ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Π.ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ, ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝ, ΣΤΟ «ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5»

Χθες είχαμε συνεδρίαση της Π.Γ. του ΣΥΝ προκειμένου να ερμηνευτούν όλα όσα συνέβησαν το τελευταίο διάστημα. Είχαμε αναταράξεις οι οποίες ωστόσο καταλήγουν σ΄ έναν απλό
ανασχηματισμό.

Όλο αυτό το οποίο ζούμε τις τελευταίες ώρες και μέρες είναι μια ιλαροτραγωδία., όπου τα τελευταία ίχνη αξιοπιστίας και σοβαρότητας από την κυβέρνηση Παπανδρέου χάνονται. Ίσως,
αν ήταν μια θεατρική παράσταση να μας άφηνε αδιάφορους, αλλά το τραγικό είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι καθορίζουν, διαχειρίζονται τη....
διακυβέρνηση της χώρας. Το πρώτο που μπορεί κανείς
να υπογραμμίσει είναι ότι η παρουσία του ίδιου του Πρωθυπουργού, οι κινήσεις της κυβέρνησης αυτή τη στιγμή δείχνουν μια πλήρη περιφρόνηση απέναντι στις λαϊκές κινητοποιήσεις, στις
κινητοποιήσεις της νεολαίας, απέναντι στις πραγματικές ανάγκες αυτού του τόπου και προτάσσουν
τελικά ιδιοτελείς σκοπούς. Ακολουθούν πιστά μια σύμβαση έργου που έχουν αναλάβει απέναντι
στην τρόικα και τους δανειστές. Πάντως σε καμιά περίπτωση δεν έχουν τίποτα να κάνουν με τα
προβλήματα που απασχολούν σήμερα τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, τις αγωνίες
της και εν πάση περιπτώσει φαίνεται να μην έχουν καταλάβει τίποτα από την ογκούμενη οργή η
οποία συνεχίζεται, συνεχίζεται στις πλατείες παρά τις προσπάθειες που έγιναν τις προηγούμενες
ημέρες να κατασταλούν αυτές οι φωνές και να ….

Και οι καταγγελίες ακόμα δεν έχουν απαντηθεί για τη συνεργασία των κουκουλοφόρων με
τις αστυνομικές δυνάμεις, Αυτό τείνει να ξεχαστεί. Και όπως σωστά είπατε νωρίτερα εχτές
ήταν χαρακτηριστικό στην ομιλία του Πρωθυπουργού στην Κ.Ο. απουσίαζε παντελώς η
κοινωνία, τα όσα γίνονται στην ελληνική πραγματικότητα…

Απουσίαζε η πραγματικότητα. Ήταν σαν να ήταν από μια παράλληλη ζωή, σαν μην έχει τρέξει ένας
χρόνος μνημονίου, σαν να μην έχει φτάσει σε αυτά τα δυσθεώρητα ύψη η ανεργία, σαν να μην
έχουν κλείσει μικρές επιχειρήσεις και να μην άλλες τόσες ετοιμάζονται να κλείσουν, σαν να μην
έχουν χαθεί εισοδήματα. Απορεί κανείς με την ψυχραιμία του ίδιου του Πρωθυπουργού. Ήταν σαν
μιλάει από έναν άλλον κόσμο.
Εκείνο όμως που θα ήθελα να υπογραμμίσω, γιατί εκτός από τον Πρωθυπουργό, είδαμε και τη
συνεδρίαση της Κ.Ο. της Ν.Δ. Υπήρχε ένας κοινός παρονομαστής των δύο μεγάλων κομμάτων.
Ο φόβος μπροστά στις εκλογές. Τις εκλογές που είναι ένα αίτημα του κόσμου που απαιτεί
δημοκρατία σήμερα και που αποτελεί πλέον στην κατάσταση που βρισκόμαστε τη μοναδική
διέξοδο. Ένας φόβος και ταυτόχρονα μια προσπάθεια να κρυφτούν. Γιατί όλες αυτές τις ημέρες
είδαμε αλληλοκατηγορίες του ενός απέναντι στον άλλον και ταυτόχρονα αυτό να εναλλάσσεται
με προσκλήσεις για να «αρπάξουν την ευκαιρία της εθνικής πρόκλησης», για να έχουν μια
κοινή εθνική προσπάθεια. Πώς συμβιβάζεται αυτό το πράγμα; Συμβιβάζεται όμως από την
πραγματικότητα και τη συμπληρωματικότητα των θέσεών τους και των προγραμμάτων του