Neolaia Θέμα | Παραπομπές για τη λίστα Λαγκάρντ

Ευκαιρία για ουσιαστική κάθαρση ή προς ένα νέο ’89;

Για ένα ζήτημα που άλλοτε ίσως θα μπορούσε να θεωρηθεί και ίσωνος σημασίας στην εποχή της βαθιάς κρίσης και ύφεσης αποτελεί την προμετωπίδα, κατά άλλους της αρχής της κάθαρσης της πολιτικής σκηνής και των ευθυνών, ακόμα και των ποινικών, ορισμένων εκ των πρωταγωνιστών της, και για άλλους ενός ιδιότυπου ενδοσυστημικού ξεκαθαρίσματος λογαριασμών και εύρεσης εξιλαστήριου θύματος για να… «πάμε παρακάτω»! Τι από όλα αυτά είναι αλήθεια η πορεία της διερεύνησης της επίμαχης υπόθεσης αλλοίωσης και απόκρυψης ονομάτων της λίστας Λαγκάρντ

Οι οπτικές που μπορεί αυτή τη στιγμή να δει το θέμα και να κάνει εκτιμήσεις κανείς για την εξέλιξη του πολλές, κι ο σχολιασμός για το αν η εν λόγω υπόθεση συνιστά ευκαιρία για κάθαρση ή νέο ’89 προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον:

Σπύρος Καρανικόλας, Δικηγόρος, Δρ. Νομικής Λονδίνου

Επιθυμία της τρικομματικής να υπάρξει εξιλαστήριο θύμα…

Τις τελευταίες εβδομάδες γινόμαστε μάρτυρες μιας –για άλλη μια φορά δυστυχώς- απίστευτης προσπάθειας αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης. Την ίδια στιγμή που η Ελληνική Κυβέρνηση εφαρμόζει τα πιο δυσβάστακτα μέτρα της μνημονιακής πολιτικής της Τρόικα που θα βαθύνουν έτι περαιτέρω την ύφεση και θα χειροτερεύσουν την ανθρωπιστική κρίση, ο δημόσιος διάλογος επικεντρώνεται στην περιβόητη λίστα Λαγκάρντ, στα CD και στα USB.

Τα ερωτήματα, δυστυχώς, είναι πολλά και πολύ φοβάμαι ότι θα παραμείνουν αναπάντητα. Είναι όμως προφανές ότι ούτε περί κάθαρσης πρόκειται, αλλά ούτε και για νέο ΄89. Πρόθεση της τρικομματικής Κυβέρνησης είναι να εκκαθαριστεί γρήγορα η υπόθεση και να φτάσει εντός μηνός στο Ειδικό Δικαστήριο με στόχο να χρεωθεί όλες τις ευθύνες ένα πρόσωπο, που σήμερα δεν παίζει κανένα ρόλο στην πολιτική, για να μην φανερωθεί η ευθύνη κι άλλων και για να μην απειληθεί η συνοχή της κυβέρνησης και ως εκ τούτου η εφαρμογή της καταστροφικής αυτής πολιτικής.

Μαριλένα Φλέσσα, Νομικός Περιβάλλοντος

Πολίτες ξυπνήστε έστω κι αργά…

Πρόκειται για «σκάνδαλο β΄ διαλογής», κατά ΝΥ Times, για την απώλεια μιας λίστας που ίσως χάθηκε ακόμα και στο καλάθι με τα άπλυτα κάποιας συζύγου υπουργού. Επιβεβαιώνει με τον πιο απόλυτο τρόπο τη φαυλότητα της άρχουσας τάξης στην Ελλάδα, στην πιο απελπιστική περίοδο που περνάει η χώρα.

Αυτή η ιστορική συγκυρία διαφοροποιεί την υπόθεση από παρόμοια σκάνδαλα: Στην παρούσα φάση όπου ο λαός χειμάζεται και παλεύει να διατηρήσει την ελάσσονα αξιοπρέπειά του, μια άρχουσα τάξη εξαδέλφων, κολλητών και κουμπάρων απώλεσε οριστικά την ευκαιρία του να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της.

Όπως χειρίστηκε το πολιτικό σύστημα τη λίστα Λαγκάρντ, έτσι ακριβώς χειρίζεται και την τύχη ενός ολόκληρου λαού. Το «σκάνδαλο» αυτό αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο σε μία σειρά σκανδάλων για τα οποία, εάν άλλοτε οι πολίτες απλά αδιαφορούσαν ή ανέχονταν, τώρα αντιλήφθηκαν πως το αίσθημα και το κράτος δικαίου θα υφίστανται μόνο ως ευχολόγια σε προεκλογικούς λόγους, στην κουτσή δημοκρατία του.

Γιώργος Οικονόμου, Οικονομολόγος

Όλα για το «θεαθήναι»!

Όλα γίνονται για το «θεαθήναι»! Η υπόθεση απόδοσης ευθυνών για την αλλοίωση και απόκρυψη της λίστας Λαγκάρντ δεν έχει χροιά ούτε έναρξης πορείας κάθαρσης ούτε νέου ’89. Επί της ουσίας, χρησιμοποιείται ως προπέτασμα καπνού για μην αλλάξει τίποτα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι εμπλεκόμενοι σε όποια θέση βρίσκονταν ή βρίσκονται δεν έχουν βαρύτατες πολιτικές και ενδεχομένως εξίσου βαριές ποινικές ευθύνες.

Είναι όμως οι μόνοι που τους βαραίνουν ατοπήματα, σκάνδαλα και φαλκίδευση του δημόσιου συμφέροντος; Όχι βέβαια! Και φυσικά η λύση δεν είναι να μην ενοχλεί κανείς κανέναν επειδή καθένας έχει «ράμματα για τη γούνα» του άλλου. Το ζήτημα είναι το κομμάτι των πολιτικών και ποινικών ευθυνών που υπάρχουν και βαρύνουν πολλούς να ανοίξει ουσιαστικά και με ειλικρίνεια και, κυρίως, προς όλες τις κατευθύνσεις σε πολιτική σκηνή και κοινωνία. Μόνο τότε θα έχουν μπει οι βάσεις για αληθινή εξυγίανση και έξοδο από την παρακμή μας.

Σταύρος Μαυρογένης, Διεθνολόγος

Απαιτείται σοβαρότητα…

Το τέλος της μεταπολίτευσης από ότι φαίνεται δεν έχει έρθει ακόμη. Όλη η πολιτική ζωή περιστρέφεται γύρω από τη Λίστα Λαγκάρντ, το κλίμα δηλητηριάζεται μεταφορικά αλλά τώρα πια και κυριολεκτικά λόγω αιθαλομίχλης. Ιστορικά όποτε επιχειρήθηκε κάθαρση μέσω ποινικών δικαστηρίων ή και ακόμη έκτακτων στρατοδικείων ποτέ τα πράγματα δεν έγιναν καλύτερα. Τη δικαιοσύνη στην πολιτική απονέμει ο κυρίαρχος λαός με συνταγματικές δημοκρατικές διαδικασίες.

Το «βρώμικο ‘89» έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη όλων μας ως μια προσπάθεια ριζικής ανατροπής του σκηνικού μέσω των ειδικών δικαστηρίων. Αυτή τη φορά το κλίμα είναι διαφορετικό. Η κοινή γνώμη δεν έχει την πολυτέλεια να παρακολουθεί μια ακόμη προσπάθεια του πολιτικού συστήματος να αυτοκαθαρθεί με νομικά τερτίπια την ώρα που η αιθαλομίχλη και το κρύο του χειμώνα αποτελούν καθημερινές ανησυχίες. Οι περιστάσεις απαιτούν σοβαρότητα και υπευθυνότητα από τον πολιτικό κόσμο και όχι υπόγειες διαδρομές, βυζαντινισμούς και αποποίηση ευθυνών. Ο ελληνικός λαός για πρώτη φορά ακούει και κρίνει.