Τέτοια Ευρώπη, ευχαριστώ δεν θα πάρω, να την χαίρονται.

Γράφει ο Κλεισθένης.

Τα μηνύματα που μας έρχονται απ' την “πολιτισμένη” βόρεια Ευρώπη δυστυχώς είναι απογοητευτικά.
Η περαιτέρω συντηριτικοποίηση είναι προ των πυλών.
Η άκρα δεξιά ενισχύεται και μπαίνει στο πολιτικό προσκήνιο πιέζοντας για ...
αντιδημοκρατικές λύσεις.
Τα παραδοσιακά δεξιά και σοσιαλιστικά κόμματα είτε ασπάζονται το νεοφιλελευθερισμό είτε μπαίνουν στο περιθώριο των σημαντικών αποφάσεων.
Περίπου το ίδιο, με κάποιες διαφοροποιήσεις, συμβαίνει και στο νότο.
Το κράτος πρόνοιας συρρικνώνεται, οι μισθοί και οι συντάξεις ελαχιστοποιούνται, η υγεία, η παιδεία και κάθε είδους παροχές υφίστανται μεγάλες μειώσεις.
Το μεταναστευτικό, ειδικότερα το ισλαμικό τσουνάμι, παγιδεύει τις κυβερνήσεις σε αντιδημοκρατικές και απάνθρωπες λύσεις. Η φυλάκιση ή η γκετοποίηση του λαθρομετανάστη δεν είναι ούτε δημοκρατική ούτε ανθρώπινη μεταχείριση, η επαναπροώθηση στην πατρίδα του και η δυνατότητα μετεγκατάστασής του σε όποιο άλλο κράτος επιθυμεί είναι η πρέπουσα λύση.
Η Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη μετατράπηκε σε τοκογλυφική αισχροκέρδεια.
Οι εθνικές κυβερνήσεις, των αδύναμων οικονομικά χωρών,μετατρέπονται σε εντολοδόχους μιας μικρής ομάδας υπερσυντηριτικών πολιτικών του πλούσιου βορρά.
Το Ευρωκοινοβούλιο παραμερίζεται. Όλοι οι εκλεγμένοι απ' τους λαούς θεσμοί υπερσκελίζονται από τρεις-τέσσερις “ηγετίσκους” που δρουν ανεξέλεγκτα και με τη λογική του “αλάθητου του Πάπα”.
Πρόσφατα οι εκπρόσωποι της τρόικα στην Ελλάδα μίλησαν σε Ευρωβουλευτές με ιταμό και προσβλητικό ύφος, πολλές φορές υπερβάλλοντας ή ψευδόμενοι.
Η συστράτευση των χωρών του νότου, πιστεύω, αποτελεί την μόνη διέξοδο απ' την κρίση που άλλοι δημιούργησαν και άλλοι πληρώνουν.
Τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα έχουν κυριολεκτικά ταυτιστεί με τους “ηγετίσκους” της Ευρώπης και αδυνατούν να χαράξουν μία εθνική στρατηγική και να επιχειρήσουν μία σύμπραξη του νότου απέναντι στην φασιστική επικυριαρχία του βορρά.
Η αριστερά πολυδιασπασμένη και με φοβερές αντιθέσεις μεταξύ της, παραμένει στο περιθώριο, ούτε λόγος για προοπτική εξουσίας.
Παραδοσιακό κεντρώο κόμμα δεν υπάρχει.
Τα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα που φύτρωσαν σε μικρό χρονικό διάστημα δεν μπορούν να δώσουν λύση στο οξύτατο πολιτικό μας πρόβλημα.
Το να τάσσεσαι κατά του μνημονίου δεν αποτελεί ιδεολογική πλατφόρμα.
Το να συγκροτείς, ευκαιριακά, κόμματα χωρίς ιδεολογικές βάσεις, απλά βοηθάς, εκών άκων, την διαιώνιση της υπάρχουσας, καταδικασμένης απ' το λαό, κατάστασης.
Το μνημόνιο είναι τρόπος επιβολής νεοφιλελεύθερων πολιτικών με δικαιολογία δήθεν το χρέος.
Η πολιτική απάντηση για το μνημόνιο δεν είναι η δημιουργία αντιμνημονιακών κομμάτων αλλά η πολιτική καταδίκη του νεοφιλελευθερισμού.
Η χώρα μας όντας μέλος της ΕΕ και δεμένη χειροπόδαρα στο ευρώ και τους τοκογλύφους δεν έχει περιθώρια για αντιμνημονιακά καπετανάτα αλλά έχει ανάγκη από ιδεολογική συγκρότηση νέων πολιτικών σχηματισμών.
Η ανακύκλωση-συνεύρεση παλαιών και παλαιοκομματικών αντιλήψε