The… ΔΗΜΑΡ-Factor

Αντί για ΠΑΣΟΚ-ΝΔ στην κυβέρνηση τώρα θα έχουμε ΠΑΣΟΚ-ΝΔ λένε πολλοί και ρωτάνε περιπαιχτικά αν όλο έγιναν, από τη διάλυση της προηγούμενης Βουλής μέχρι τις διπλές εκλογές, για να μπει στην κυβέρνηση η Δημοκρατική Αριστερά. Από αυτή την άποψη, το βάρος πέφτει δυσανάλογα προς την πλευρά του Φώτη Κουβέλη και των κοινοβουλευτικών και κομματικών στελεχών του που πρέπει να αποδείξουν ότι δεν μιλάμε για μία από τα ίδια με ολίγη από ΔΗΜΑΡ,

αλλά για ένα νέο ευέλικτο, παραγωγικό και άλλης πολιτικής ηθικής κυβερνητικό σχήμα, λόγω της καταλυτικής παρουσίας της Δημοκρατικής Αριστεράς στη συνθετική βάση στήριξής του.

Η ηγεσία του κόμματος δείχνει στην αρχή της διαδρομής να έχει αντιληφθεί την κρισιμότητα και την ιστορικότητα του ρόλου της. Γι’ αυτό προφανώς δεν προτάσσει την απόκτηση οφίτσιων, παρότι ορισμένα από τα έμπειρα στελέχη της ίσως θα ήθελαν κάτι τέτοιο. Αντίθετα, ο κ. Κουβέλης επιμένει στη χρησιμοποίηση στις υψηλές κυβερνητικές θέσεις ευθύνης των αξιότερων μεταξύ τεχνοκρατών καταξιωμένων στους χώρους δραστηριοποίησής τους και πολιτικών ευρύτερης κοινωνικής αποδοχής που θα γνωρίζουν καλά το αντικείμενο που θα αναλάβουν και η παρουσία τους δε θα προκαλεί αρνητικά αντανακλαστικά και συνειρμούς σε μερίδα έστω της κοινής γνώμης, δυσκολεύοντας το έργο του νέου Υπουργικού Συμβουλίου.

Η στάση αυτή της ΔΗΜΑΡ και του Φώτη Κουβέλη διευκολύνουν στην υιοθέτηση ανάλογης γραμμής από τον κ. Βενιζέλο, αλλά και στην απεμπλοκή του κ. Σαμαρά από στελέχη του κόμματός του που θεωρούνται θιασώτες απόψεων συγγενών με εκείνες που εκφράζει η λαϊκιστική ή και η άκρα δεξιά. Η διάσταση επίσης της γραπτής προγραμματικής συμφωνίας που τέθηκε από τη ΔΗΜΑΡ είναι βέβαιο πως διευκολύνει τη συνεννόηση των κομμάτων που συμμετέχουν στον τριμερή κυβερνητικό συνασπισμό. Αυτό λογικά θα αποδειχθεί κι όταν η κυβέρνηση στην πορεία της κληθεί να αντιμετωπίσει σοβαρές διαφωνίες στην πρόοδο του έργου της. Τότε, θα υπάρχει μια συμφωνία βάσης στην οποία θα επανέρχονται τα μέρη και έκαστο μέλος της για να ερμηνευθεί ορθότερα ο κάθε φορά καταλληλότερος τρόπος επιλογής της καλύτερης από τις διαφορετικές προσεγγίσεις, που εκ των πραγμάτων θα κατατίθενται από τους διακριτούς πόλους.

Όπως ορθά, όμως, αναμένεται να παρατηρήσει η αντιπολίτευση μετά το σχηματισμό μιας τέτοιας μορφής και ύφους κυβερνητικής σύνθεσης, το νέο πνεύμα που έχει αναλάβει να εισφέρει η ΔΗΜΑΡ στο διαμορφούμενο κυβερνητικό σκηνικό αφορά την τεχνική πλευρά άσκησης της διακυβέρνησης. Στην ουσία του πολιτικού περιεχομένου αναμένεται να είναι πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα. Σε αυτό ακριβώς το πεδίο θα κριθεί αν η αντίληψη της ΔΗΜΑΡ περί δυνατότητας σταδιακής απαγκίστρωσης από τους ιδιαίτερα δυσμενείς όρους του μνημονίου, μπορεί να βρει εφαρμογή στην πράξη με μια Ευρώπη – και ειδικότερα με μια Γερμανία – που δε δείχνει προς το παρόν διάθεση ουσιαστικών παραχωρήσεων έστω και αναπτυξιακής προσέγγισης, ή εάν αντίθετα η θέση για δομική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και συνολικά της οικονομικής πορείας της χώρας ε