ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΚΛΕΙΣΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ (NΟΜΟΣ 3919/2011)

ΘΕΜΑ:΄΄ Εξαίρεση του επαγγέλματος του φυσικοθεραπευτή με Προεδρικό Διάταγμα από το Νόμο ΄΄ΠΕΡΙ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ΄΄

ΑΞΙΟΤΙΜΕ ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ

Στο τελευταίο Σχέδιο Νόμου που συζητήθηκε στη Βουλή με τίτλο > προβλέπεται το άνοιγμα όλων ανεξαιρέτως των επαγγελμάτων, που μπορεί να περιορίζονται κατά την άσκηση τους χωρίς να γίνεται ποιά είναι ακριβώς αυτά, καλούσε όποιον κλάδο νομίζει ότι θίγεται από τον Νόμο να ζητήσει εγγράφως την εξαίρεσή του από την....
απελευθέρωση σε διάστημα 4 μηνών.

Κάνοντας αυτή την προσπάθεια με αυτή την επιστολή θέλουμε να εκθέσουμε τα επιχειρήματά μας για το επάγγελμα του Φυσικοθεραπευτή.

Ο Φυσικοθεραπευτής σήμερα μπορεί να ασκήσει ελεύθερα το επάγγελμα του είτε σαν υπάλληλος στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα ,είτε ασκώντας ελεύθερο επάγγελμα ιδρύοντας Εργαστήριο Φυσικοθεραπείας (Π.Δ 29/1987) ή και σε επισκέψεις ασθενών κατ΄οίκον (Επαγγελματικά δικαιώματα Π.Δ 90/1995).

Από το Π.Δ 29/1987 προκύπτει ότι:

1) Δεν υπάρχει περιορισμός κατά την έννοια του άρθρου 2 παρ. 2

α) Η ύπαρξη, δυνάμει προβλέψεως νόμου, περιορισμένου αριθμού προσώπων τα οποία δικαιούνται να ασκήσουν το επάγγελμα σε όλη την επικράτεια ή σε ορισμένο γεωγραφικό διαμέρισμα, είτε ο αριθμός αυτός ορίζεται ευθέως είτε προσδιορίζεται εμμέσως βάσει πληθυσμιακών ή άλλων κριτηρίων και χορήγηση διοικητικής αδείας για την άσκηση του επαγγέλματος μόνο προς συμπλήρωση του αριθμού τούτου.

2) Δεν υπάρχει περιορισμός κατά την έννοια του άρθρου 2 παρ.2

β) Η εξάρτηση της χορηγήσεως διοικητικής αδείας για την άσκηση επαγγέλματος από την εκτίμηση της διοικητικής αρχής ως προς την ύπαρξη πραγματικής ανάγκης προς τούτο, που θεωρείται συντρέχουσα όταν η προσφορά υπηρεσιών εκ μέρους των προσώπων που έχουν ήδη αδειοδοτηθεί για την άσκηση του επαγγέλματος δεν είναι ικανοποιητική για το κοινωνικό σύνολο, είτε καθ’ όλη την επικράτεια είτε σε ορισμένο γεωγραφικό διαμέρισμα, εν όψει αφ’ ενός του αριθμού των προσώπων που ασκούν το επάγγελμα και αφ’
ετέρου των προς ικανοποίηση αναγκών του κοινωνικού συνόλου, ως αποδέκτη των υπηρεσιών αυτών.

3)Δεν υπάρχει περιορισμός κατά την έννοια του άρθρου 2 παρ.2

γ) Η απαγόρευση για ένα πρόσωπο της ασκήσεως επαγγέλματος έξω από ορισμένο γεωγραφικό διαμέρισμα, εντός του οποίου και μόνο είναι αυτή επιτρεπτή.

4) Δεν υπάρχει περιορισμός κατά την έννοια του άρθρου 2 παρ.2

στ) Η πρόβλεψη αποκλειστικής δυνατότητας ή απαγόρευσης διάθεσης είδους αγαθών από ορισμένη κατηγορία επαγγελματικών εγκαταστάσεων.

5) Δεν υπάρχει περιορισμός κατά την έννοια του άρθρου 2 παρ.2

θ) Η επιβολή υποχρεωτικών κατώτατων τιμών ή αμοιβών για τη διάθεση αγαθών ή την προσφορά υπηρεσιών, είτε αυτές ορίζονται ευθέως είτε προσδιορίζονται εμμέσως με την εφαρμογή συντελεστή κέρδους ή με άλλο ποσοστιαίο