Το μέλλον μας ανήκει. Είμαστε έτοιμοι;

Τα τελευταία δύο χρόνια στην πατρίδα μας περισσότερο και στον υπόλοιπο πλανήτη ίσως σε μικρότερη κλίμακα συμβαίνουν γύρω μας πολιτικά και οικονομικά γεγονότα που έχουν πάρει την μορφή χιονοστιβάδας.
Ανακαλύψαμε δυστυχώς ότι είμαστε, πάντα είμαστε, φτωχοί και τόσα χρόνια ζούσαμε με δανεικά. Σε μια χώρα που δανείζεται από καταβολής ίδρυσης ως κράτος δεν μου ακούγεται και...
τόσο σπουδαίο νέο. Κυρίως θα ήταν ενδιαφέρον να μάθει κανείς τους λόγους που δανειζόμαστε. Μήπως για την δημιουργία βιομηχανίας ή κάτι άλλο που ακόμη είναι αόρατο; Ειλικρινά δεν ξέρω ή μάλλον πιστεύω πως ξέρω. Και σεις μάλλον ξέρετε.
Τελικά και παρόλο που οι δανειστές όλα αυτά τα χρόνια δεν ενδιαφερόντουσαν που πηγαίνουν τα χρήματα τους, αφού οι τόκοι αποπληρωνόντουσαν κανονικά έστω και με δανεισμό πάνω στον δανεισμό, αποφάσισαν ένα καλό πρωί να κλείσουν την στρόφιγγα που έρεε χρήμα για λόγους άγνωστους αν και κατά γενική ομολογία ορατούς.
Ένα ντόμινο εσωτερικών εξελίξεων αποψίλωσε κεκτημένα δικαιώματα «κουρεύοντας» μισθούς και συντάξεις ανεβάζοντας τον δείκτη ανεργίας σε πολύ υψηλά ποσοστά με αποτέλεσμα να επέλθει χάος στην αγορά.
Καθημερινά νέα σενάρια βγαίνουν στην επιφάνεια που αλλάζουν συνεχώς όπως ο δείκτης τιμών στα ψηφιακά ταμπλό των χρηματιστηρίων του κόσμου εκτός κι αν ο σκοπός είναι αυτός. Όλοι αναρωτιόμαστε ποια θα είναι η επόμενη κίνηση σ’ αυτό το απέραντο σκάκι που έχει στηθεί στον κόσμο με πιόνια όλους εμάς. Όλοι αναρωτιόμαστε πως θα είναι τα επόμενα χρόνια εδώ στην Ελλάδα και ίσως (λίγο μας ενδιαφέρει) στον υπόλοιπο κόσμο.
Όμως λίγο ή καθόλου δεν έχουμε αναρωτηθεί τι πραγματικά έφταιξε και φθάσαμε ως εδώ και τι πραγματικά πρέπει να αλλάξει για να μη πέσουμε πάνω στα βράχια που δυστυχώς ήδη γδέρνουν την καρίνα αυτού του καραβιού που λέγεται Ελλάδα.
Αν αύριο γινότανε ένα δημοψήφισμα που μάλλον δεν θα γίνει αν όμως ρωτούσε κανείς πως θα θέλαμε να ζούμε, πιστεύετε ότι θα απαντούσαμε με την καρδιά ή με το μυαλό. Νομίζετε ότι ξέρουμε τα λάθη μας ή απλά εθελοτυφλούμε. Θεωρείτε πως αύριο θα νοιαστείτε για το πρόβλημα του γείτονα ή απλώς σας ενδιαφέρει πως βγάζει όσα έχει με ποιόν ή με ποια κοιμάται τα βράδια από πού είναι τι δουλειά κάνει κ.λ.π.
Νομίζεται πως μπορείτε να απαξιώσετε μια πρόκληση να διορίζουν οι πολιτικοί με το τσουβάλι στο δημόσιο που οι πραγματικές του ανάγκες σε υπαλληλικό προσωπικό είναι ελάχιστες. Σας νοιάζει πως πληρωνόντουσαν όλα αυτά τα χρόνια χιλιάδες απ’ αυτούς που στριμωχνόντουσαν σε ένα μικρό γραφείο με μια σφραγίδα ο καθένας κι ένα νυσταγμένο βλοσυρό ύφος χιλίων καρδιναλίων; Αν αύριο παρόλα αυτά σας προσφέρανε δουλειά στο δημόσιο έναντι μιας ψήφου θα λέγατε όχι; Σας ενδιέφερε που τόσα εργοστάσια έφυγαν και πήγανε στην Τουρκία εξ αιτίας της αφόρητης πίεσης των συνδικάτων; Μάθατε ότι πολλές επιδοτούμενες επιχειρήσεις των οποίων έληξε η εικοσαετής ρήτρα έφυγαν για Βουλγαρία; Ξέρετε γιατί έκλεισε η Σεβαθ στην Ξάνθη και έπεται συνέχεια με την Σεκάπ (πολλοί δεν ξέρουν ούτε τι είναι αυτά τα ονόματα ού