….συν-ευρωπαίοι….. Ούτε τα δικά σας σάβανα θα ‘χουν τσέπες.

Γράφει : η Φιλαρέτη

Με αφορμή μια επιστολή που έλαβα, την οποία σας προωθώ προς δημοσίευση λόγω του σημαντικού της περιεχομένου, προβληματίστηκα και δημοσίως σχολιάζω και παίρνω πολιτική θέση στα ζητήματα που βρίσκονται κάτω από τα όσα επισημαίνονται με την εν λόγω επιστολή.

Αγαπητέ κ. Φλωρά,

Η επιστολή σας είναι πολύ σημαντική για μας τους Έλληνες, γιατί δείχνει σε τί θα πρέπει να....
εστιάσουμε την στάση μας ως πολίτες, στην παρούσα συγκυρία χρεωκοπίας και οικονομικής αδυναμίας δικής μας και της Χώρας μας.

Ας μη μιλήσουμε για την πολιτική, αφού δεν έχουμε, συνολικά, πολιτικούς που να αγωνίζονται για τα συμφέροντα της Χώρας και του Ελληνικού λαού, ή για να το πούμε ανώδυνα, η πολιτική της Χώρας μας είναι ανεπαρκής, αδύναμη και ατελέσφορη.

Σαν Έλληνες πολίτες λοιπόν θα πρέπει να προστατέψουμε οι ίδιοι τις δουλειές, τα προϊόντα μας, την ανάπτυξη της Χώρας μας, να τηρήσουμε την δεοντολογία στην παροχή των κοινωνικών υπηρεσιών, να κάνουμε σωστή χρήση των ευκαιριών και των δυνατοτήτων που μας παρουσιάζονται και να αγρυπνούμε στη δημιουργία νέων ευκαιριών και δυνατοτήτων και νέας προοπτικής για τη Χώρα μας και για μας τους ίδιους. Αυτό δεν είναι αναγκαίο να σημαίνει καταστροφή των άλλων. Σημαίνει όμως, και μάλιστα αναγκαίως, να κάνουμε ενσυνείδητες επιλογές προστατεύοντας τα συμφέροντα της Χώρας, των πολιτών και της προοπτικής μας.

Σημαίνει φιλοπονία, αυτενέργεια, αυτοπροστασία, αξιοπιστία, κοινωνικό έλεγχο,έμπρακτη αποδοκιμασία της αναξιοπιστίας, μηδενική ανοχή στον καιροσκοπισμό και τη φυγοπονία, ανάδειξη υγιών προτύπων κοινωνικής συμπεριφοράς και αποδυνάμωση της συνωμοτικής και εγκληματικής δράσης των ανεγκέφαλων και εγκάθετων ολίγων,που υπηρετούντες ιδιοτελή συμφέροντα καταστρέφουν τη Χώρα και την προοπτική μας.

Πρέπει να σταματήσει, να αναστραφεί η απεχθής άλωση της εξουσίας και των δομών του κράτους από πρόσωπα που είδαν την πολιτική ως προσωπική σταδιοδρομία, ή ως οικογενειακό τους βιλαέτι που θα το κληροδοτήσουν στους απογόνους τους πρώτης, δεύτερης, τρίτης και πάει λέγοντας γενεάς, αποκλείοντας με κατασκευασμένους μηχανισμούς ανθρώπους αξιοπρεπείς και ικανούς να εισφέρουν ιδέες και δράσεις, σαν να μην υπάρχει κανένας άλλος άξιος Έλληνας, εκτός από αυτούς, με πάθος, ικανότητα και αγάπη για τα κοινά.

Την αγάπη τους για τα κοινά την είδαμε.Το ίδιο και το πάθος τους. Όσο για την ικανότητά τους, αυτή μας έφερε ως εδώ.Οικονόμησαν, αυτοί και τα παιδιά τους, και τώρα τα βγάζουν έξω για μεγαλύτερη ασφάλεια, γνωρίζοντας από μέσα, πως επίκειται η πτώση της βαλανιδιάς. Και γνωστόν είναι, ότι δρυός πεσούσης… πας ανήρ, ξυλεύεται.

Ας μην προσπαθήσουμε να υφαρπάσουμε ευκαιρίες. Ας τις δημιουργήσουμε, με την εργασία, τη συνέπεια, την αξιοπιστία,τη πίστη στο καινούργιο, τις ικανότητες και τις δυνάμεις μας. Μπορούμε. Αρκεί να το θέλουμε. Το θέλουμε όμως; Ή αλλιώς, μπορούμε να θέλουμε; Ξέρουμε τι θέλουμε;

Ή αλλιώς, έχουμε άποψη και κοσμοείδωλο ή τρ