Απόψεις | Mission Impossible: Σε αναζήτηση εργασίας

Πλέον είναι αδιαμφισβήτητο. Είμαστε στα μέσα μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης και κύριο χαρακτηριστικό της είναι ο στασιμοπληθωρισμός. Τι εστί στασιμοπληθωρισμός; Είναι η συνύπαρξη υψηλής ανεργίας με επίμονο πληθωρισμό. Η έκρηξη λοιπόν της ανεργίας είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που καλείται πλέον να αντιμετωπίσει η γενιά των 80κάτι.

Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά και μιλάν από μόνα τους. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ το

2ο τρίμηνο του 2011 η ανεργία έφτασε στο 16,3% (δηλαδή 810.800 άνεργοι), έναντι 11,8% την αντίστοιχη περίοδο του 2010 (594.000 άνεργοι). Ακόμα πιο συγκλονιστική είναι η ανεργία των νέων. 282.400 άτομα από 20 έως 29 ετών είναι αυτή την στιγμή σε αναζήτηση εργασίας. Επιπλέον, περίπου το 51% των ανέργων είναι μακροχρόνιοι (δηλαδή άνω των 12 μηνών). Το κακό είναι ότι δεν φαίνεται να υπάρχει έξοδος από το τούνελ, καθώς σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ υπάρχει πρόβλεψη για αύξηση της ανεργίας στο 18,5% για το 2012 στην Ελλάδα. Τέλος, σύμφωνα με το Reuters την τελευταία διετία, περισσότερες από 60.000 επιχειρήσεις έχουν διακόψει τη λειτουργία τους, ενώ με βάση τα στοιχεία του Οκτωβρίου, η μεταποιητική και βιομηχανική δραστηριότητα υποχώρησε κατά 12%.

Το ερώτημα το οποίο μπορούμε να θέσουμε μετά από τα παραπάνω στοιχεία, είναι για πιο λόγο φτάσαμε σε αυτό το σημείο. Η απάντηση πιστεύω ότι είναι απλή. Πρώτον οι επιχειρήσεις ποτέ τους δεν επένδυσαν στους νέους. Πολύ λίγες ιδιωτικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα προσπάθησαν να βρουν ταλέντα μέσα από τα πανεπιστήμια, τα οποία αφού θα τα προσλάβουν θα τα εκπαιδεύσουν πάνω στο αντικείμενο εργασίας, έτσι ώστε να γίνουν τα επόμενα στελέχη τους. Ακόμα και σήμερα προτιμούν «έτοιμο» εργατικό δυναμικό, με αποτέλεσμα νέοι χωρίς εμπειρία, οι οποίοι βγαίνουν από τα πανεπιστήμια να έρχονται αντιμέτωποι με την ανεργία. Ο δεύτερος λόγος πιστεύω ότι είναι η λειτουργία του ΟΑΕΔ. Δυστυχώς από ανέκαθεν ο ΟΑΕΔ ήταν ένας οργανισμός ο οποίος περιοριζόταν στο ρόλο της καταβολής του επιδόματος ανεργίας, στην ανανέωση των καρτών και στην απλή καταγραφή των ανέργων. Η πολιτική και η διοικητική του ηγεσία ποτέ της δεν επένδυσε στην εκπαίδευση και επιμόρφωση των ανέργων πάνω σε κλάδους στους οποίους υπάρχει ζήτηση για εργαζομένους, ενώ όσες φορές το έκανε άφησε την ευθύνη σε ιδιωτικά ΚΕΚ τα οποία ουσιαστικά καταχράστηκαν τις επιδοτήσεις της ΕΕ, παρέχοντας αμφιβόλου ποιότητας «Επαγγελματική Κατάρτιση».