Βαριές ευθύνες για την ήττα της «Ομόνοιας»

Σοφία Βούλτεψη

Η ήττα του ΚΕΑΔ – Ομόνοια, σε συνδυασμό με την ενίσχυση των δυνάμεων των Τσάμηδων κατά τις δημοτικές εκλογές στην Αλβανία, αποτελεί στην ουσία ήττα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

Αλλά και απόδειξη ότι το μικρόβιο του διχασμού εξακολουθεί να κατατρώγει τον όπου γης ελληνισμό, καθώς μεγάλος αριθμός Βορειοηπειρωτών υποψηφίων αφομοιώθηκαν από τα αλβανικά κόμματα. Με αποτέλεσμα την.....
αποδυνάμωση του κόμματος του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού ΚΕΑΔ-Ομόνοια.

Στη Χιμάρα, περιοχή με αμιγώς ελληνικό πληθυσμό, όπου το 2003 είχαν δοθεί μάχες για να εξασφαλιστεί η εκλογική διαδικασία, να αντιμετωπιστεί το όργιο βίας και νοθείας και να εκλεγεί τελικά – μετά από επανάληψη της εκλογικής διαδικασίας - ο σημερινός Πρόεδρος της Ομόνοιας Βασίλης Μπολάνος, έχασε από τον υποψήφιο των Σοσιαλιστών Γιώργο Γκόρο, τον οποίο είχε κερδίσει τόσο στις εκλογές του 2003, όσο και σε εκείνες του 2007.

Αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε η βία και η νοθεία του Οκτωβρίου 2003, όταν το καθεστώς του σοσιαλιστή, τότε πρωθυπουργού Φάτος Νάνο, προκάλεσε μεγάλα επεισόδια στην περιοχή και χρειάστηκε να γίνει μεγάλη κινητοποίηση για να επιβληθεί η επανάληψη των εκλογών. Σε μία περίπτωση, στους Δρυμάδες, είχαν ψηφίσει 111 άτομα και στην κάλπη είχαν βρεθεί 524 ψηφοδέλτια! Ο υποψήφιος της Ομόνοιας εξελέγη τελικά στις επαναληπτικές της 16ης Νοεμβρίου 2003.

Και τότε, αλλά και σήμερα όπως αποδεικνύεται, η υπόθεση αφέθηκε στη μοίρα της – και στη μοίρα των… σοσιαλιστών. Το 2003 μάλιστα, ο τότε γ.γ. του Σοσιαλιστικού Κόμματος Γκράμος Ρούτσι είχε δημοσίως ευχαριστήσει τον τότε υπουργό των Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου, επειδή η Ελλάδα «κράτησε χαμηλούς τόνους».

Είχε μάλιστα αποφασιστεί να μην αποσταλεί κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία από την Ελλάδα σε ρόλο παρατηρητών και μόνο όταν ξέσπασε σάλος και επενέβησαν οι δημοσιογράφοι, η Βουλή υποχρεώθηκε την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή να στείλει αντιπροσωπεία βουλευτών.

Όσο για την τότε κυβέρνηση, τόλμησε να διαμαρτυρηθεί μόνο όταν υπήρξαν τα πειστήρια της νοθείας και οι μαρτυρίες των παρατηρητών του ΟΑΣΕ, προκαλώντας την παρέμβαση της ΕΕ, την επανάληψη των εκλογών και την οργή του «συντρόφου» Ρούτσι.

Και φέτος, δεν έγιναν τα δέοντα. Ο Β. Μπολάνος και ο σοσιαλιστής βουλευτής Βαγγέλης Ντούλε έγιναν δεκτοί από τον πρωθυπουργό πλέον Γ. Παπανδρέου, αλλά αυτό, όπως αποδείχθηκε, όχι μόνο ήταν στάχτη στα μάτια, αλλά και ολέθριο. Ουσιαστική στήριξη δεν φαίνεται να υπήρξε, ενώ η οικονομική κρίση είναι βέβαιο ότι εμπόδισε τους Βορειοηπειρώτες που διαμένουν στην Ελλάδα – και οι περισσότεροι έχουν λάβει (και) την ελληνική υπηκοότητα να ταξιδέψουν ως τη Χιμάρα για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.

Φυσικά δεν υπήρξε και επίσημη κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία, ενώ ο τόνος είχε δοθεί πρόσφατα, με τα «μέτρα» κατά του προξένου μας στην Κορυτσά, ο οποίος είχε τολμήσει να καλέσει τους Βορειοηπειρώτες να απογραφούν χωρίς φόβο, λέγοντάς