Απόψεις | Άνθρωποι με πολλά θέλω

Είναι εκείνοι που δεν ζουν ή που ζουν όπως δεν θέλουν. Παρατηρούν μα δεν μετέχουν στην ζωή και βιώνουν χωρίς να νοιώθουν, αυτοί είναι που θέλουν τα πιο πολλά. Αντιμετωπίζουν τα πάντα με ψυχραιμία και ψυχρότητα ενώ παλεύουν με τα πάθη και τα λάθη. Δεν είναι πως δεν κάνουν λάθη, δεν είναι πως δεν θέλουν τα πάθη..απλώς τα αποφεύγουν. Συναισθήματα κάτω του μηδενός και απόλυτη πειθαρχία στα «πρέπει». Τους θέλουμε; Τους χρειαζόμαστε;

Κύριο μέλημά τους να ικανοποιούν τα «θέλω» των άλλων. Ξέρουν να τους βοηθούν ενώ ταυτόχρονα είναι ο χειρότερος σύμβουλος για τον ίδιο τους τον εαυτό. Μπορούν εκεί

που θέλουν και δεν θέλουν να μπορούν γιατί αυτό τους αποδυναμώνει από το πρότυπο που λέγεται ακέραιος και ανεπηρέαστος χαρακτήρας από καταστάσεις και πρόσωπα. Κρύβονται όταν πονούν μιας και δεν θέλουν να πονούν αλλά όταν συμβαίνει αυτό χάνουν τα πάντα. Το δικό τους «τα πάντα» μπορεί για πολλούς να είναι το τίποτα. Είναι αρκετά αντικειμενικοί και σκληροί τόσο με τον εαυτό τους όσο και με τους γύρω τους. Αυτό είναι η άμυνα τους.

Η εξουσία δεν τους αγγίζει γιατί είναι κομμάτι της θέλησης του ατόμου. Είναι κάτι που μπορεί να τους οδηγήσει στην καταστροφή, στον αυτό-εξευτελισμό και την ταπείνωση πρώτα στο εγώ τους και μετά στο περιβάλλοντα κόσμο. Μετράνε πολύ τον περίγυρο, όχι τόσο για το τι θα ειπωθεί αλλά όσο για το τι θα φανεί προς τα έξω.

Αφήνουν τις συνέπειες για μετά και εκεί είναι που καταρρέουν εάν και εφόσον οδηγηθούν στο αρνητικό αποτέλεσμα.

Πόσοι είμαστε σαν και αυτούς; Τα πάντα είναι θέμα των «θέλω»; Αυτοί «θέλουν» ή «δεν θέλουν» τίποτα τελικά;

Συντάκτρια | Έλενα Σταθάκη