Απόψεις | Η ανάμνηση ενός τραγουδιού

Πόσες φορές έχει τύχει να ακούσεις ένα τραγούδι το οποίο να σου δημιουργήσει συγκεκριμένα συναισθήματα, να σε κάνει να το χαμηλώσεις, να το δυναμώσεις, να σπάσεις το στερεοφωνικό από τα νεύρα σου ή την τρέλα που σε πιάνει κάθε φορά που παίζει;

Γενικά, η μουσική συνοδεύει τα περισσότερα βήματα της ζωής μας και όταν αναφέρομαι στα βήματα κυριολεκτώ. Από την εποχή που μοιραζόσουν τα ακουστικά του mp3 στο παρκάκι δίπλα στο σχολείο, μέχρι την ταλαιπωρία του Μετρό και το

ραδιόφωνο του αυτοκινήτου, η μουσική βρίσκεται δίπλα σου. Βέβαια, ο συγκεκριμένος ήχος δεν αποτελεί μία ουδέτερη βαβούρα στα αυτιά σου που απλά την ανέχεσαι. Από το χαμόγελο που ισοδυναμεί με προσπάθεια επίδειξης και του τελευταίου δοντιού μέχρι τα θλίμμενα χείλη που σχηματίζουν τη γέφυρα της Άρτας και διαλύουν όλες τις ευχάριστες εικόνες, η μουσική «στολίζει» κάθε καρέ της ζωής σου.

Έτσι, πολλές φορές τα τραγούδια συνδέονται με συγκεκριμένες καταστάσεις, πρόσωπα και στιγμές που έχουν χαρακτεί βαθιά μέσα σου, όμως έχουν θαφτεί από τη σαπίλα και την ανουσιότητα των δεδομένων που λαμβάνεις καθημερινά. Ωστόσο, η πρώτη νότα από ένα συμβολικό κομμάτι είναι αρκετή για να προκαλέσει το χάος μέσα στην κεφάλα σου και να σου αλλάξει τη διάθεση -συνήθως προς το χειρότερο- δημιουργώντας τρικυμία στην επίπεδη καθημερινότητά σου.

Γιατί, όμως, επηρεαζόμαστε τόσο πολύ από τη μουσική;

Ίσως η απάντηση κρύβεται στις αντιδράσεις μας. Εάν προσπαθήσεις να χορέψεις μπροστά σε ένα καθρέφτη ακούγοντας το αγαπημένο σου τραγούδι, θα διαπιστώσεις ότι είσαι μια αστεία καρικατούρα που κάνει τον εαυτό σου να χαμογελά. Παράλληλα, αν γεμίσεις το ποτήρι σου με κρασί και απολαύσεις μια ήρεμη μελωδία θα πιάσεις τη σκέψη σου να ταξιδεύει. Ο προορισμός; Αόριστος. Οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο. Αυτό νομίζω πως είναι το μεγαλείο της ανάμνησης ενός τραγουδιού. Δημιουργεί το κατάλληλο κλίμα για να μεταφερθείς, έστω και για λίγα λεπτά, σε ένα μέρος που σου φαίνεται τόσο οικείο και ταυτόχρονα τόσο μακριά από όλα αυτά που διαδραματίζονται γύρω σου.

Και αν κάνω λάθος; Χαίρομαι που έφτασα ως εδώ πίνοντας εκείνο το ποτήρι κρασί…