Πράσινη εικονική πραγματικότητα

Ο ήλιος χάθηκε και ήρθε η ώρα να πλακώσει το σκοτάδι. Στην χώρα που «κάλπασε» ο πράσινος ήλιος, στην χώρα που «βόσκησαν» τα πράσινα άλογα, στην χώρα που «έτρεξε» το πράσινο χρήμα, όλα πλέον δείχνουν πως ήρθε η ώρα να πέσει το μαύρο σκοτάδι.
Η εικονική πράσινη πραγματικότητα βαφτίζει πλέον την....
ολοσχερή (και κατά πολλούς σχεδιασμένη) αποτυχία της ξεδιάντροπα σε «επιλεκτική χρεοκοπία», χωρίς να έχουν τη δύναμη τα κυβερνητικά στελέχη να ονομάσουν τι σημαίνει το «επιλεκτική». Κι ενώ εμείς μιλάμε και γράφουμε Ελληνικά (ακόμη) σε αυτή τη χώρα, ο συν-πρωθυπουργός (βλ. Β. Βενιζέλος) μας μιλάει Αγγλικά, χρησιμοποιώντας τον όρο “virtual”…! Εικονική πτώχευση, δηλαδή!!!

Αν και τα έχουμε πει πολλές φορές, θα τολμήσουμε μία ακόμη επανάληψη, κόντρα στα πράσινα τρωκτικά που ενώ έχουν καταληστεύσει την χώρα, συνεχίζουν να μας εμπαίζουν. Ας πάρουμε τα πράγματα, από την αρχή.

Ένα κράτος δεν μπορεί να πτωχεύσει. Προστατεύεται από το Διεθνές Δίκαιο και όταν δεν μπορεί να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις του στους δανειστές του, τότε το Κοινοβούλιό του ψηφίζει νόμο στάσης πληρωμών (φυσικά προς το εξωτερικό). Αυτό ισχύει για όλα τα κράτη ολόκληρου του πλανήτη Γη, πλην της Ελλάδας του πράσινου ΠΑΣΟΚ και της πράσινης ανάπτυξης… Εδώ, με την απόφαση ενός ανδρός, η χώρα υπέγραψε μνημόνιο (χωρίς να έχει εγκριθεί η δανειακή σύμβαση), βάσει του οποίου η χώρα μετατρέπεται σε… εταιρεία και ως εκ τούτου μπορεί να κηρύξει πτώχευση και να ακολουθηθούν οι σχετικές διαδικασίες κατάσχεσης εκ μέρους των δανειστών, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι οικονομικές τους απαιτήσεις…!

Αυτό κατάφερε αρχικά ο άνθρωπος που μέσα σε ενάμιση χρόνο κατάφερε να καταστρέψει μία χώρα… ο Γιώργος Παπανδρέου. Από την πρώτη στιγμή (βλ. συναντήσεις με Σόρος εντός και εκτός Ελλάδας, βλ. πιστόλια, τιτανικούς και άλλα πολλά τραγικά που κατέστρεψαν την χώρα) ο στόχος ήταν σαφής, αλλά πολύ λίγοι μπορούσαν να κοιτάξουν μέσα από τα βοθρολύματα της κυβερνητικής προπαγάνδας (βλ. ΜΜΕ) και τις μεθόδους παραπλάνησης (βλ. παρακράτος) που ακολούθησε το πράσινο άκρως φασίζων καθεστώς του ΓΑΠ και των άλλων ανδρείκελων που έκαναν την κρίση (της χώρας) ευκαιρία για να καλύψουν τις ό,ποιες προσωπικές ονειρώξεις τους ή τα υπαρξιακά τους κενά…

Κι ενώ η χώρα έπαψε να αντιμετωπίζεται ως χώρα, με ευθύνη του Γιώργου Παπανδρέου και όλων εκείνων που ψήφισαν το αίσχος με την τραγική σε αντίφαση δικαιολογία «για να μην πτωχεύσει η χώρα», έρχονται σήμερα οι ίδιοι σαπρόμυαλοι (βλ. Βενιζέλος) να παίξουν με τις λέξεις και να χρησιμοποιούν ξένες λέξεις για να αποδώσουν έναν όρο που υπάρχει στα Ελληνικά: αποφεύγοντας την λέξη «επιλεκτική», προτιμούν οι καταπατητές και οι βιαστές κάθε έννοιας λογικής και ηθικής, να παραποιήσουν τα ευνόητα και να «δανειστούν» το «εικονικό» για να καλυφθούν - κρυφθούν από τις τεράστιες ευθύνες τους έναντι της χώρας και των πολιτών της. Ολίγιστοι, πάντα, παίζουν με την λογική, όντας βαθιά στην παράνοια οι ίδιοι… Οσφυοκάμπτες και εγωκεντρικοί, αλαζόνες ακ