονται σθεναρά.

Κι η ίδια η Ιδέα, όμως, φέρει τεράστια ιστορική δυναμική. Κι η ελπίδα είναι ότι αργά ή γρήγορα θα ξεπεράσει τους, τελικά, απολύτους φθαρτούς και εφήμερους διαχειριστές της!
Η Ελλάδα, δε, είναι η κατεξοχήν επιφορτισμένη με βαρύ ιστορικό φορτίο χώρα για την αλλαγή πλεύσης. Ανεξάρτητα από τη δραματική κρίση που βιώνει – ή ακόμα και εξ αυτού του λόγου – οφείλει να επανακάμψει στην πραγματική αθλητική αντίληψη παίζοντας υπεύθυνα το ρόλο της έναντι της παγκόσμιας κοινωνίας. Και αν το κάνει, μόνο οφέλη στο τέλος της ημέρας θα έχει!

Υ.Γ. Η χρήση του όρου “Olympic games” στον τίτλο μοιάζει άσχετη, αλλά αποτελεί το δείγμα της μακροχρόνιας επιρροής του σημαντικότατου χρονογράφου Ηλία Μπαζίνα, τα κατά καιρούς κείμενα του οποίου έχουν παίξει ιδιαίτερο ρόλο στη διαμόρφωση της γενικότερης άποψής μου για το θέμα. Εκείνος θεωρεί από παλιότερα, με την πάντα ενδιαφέρουσα προσέγγισή του, ότι η μεταγενέστερη έννοια και αντικείμενο των «Ολυμπιακών Παιχνιδιών» είναι σαφώς υποδεέστερη από εκείνη των Ολυμπιακών Αθλημάτων.