Πρωτοφανής και απαράδεκτη αντιμετώπιση από τον Δήμαρχο Μεγανησιού

Πρωτοφανούς και απαράδεκτης αντιμετώπισης από τον δήμαρχο και τον πρόεδρο δημοτικού συμβουλίου Μεγανησίου έτυχε η πρόθεσή μου ως δημοτικής συμβούλου και επικεφαλής της αντιπολίτευσης, να θέσω στη 14η συνεδρίαση (10/11/2011) του δημοτικού συμβουλίου Μεγανησίου ψήφισμα, περί μη μελλοντικής συνένωσης του δήμου μας με το δήμο Λευκάδας, για έγκρισή του από το σώμα.

Την τελευταία περίοδο αναπαράγονται διαρκώς σενάρια και συζητήσεις στο νομό μας από πολιτικά στελέχη όλων των κομμάτων για το ενδεχόμενο πριν....
από τις προσεχείς δημοτικές εκλογές ο δήμος Μεγανησίου να συνενωθεί με το δήμο Λευκάδας. Θέλω να πιστεύω ότι όλες αυτές οι συζητήσεις, παρασκηνιακές και μη, είναι ευσεβείς πόθοι που συνάδουν με τις φιλοδοξίες κάποιων στελεχών, τα οποία θέλουν να ηγηθούν του ψηφοδελτίου ενός ενιαίου μεγάλου δήμου και έχουν ανάγκη τους ψηφοφόρους του Μεγανησίου, τους οποίους θεωρούν δεδομένους (έτσι τουλάχιστον πιστεύουν).

Τυχόν επιχείρημα ότι δεν μπορούμε να απαντάμε σε φημολογίες δεν είναι ρεαλιστικό, γιατί μπορεί να μη λέγεται επίσημα ή δημόσια, αυτοί όμως που το συντηρούν και το τροφοδοτούν μπορούν με υπόγειες κινήσεις και διαδικασίες express να μας οδηγήσουν προ τετελεσμένου γεγονότος πριν από τις επόμενες εκλογές.

Σε μια τέτοια εξέλιξη το Μεγανήσι θα είναι ο αδύναμος κρίκος, ο οποίος δεν θα αντέξει την πίεση της τελευταίας στιγμής, δεν θα έχει το χρόνο και τη δύναμη να αντιδράσει και θα οδηγηθεί σε παράρτημα και μάλιστα «φτωχό» της Λευκάδας.

Η ανησυχία μου, που από την αρχή της θητείας μας με έκανε συχνά να τονίζω την ανάγκη για περιφρούρηση της αυτοτέλειας του νησιού μας, επιβεβαιώθηκε. Κλιμακώθηκε δε με την παντελή σιωπή του δημάρχου, όταν σε συγκέντρωση ετεροδημοτών στην Αθήνα για την κατάρτιση του επιχειρησιακού προγράμματος του δήμου την 20/11/2011 , του ζήτησα να δεσμευτεί ενώπιον των παρόντων Μεγανησιωτών ότι σε καμία περίπτωση δεν θα συνδράμει προς την κατεύθυνση της συνένωσης. Όχι μόνο δεν δεσμεύτηκε, απαξίωσε και να το σχολιάσει.

Η αγωνία για το μέλλον του νησιού μας , που θεωρούσα ότι είναι αγωνία όλων μας, με οδήγησε στο να προτείνω την υιοθέτηση από το δημοτικό συμβούλιο ενός ψηφίσματος, από το οποίο θα προέκυπτε κοινή και ξεκάθαρη θέση όλων των εκλεγμένων εκπροσώπων κατά οποιασδήποτε μεθόδευσης για την κατάργηση της αυτοτέλειας του δήμου μας. Μέχρι την ανακοίνωση της πρόθεσής μου να καταθέσω σχετικό ψήφισμα θεωρούσα δεδομένη τη θέση όλων μας απέναντι στο ενδεχόμενο αυτό. Θεωρούσα δεδομένο και αυτονόητο ότι η στάση όλων των εκλεγμένων καθορίζεται κυρίαρχα από τη βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών, από αρχές και ήθος, απόλυτα διαχωρισμένη από συμφέροντα. Οτι βρισκόμαστε στις θέσεις αυτές με λαϊκή εντολή για να υπηρετούμε με τον πιο τίμιο τρόπο το συμφέρον του νησιού και των δημοτών του.

Αντί γι΄ αυτό αντιμετώπισα έκπληκτη μια «πραξικοπηματικά» απαγορευτική συμπεριφορά από το δήμαρχο και τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου, η οποία δεν μου επέτρεψε ούτε καν να θέσω υπόψη του σ