Τετέλεσται...

Αλλά όχι. Προτού πετάξετε τη χώρα στο νεκροτομείο -ένα πατημένο σκυλί που εκλιπαρούσε σωτηρία- έχει κάτι να σας πει η οργή της...
Με φωτιές θα σας το πει. Με βλέμματα-πολυβόλα. Με ψήφο άι σιχτίρ. Με ανεπίδοτους λυγμούς, μυστικούς, που.....
γράφουν νυχτιάτικα άνεργους στίχους για τα βιβλία του μέλλοντος και την ποίηση των δρόμων. Κάπως θα σας το πει... Εσείς, χάλκινα ομοιώματα υπεύθυνων εκπροσώπων, έχετε την αποκλειστική ευθύνη για το χάλι της. Εσείς. Ανεύθυνοι, ανίκανοι, ολίγιστοι, τσιράκια των ξένων, διεκπεραιωτές συμφερόντων. Εσείς γεμίσατε μουντζούρες το τετράδιο της χώρας, και μόλις είδατε ότι ο κόσμος εθίζεται, βολεύεται και συνηθίζει τις ασυνταξίες, σπεύσατε να ενισχύσετε τη βολική για την εξουσία σας εξάρτησή του. Ψέματα, ψιμύθια, μεγαληγορίες και παραμύθια. Μισές αλήθειες, κάποιες φιλότιμες προσπάθειες από αιρετικούς που τους βάλατε νωρίς στο περιθώριο, και ιδού το σαθρό, ετοιμόρροπο ενδιαίτημα κεκοσμημένο με χρυσόσκονη για να κρύβεται το χάος και ο γνόφος... Εσείς