Τα 10 αλησμόνητα πρόσωπα του 2011

1. ΓΑΠ: ένα όνομα, μια χρεοκοπία. Με τα πολλά, παρέδωσε την Πρωθυπουργία, μένει όμως γαντζωμένος στην προεδρία του κόμματος. Ουσιαστικά απελύθη από τους Μερκοζύ, γεγονός που δεν μασάει να το «πουλήσει» στους ιθαγενείς. Η αποθέωση της μετριότητας, του νεποτισμού, των άνισων ευκαιριών, της αβάντας των ΜΜΕ. Δυστυχώς εκτός από.....
ελάχιστος, εκτός από επικίνδυνος, απεδείχθη και μοιραίος.

2. Ο Ε. Βενιζέλος ακολουθώντας το ένστικτο του προς το Μαξίμου, δέχθηκε την ηλεκτρική καρέκλα του ΥΠΟΙΚ. Το 2011 ήταν σε πρώτο πλάνο, έχοντας ολοκληρώσει το στρατιωτικό του στο Πεντάγωνο.. Τσαμπουκάδες με την τρόικα, προσπάθεια ελέγχου του κόμματος και της κοινής γνώμης, η ορμή του μετετράπη σύντομα σε κούραση. Θα ήταν η κορυφαία φυσιογνωμία του 2011 αν δεν υπήρχε ο ένας και μοναδικός…

3. Λουκάς Παπαδήμος: από τραπεζίτης πρωθυπουργός σε μια Κυβέρνηση με δύο «τεχνοκράτες» και πολλούς πολιτικάντηδες. Η μεγάλη δημοτικότητα του δείχνει να εξανεμίζεται, καθώς η πραγματικότητα είναι πάντα πιο πεζή από την ελπίδα. Χαμένος στη μετάφραση των τριών κομμάτων, αν ξεχάσει ότι είναι ΠΑΣΟΚ και δεν λειτουργήσει ως προστάτης του Κινήματος, θα κερδίσει την υστεροφημία του. Μένει να αποδειχθεί αν το 2011 ήταν η τυχερή του χρονιά.

4. Σίγουρα όμως ήταν άτυχη για τον Φίλιππο Πετσάλνικο. Μια μεγάλη πολιτική καριέρα θα ολοκληρωνόταν με μια Πρωθυπουργία, αλλά τα σκοτεινά και μοχθηρά συμφέροντα επέβαλλαν τον Παπαδήμο. Ακόμη κι έτσι το «υποψήφιος Πρωθυπουργός», δυστυχώς δεν θα είναι μία φράση που θα ξαναδούμε κοντά στο όνομα του Φιλίππου. Ίσως αν ο ΓΑΠ τον είχε στηρίξει αντί για την Έλσα, να ήταν τώρα αραχτός στου Μαξίμου. Έτσι έχασε και τη διεθνή καριέρα…

5. Την οποία εδώ και δεκαετίες κάνει η κυρία Νανά Μούσχουρη, με συνέπεια και εργατικότητα. Η προώθηση των συναυλιών στη Γερμανία «επέβαλλε» να μας περάσει ένα …χέρι ως έθνος. Η άλλοτε ευρωβουλευτής της ΝΔ (!!!) θα πρέπει να συμβιβαστεί με το χρόνο που περνά και το ότι δεν πουλάει τόσο πολύ πια.. Ο Γιάννης Ζουγανέλης απάντησε εκ μέρους όλων μας λέγοντας πως δεν έχει το ανάστημα να μιλά και πως χρωστά την καριέρα της στους τιτάνες Θεοδωράκη και Χαζηδάκη. Με λίγα λόγια το 2011 της απέδειξε πως καλύτερα να τραγουδά, παρά να μιλά.

6. Αντώνης Νικοπολίδης: Ο μεγαλύτερος σε διακρίσεις σύγχρονος Έλληνας τερματοφύλακας κρεμάει τα γάντια του. Δεν είχε την αλτικότητα του Σαργκάνη, τον τσαμπουκά του Κελεσίδη, τα σωματικά προσόντα του Βάντσικ, το παιχνίδι εκτός περιοχής του Ατματζίδη, την πληρότητα του Οικονομόπουλου, το φυσικό ταλέντο του «Ελέ». Υπερτερούσε όμως έναντι όλων εγκεφαλικά. Ήταν ο πιο ταπεινός από όλους. Στην Ελλάδα με τους απίθανους τρόπους να μπει κανείς το Δημόσιο, τον έκραξαν άγρια για τη χρήση του δικαιώματος που του έδινε ο νόμος και του έμεινε το προσωνύμιο «κηπουρός». Στο Καραϊσκάκη τον θυμούνται με νοσταλγία φέτος, που δεν είναι κάτω από τα γκολπόστ.

7. Σάντος: Ο προπονητής της Εθνικής αφήνει το στίγμα του, παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο παίρνοντας και την πρόκρισ