ΤΟ ΑΫΛΟ ΧΡΗΜΑ

Μετά την πρόταση για την θέσπιση ανταλλακτικής μονάδας, η σκέψη προχωρά στην έκφραση νέων καινοτόμων και ουσιαστικών προτάσεων. Μια τέτοια πρόταση είναι και αυτή της θέσπισης άϋλου χρήματος. Οι «μύστες» εύκολα θα εννοήσουν την πρόταση, οι υπόλοιποι ας διαβάσουν προσεκτικά για να συλλάβουν την έννοια των πραγμάτων.

α. Τι είναι το «χρήμα»

Το χρήμα είναι ένα συμβολικό μέσο.......
αποτίμησης της ανταλλακτικής αξίας των αγαθών και των υπηρεσιών μεταξύ των ανθρώπων. Το χρήμα είναι ένα τεχνητό ανθρώπινο δημιούργημα συμβατικής προέλευσης και λειτουργίας με σκοπό την διευκόλυνση των συναλλαγών μεταξύ των ανθρώπων.

Τι προκύπτει από τα ανωτέρω:

- Το χρήμα είναι ένα μη έμβιο τεχνητό ανθρώπινο δημιούργημα, δεν είναι οργανισμός ή προϊόν της φύσης.

- Το χρήμα και η λειτουργία του είναι προϊόντα σύμβασης, δηλ. μιας ανθρώπινης παραδοχής – συμφωνίας. Ανθρωποι συμφωνούν και ορίζουν τι θα λογίζεται ως χρήμα, τι θα αποτελεί ανταλλακτικό μέσο, ποια θα είναι η συμβατική βάση – αξία ανταλλαγής ανά μονάδα κλπ. . Αυτά αποτελούν ανθρώπινη συμβατική δράση.

- Το χρήμα είναι απλώς μέσο. Δεν αποτελεί ούτε άμεση, ούτε έμμεση βιοτική ανάγκη των ανθρώπων. Το χρήμα δεν καλύπτει και δεν ικανοποιεί βιοτικές ανάγκες των ανθρώπων. Βιοτικές ανάγκες καλύπτουν τα αγαθά και οι ανθρώπινες εργασίες που ικανοποιούν βιοτικές ανάγκες. Αυτά ισχύουν μέχρι σήμερα, παρεκτός και εάν συμφωνήσουμε ένα αγαθό, π.χ. το ψωμί, ως χρήμα. Όπως αντιλαμβάνεστε θα μπορούσαμε στο πλαίσιο μιας συμβατικής ρύθμισης να ορίσουμε ως χρήμα το ψωμί ή οποιοδήποτε άλλο αγαθό ικανοποιεί παράλληλα και βιοτικές μας ανάγκες.

- Σκοπός δημιουργίας του χρήματος είναι η διευκόλυνση των συναλλαγών μεταξύ των ανθρώπων.

Στον αντίποδα των ανωτέρω και εννοιολογική και κοινωνική έκπτωση του χρήματος είναι το «νόμισμα». Το «νόμισμα» είναι μεν χρήμα, αλλά σε αυτό υπερέχει ο συμβατικός καθορισμός της αξίας του, ο οποίος υπερέχει πλέον του χρηστικού συναλλακτικού χαρακτήρα. Ο συμβατικός καθορισμός αυτός στο νόμισμα έχει ιστορικά αποδειχθεί ότι είναι πολλές φορές αυθαίρετος και στηρίζεται σε εξωγενείς, διαφορετικούς από το χρήμα, παράγοντες, που συχνά-πυκνά είναι παράγοντες επιβολής ή προϊόν του σαθρού κανόνα προσφοράς και ζήτησης, λες και το χρήμα είναι αναλώσιμο αγαθό.

β. Τι είναι το «άϋλο χρήμα»

Μέχρι σήμερα το χρήμα ορίζεται υλικά. Ο κάτοχός του κατέχει ένα υλικό σώμα, μετρήσιμο και προκαθορισμένο ποσοτικά, κυρίως ως νόμισμα. Το νόμισμα, όπως είδαμε, φέρει στον ορισμό του έναν υπέρτερο συμβατικό προσδιορισμό της «αξίας» του. Δηλ. το νόμισμα – χρήμα και η ανταλλακτική του αξία αποτελεί συμβατικά καθοριζόμενο μέγεθος. Στις μέρες μας η αξία αυτή καθορίζεται από κέντρα ισχύος και εξουσίας που δεν έχουν καμία ή μόνο τυπική δημοκρατική νομιμοποίηση.

Το «άϋλο χρήμα» ως σύλληψη και πρόταση έρχεται να αξιοποιήσει τα χαρακτηριστικά του χρήματος επανατοποθετώντας την συναλλακτική «αξία»