ΠΡΟΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟ ΜΠΑΤΣΟ

Γράφει ο AΠΕΛΛΗΣ

Η προηγούμενη επιστολή μου είχε τον τίτλο «Προς ανώνυμο Αστυνομικό». Αυτή την φορά όμως θα ξεχωρίσω την έννοια του Αστυνομικού από εκείνη του Μπάτσου προς τον οποίον και απευθύνεται η επιστολή. Ο διαχωρισμός αυτός είναι αναγκαίος ώστε να μην αδικηθεί ο Έλληνας Αστυνομικός, όπως π.χ ο Γιάννης με τον οποίον συνομίλησα με αφορμή την πρώτη μου επιστολή, ο Τάκης, ο Κώστας και τόσοι άλλοι που...
υπηρετούν με συνέπεια και με κίνδυνο της ζωής τους το κοινωνικό σύνολο, στην πρώτη γραμμή του κοινού εγκλήματος, τις αρχές και τις αξίες που προτάσσει το αστυνομικό λειτούργημα. Η επιστολή αυτή δεν είναι για εκείνους, λοιπόν, είναι μόνο για τον αμετανόητο μπάτσο.

«Μπάτσος», τι λέξη και αυτή! Στα ιταλικά baccio είναι το φιλί, στα ελληνικά όμως μπάτσος είναι το κατακέφαλο χτύπημα! Η ετυμολογία είναι ακριβής και αδυσώπητη όταν εξετάζει την προέλευση μιας λέξης του συρμού. Το Μπάτσος κοντολογίς σημαίνει αυτόν που χτυπά στο πρόσωπο κάποιον άλλο. Δηλαδή, το εν λόγω υποκείμενο ονομάστηκε έτσι εξαιτίας των βίαιων ενεργειών του και το χειρότερο είναι πως στιγματίστηκε από αυτές, με ένα προσωνύμιο που όμως ενέχει την ουσία της ιδιότητας του. Ο Μπάτσος δεν είναι πλέον Αστυνομικός (έννοια ανώτερη και πρωτογενής εκ του Αστυ+νόμος), είναι απλά μπάτσος. Πρόκειται για υποβάθμιση του αστυνομικού λειτουργήματος στο χαμηλότερο επίπεδο της κατασταλτικής, ζωώδους και βίαιας εκδοχής του! Δικαιολογημένα λοιπόν η λέξη μπάτσος αντηχεί ως βρισιά στα αυτιά του ευυπόληπτου αστυνομικού. Διότι του αποστερεί την ανθρώπινη ιδιότητα, τον υποβιβάζει στο επίπεδο του «οργάνου», ενός δίχως προσωπικότητα εκτελεστή μιας εντολής και όχι απαραίτητα του νόμου. Διότι δεν είναι όλες οι εντολές νόμιμες, όπως δεν είναι π.χ νόμιμη η ρίψη χημικών, και όμως αυτή διατάχθηκε και εκτελέστηκε προθύμως! Παραγνωρίζεται δε το αναμφισβήτητο γεγονός, πως απαιτείται συγκροτημένη προσωπικότητα από τον αστυνομικό για να εφαρμοσθεί σωστά ο νόμος. Έτσι ο μπάτσος είναι συνήθως το πρότυπο του αμόρφωτου και ακαλλιέργητου, διότι έτσι τον θέλουν αυτοί που τον επιθυμούν μπάτσο και όχι αστυνομικό!



Αμετανόητος, λοιπόν, Μπάτσε των ΜΑΤ δεν λαμβάνεις τα μηνύματα της κοινωνίας. Μην προφασίζεσαι το καθήκον σου, διότι κανείς δεν σου ζήτησε να μην κάνεις την δουλειά σου, να μην προστατέψεις δηλαδή το Κοινοβούλιο. Δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα επί αυτού, ούτε κανείς από τους χιλιάδες πολίτες είχε την πρόθεση να κάψει το Ιεροδουλείο. Κανείς όμως δεν σε υποχρεώνει να δηλητηριάζεις αθώους πολίτες και να τους σπας τα κεφάλια με ζήλο, παρά μόνο το κίνητρο της παλιανθρωπιάς σου. Σε παρατήρησα καθώς πλησίαζες εκείνον τον μοναχικό διαδηλωτή στην πλατεία. Τον πλησίασες ήρεμα, ανύποπτα για όσα είχες σκοπό να του κάνεις στη συνέχεια χωρίς να σε προκαλέσει, χωρίς να σου επιτεθεί. Σε είδα σαν το φίδι με μια κίνηση να σηκώνεις το χέρι ξαφνικά και να του σπας το κεφάλι σαν να μην επρόκειτο για ανυπεράσπιστο άνθρωπο. Έπειτα έφυγες πάλι ήρεμα σαν να μην είχε γίνει τίποτα. Είσαι λοιπ