Το σχέδιο Marshall για την Ελλάδα παίρνει σάρκα και οστά

Νομίζω ότι η συζήτηση για ένα σχέδιο Marshall για την Ελλάδα έχει πλέον ξεκινήσει για τα καλά. Χτες ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Βέρνερ Χόιερ, στην εφημερίδα Handelsblatt, τόνισε ότι ένα σχέδιο Marshall είναι ένα απαραίτητο συστατικό δίπλα στα μέτρα λιτότητας που παίρνει η Ελλάδα. Το απόγευμα συναντήθηκε με την ελληνική κυβέρνηση, που δείχνει ότι η προσπάθεια χρηματοδότησης της Ελλάδος από .....
πολλαπλές μεριές έχει ήδη ξεκινήσει.

Στόχος του Βέρνερ Χόιερ είναι να ξεκινήσει η χρηματοδότηση έργων υποδομής άμεσα, αλλά και να παρέχει χρηματοδότηση στις ελληνικές τράπεζες για διοχέτευση ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις.

Μπορεί η ΕΚΤ να έχει αποκλειστική μέριμνα την νομισματική σταθερότητα, αλλά η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ουσιαστικά έχει την μέριμνα της ανάπτυξης. Μπορεί η FED να έχει και τις δυο αυτές ευθύνες, αλλά στην Ευρώπη έχουν καταμεριστεί μεταξύ των δυο αυτών τραπεζών.

Να επαναλάβω άλλη μια φορά το εξής:

Οι δραστικές περικοπές που μας λένε ότι πρέπει να κάνουμε, πρέπει να γίνουν. Και πρέπει να γίνουν διότι απλά δεν έχουμε λεφτά να κάνουμε κάτι άλλο. Η δημοσιονομική προσαρμογή και η αναδιάρθρωση του κράτους θα πρέπει να γίνει για δυο βασικούς λόγους:

- Ο ένας είναι να ευθυγραμμίσουμε τις δαπάνες μας σε σχέση με τα έσοδα μας
- Ο άλλος είναι μπας και γίνουν αλλαγές σε αυτή την οικονομία που θα μας κάνουν πιο εργονομικούς και άρα πιο ανταγωνιστικούς, για να μπορούμε να συντηρηθούμε από μόνοι μας μακροπρόθεσμα.

Όσοι επικαλούνται ότι οι μειώσεις στις δαπάνες του κράτους δεν πρέπει να γίνουν διότι θα φέρουν ύφεση (και πράγματι θα φέρουν), δεν έχουν αντίλογο στο που θα βρει το κράτος τα λεφτά να συνεχίσει τις παλιές του πρακτικές.

Δεν μπορεί αυτό το κράτος μια ζωή να δαπανά λεφτά που δεν έχει, στο όνομα της κρατικοδίαιτης ανάπτυξης. Κάπου πρέπει να τελειώνουμε με αυτό το παραμύθι.

Λόγω όμως ότι αυτή η προσαρμογή (εξ ορισμού) θα προκαλέσει ύφεση, σαφώς και είναι απαραίτητο ένα μαξιλάρι κάτω από την οικονομία όσο διαρκεί η περίοδος προσαρμογής. Αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο και δεν έχει σχέση με την προσαρμογή που πρέπει να κάνουμε.

Έχοντας πει αυτό λοιπόν, είναι ανάγκη να βρεθούν πόροι ώστε να μπει ένα μαξιλάρι κάτω από την ύφεση. Αυτό το μαξιλάρι είναι επιτακτική ανάγκη για την Ελλάδα, προκείμενου να μην βυθιστεί η χώρα σε οικονομικό άβυσσο. Αυτό το μαξιλάρι έχει όνομα και διεύθυνση και ονομάζεται Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.

Η τράπεζα σε συνδυασμό με την ΕΚΤ, μπορεί (αν υπάρχει πολιτική βούληση) να παρέχει πιστώσεις για έργα υποδομής προς την Ελλάδα με πολύ χαλαρότερο κόστος από ό,τι θα αναγκαζόταν να πληρώσει το ελληνικό κράτος στις αγορές.

Ένας τρόπος με τον οποίον θα μπορούσε να γίνει αυτό -πέραν από τον παραδοσιακό τρόπο που είναι να εκδίδει ομόλογα η ίδια η τράπεζα στην αγορά- είναι ο εξής:

Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων εκδίδει ένα ομόλογο 10 δισ. ευρώ για έργα υποδομής στην Ελ