Στατιστικά παραμύθια

Η προπαγάνδα εναντίον του Μνημονίου στα blogs χρησιμοποιεί πολλά στατιστικά για να δώσει την εντύπωση πως βασίζεται σε στοιχεία και πως αυτοί που τη διαδίδουν ξέρουν τι λένε… Έχω διαβάσει τραγικά πράγματα το τελευταίο καιρό, σε σημείο που να έχω αρχίσει να σκέφτομαι μήπως πρέπει να λογοκριθούν τα blogs γιατί κάνουν απίστευτο κακό στην χώρα. Και είμαι ένας άνθρωπος καθαρά φιλελεύθερος που.....
υπερασπίζεται την ελευθερία του λόγου… Κι αυτό δείχνει πολλά.

Αυτό που βγάζει μάτι, και είναι αυτό που με έκανε να γράψω αυτό το κείμενο, είναι το παραμύθι που λέει πως αφού το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα είναι το ίδιο το 2020 με αυτό που ήταν προ Μνημονίου, όλες οι θυσίες είναι μάταιες και το Μνημόνιο δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Το οποίο είναι ένα παραμυθάκι για μικρά και ανόητα παιδιά. Αυτοί που τα λένε αυτά ξεχνούν διακριτικά ένα άλλο στατιστικό στοιχείο, που είναι το έλλειμα του προϋπολογισμού…

Γιατί το πόσα χρωστάμε είναι σημαντικό. Αλλά εξίσου σημαντικό είναι και το πόσα “μπαίνουμε μέσα” ετησίως. Είναι προφανές πως ανεξάρτητα από το πόσα χρωστάς, αν κάθε χρόνο ανεβάζεις τα χρέη σου δε πρόκειται ποτέ να τα ξεπληρώσεις. Αυτό είδαν και οι αγορές, και ανέβασαν τα επιτόκια. Γιατί παρέα με το χρέος 120% του ΑΕΠ πήγαινε και ένα έλλειμα 12-15%(ανάλογα με το τι να πιστέψεις από τα greek statistics). Για να έχεις ελπίδες να ξεπληρώσεις κάποτε τα χρέη σου, πρέπει να μη δημιουργείς καινούρια… Αυτό είναι νόμος…

Το Μνημόνιο λοιπόν, έγινε γιατί κανένας δε μας δάνειζε πλέον με χαμηλό επιτόκιο σε αυτή τη κατάσταση. Και έτσι δανειστήκαμε πολύ φθηνότερα από ότι μας άξιζε, υποχρεωμένοι όμως να κάνουμε κάποιες μεταρρυθμίσεις για να μειωθεί το έλλειμα κι έτσι να γίνει το χρέος μας βιώσιμο, δηλαδή να μπορούμε ρεαλιστικά να το πληρώσουμε. Στόχος δεν είναι να μειωθεί το χρέος μόνο, αλλά να μην έχουμε ελλείματα αλλά πλεονάσματα στον προϋπολογισμό. Το Μνημόνιο προβλέπει πλεονάσματα για τον προϋπολογισμό, κι έτσι όσα και να χρωστάμε, θα μπορούμε να τα πληρώσουμε. Αυτός είναι ο στόχος. Φυσικά κανένας δε μιλάει για το έλλειμα, γιατί αυτό διαλύει την προπαγάνδα πως το Μνημόνιο δεν έχει αποτέλεσμα…

Ένα άλλο πράγμα που πρέπει να σταματήσει, είναι η χρήση των ποσοστών. Είναι φανερό πως σε ένα κοινό που δεν κατέχει τα οικονομικά, η χρήση των ποσοστών το ξεγελάει. 120% του ΑΕΠ, δε σημαίνει ίδιο χρέος σε απόλυτους αριθμούς το 2010 και το 2020, γιατί πολύ απλά το ΑΕΠ δεν είναι το ίδιο. Το ΑΕΠ δεν είναι κάτι σταθερό, μεταβάλλεται από πολλούς παράγοντες. Και το γεγονός πως ο κόσμος δε καταλαβαίνει αυτό το απλό πράγμα, οδηγεί και σε ένα άλλο διαδεδομένο παραμύθι.

Το παραμύθι πως αν πάψουμε να πληρώνουμε τα δάνεια, θα μας μένουν λεφτά για μισθούς και συντάξεις. Πως στάση πληρωμών δε σημαίνει απώλεια των μισθών και των συντάξεων, γιατί τα έσοδα από τους φόρους αρκούν για αυτά… Το γεγονός πως αυτή την άποψη την διαδίδουν και ακαδημαϊκοί, θα έπρεπε να ανοίξει τη συζήτηση για την απομάκρυνσή τους από τα Πανεπιστήμια… Γιατί προφανώς δεν α