Υπηρέτες του Λαού;

Του καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

Οι τηλεοράσεις μετέφεραν από άκρο σε άκρο της γης την εικόνα ενός κ Hosni Mubarak να αντιμετωπίζει τους Δικαστές του κλεισμένος σε ένα μεταλλικό κλουβί «ασθενής και ξαπλωμένος» σε κρεβάτι και όχι όρθιος
στο εδώλιο του κατηγορουμένου (οι τηλεοράσεις πάντοτε τον έδειχναν όρθιο στις παρελάσεις που γίνονταν μπροστά του στην...... μεγαλοπρεπή προεδρική εξέδρα).
Ήταν, η τηλεοπτική εικόνα του τέως Προέδρου της Αιγύπτου μια απροσδόκητα πρωτότυπη και δραματική υπενθύμιση στην παγκόσμια κοινή γνώμη για το τι ζήσαμε με το ξεκίνημα του 2011, πόσο είχαν «ανάψει τα αίματα» και πόσες ήταν οι εξεγέρσεις αυτές που άλλαξαν τα καθεστώτα σε ένα μεγάλο τμήμα της Βόρειας Αφρικής και συνεχίζονται με αμέτρητους νεκρούς στη Λιβύη και τη Συρία…
Υποτίθεται ότι Κυβερνήσεις και Ηγέτες σε Δημοκρατικά
καθεστώτα «προέρχονται από το Λαό, εργάζονται με το Λαό, είναι
υπηρέτες του Λαού…» Αυτές τις Κυβερνήσεις και αυτούς τους ηγέτες
σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, συνήθως κάθε τετραετία, στην
επόμενη εκλογική αναμέτρηση που γίνεται πάντα με Δημοκρατικές
διαδικασίες, οι λαοί ή τους τοποθετούν και πάλι στους θώκους εξουσίας
ή τους στέλνουν στα σπίτια τους «ως ευδοκίμως τερματίσαντες το
έργο τους», ή «ως έχοντες αποτύχει στο έργο τους» ή, ακόμη, τους
στέλνουν στις Δικαστικές Αρχές και εφόσον αποδειχθούν οι ενοχές τους
στις…φυλακές ως καταχραστές της εξουσίας που τους εμπιστεύθηκε ο
Λαός και, κατά περίπτωση ως ΚΛΕΦΤΕΣ της περιουσίας του Λαού…
Στον Αραβικό κόσμο ήδη ξετυλίγεται το δράμα της απαγγελίας
κατηγοριών για κατάχρηση εξουσίας και κλοπή του Εθνικού πλούτου από
έκπτωτους ηγέτες και θα προκύψουν ιστορικά αποτελέσματα…
Στην Ελλάδα της τρόικα πότε μας προκύψει η φυλακή ως «κάθαρση;»
Θα μου πείτε άλλο «πράμα» οι λαοί της Βορείου Αφρικής και άλλο ο
Λαός της Ελλάδας και, πώς να το κάνουμε, εδώ στο νοτιότερο άκρο της
χερσονήσου του Αίμου ο κόσμος άλλαξε και αλλάξανε οι καιροί…
ΣΩΣΤΑ!
Εδώ στον ίδιο γεωγραφικό χώρο, οι πρόγονοι του Ελληνικού Λαού
που γέννησαν την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ως πολίτευμα στην αρχαιότητα επέλεξαν
το στεφάνι του Ολυμπιονίκη να είναι φτιαγμένο από κλαδιά ελιάς και οι
συμπατριώτες του να ρίχνουν περήφανοι τα τείχη της πόλης τους…
Στην εποχή μας στους Ολυμπιακούς αγώνες, (σαν και αυτούς που
είχαμε στην Ελλάδα πριν μία μόλις ΕΠΤΑΕΤΙΑ, το 2004) το χρυσό μετάλλιο
μεταφράζεται σε καμιά 40αριά, το αργυρό παίζει ανάμεσα σε 20 με 30 και
το χάλκινο δεν πέφτει κάτω από τα 15 εκατομμύρια δολάρια!
Μού έρχεται στο νου εκείνος ο ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΣ ηγέτης ο John
Kennedy και εκείνη η ιστορική πλέον φράση που περιλαμβανόταν στο
κείμενο της ΠΡΩΤΗΣ του δημόσιας ομιλίας στην τελετή ορκωμοσίας του
ως Προέδρου των ΗΠΑ τον Γενάρη του 1961 «...Συμπολίτη μου μη ρωτάς
τι μπορεί να κάνει για σένα η Πατρίδα, ρώτα τι μπορείς εσύ να κάνεις για
την Πατρίδα!