Ἀπογραφὴ στὴν Ἀλβανία (1-15 Ὀκτωβρίου 2011) : Οἱ βορειοπειρῶτες καλοῦνται νὰ δηλώσουν τὴν Ἑλληνικὴ καὶ Ὀρθόδοξή τους ταυτότητα

1-15 Ὀκτωβρίου 2011.Γιὰ 1η φορὰ ἡ Ἀλβανία δίνει τὴ δυνατότητα σὲ ὅσους συμμετάσχουν στὴν ἀπογραφὴ νὰ ΔΗΛΩΣΟΥΝ προαιρετικὰ τὴν ἐθνικότητα καὶ τὸ θρήσκευμά τους.
Οἱ Ἕλληνες τῆς Βορείου Ἠπείρου, εἰδικὰ αὐτοὶ ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὶς ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΕΣ ὡς μειονοτικὲς περιοχὲς (Κορυτσά, Χειμάρρα, Πρεμετή, Ἄρτα Αὐλώνας κλπ) γιὰ 1η φορὰ μποροῦν νὰ δηλώσουν καὶ νὰ καταγράψουν ἐπίσημα τὴν ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ τους. Τὴν ἴδια δυνατότητα ἔχουν γιὰ 1η φορὰ καὶ οἱ Ἕλληνες βλάχοι τῆς Β.Ἠπείρου (ποὺ παρὰ τὴν ἀνυπαρξία τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους συνεχίζουν νὰ ἀρνοῦνται στὴ....
μεγάλη τους πλειοψηφία τὴν ρουμανικὴ προπαγάνδα καὶ δηλώνουν ξεκάθαρα καὶ αὐτοὶ τὴν Ἑλληνικότητά τους).
Τότε ...
Ἂς δοῦμε πόσο σημαντικὲς εἶναι οἱ ἀπογραφὲς ποὺ ἔγιναν ἐκεῖ στὸ παρελθόν:
"... μὲ βάση τὴν τουρκικὴ ἀπογραφὴ τοῦ 1908, κατοικοῦσαν ἐκεῖ 326.778 χριστιανοὶ καὶ 174.802 μουσουλμάνοι."
"Ἀπὸ μία ἄλλη στατιστική (του Geografico de Agostini τῆς Ρώμης) προκύπτει ὅτι τὸ 1907 σὲ ὁλόκληρη τὴν Ἤπειρο κατοικοῦσαν 452.000 κάτοικοι ἀπὸ τοὺς ὁποίους οἱ 297.000 ἦταν χριστιανοὶ καὶ οἱ 155.000 μουσουλμάνοι."
Ἂς θυμηθοῦμε τί συνέβαινε στὴ Μοσχοπόλη Κορυτσᾶς:
Πολλοὶ Μοσχοπολίτες ἔμποροι στὴ Βενετία, στὴ Βιέννη, στὴν Ὀδησσό, τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ ἄλλα σημαντικὰ κέντρα τῆς ἐποχῆς ἐνίσχυσαν οἰκονομικὰ τὴν πατρίδα τους καὶ συντέλεσαν στὴν ἵδρυση σχολείου, περίπου τὸ 1700. Τὸ σχολεῖο, μὲ τὴν ὀνομασία, «Ἑλληνικὸν Φροντιστήριο» ἐξελίχθηκε σὲ σημαντικὸ ἐκπαιδευτικὸ κέντρο τῆς περιοχῆς, τὸ 1744 ἀναβαθμίστηκε ἀπὸ δωρεὲς καὶ μετονομάστηκε σὲ «Νέα Ἀκαδημία». Ἐκεῖ δημιουργήθηκε καὶ τὸ δεύτερο τυπογραφεῖο στὸν χῶρο τοῦ ὑπόδουλου ἑλληνισμοῦ (μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τῆς Κωνσταντινούπολης), τὸ 1731, μὲ πρωτοβουλία τοῦ...
ἱερομόναχου Γαβριὴλ Κωνσταντινίδη.

Ὅταν ἱδρύθηκε τὸ Ἀλβανικὸ κράτος τὸ 1912-1913, οἱ Βορειοηπειρῶτες ἀντέδρασαν ἀνακηρύσσοντας τὴν Αὐτονομία τους, τὴν ὁποία πέτυχαν τὸν Μάϊο τοῦ 1914 ἔχοντας πολεμήσει στὸν νικηφόρο Αὐτονομιακὸ ἀγώνα.

Λίγα χρόνια ἀργότερα, τὸ 1940, ἡ πόλη τῆς Κορυτσᾶς ὑποδέχθηκε σύσσωμη μὲ Ἑλληνικὲς σημαῖες -ποὺ εὐλαβικὰ κρατοῦσαν κρυμμένες- τὸν Ἑλληνικὸ στρατό.
καὶ σήμερα:
Σήμερα, 100 χρόνια ἀργότερα, ἔχοντας μεσολαβήσει τὸ δικτατορικὸ καθεστὼς τοῦ Χότζα ποὺ ἔστελνε φυλακὴ καὶ ἐξορία ἂν τολμοῦσες νὰ πεῖς ἔστω καὶ μία λέξη στὰ Ἑλληνικά, οἱ Κορυτσαῖοι ὅπως καὶ τόσοι ἄλλοι Βορειοηπειρῶτες καταγράφονται ὑποχρεωτικὰ μὲ "Ἀλβανικὴ" ἐθνικότητα καὶ δὲν ἀναγνωρίζονται ἀπὸ τὴν Ἀλβανία ὡς μέλη τῆς ἐθνικῆς μειονότητας.
Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ σὲ πολλὲς ἄλλες περιοχὲς ἀφοῦ οἱ Ἀλβανοὶ ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΥΝ τὴν -μὲ διεθνὴς συνθῆκες ἀναγνωρισμένη- ἐθνικὴ Ἑλληνικὴ μειονότητα σὲ ἐλάχιστα μόνον μέρη.

Σὲ λίγες ἑβδομάδες (1-15 Ὀκτωβρίου 2011) στὴν Ἀλβανία γίνεται ἀπογραφή.

Ὁ Βορειοηπειρωτικὸς Ἑλληνισμὸς
ΚΑΛΕΙΤΑΙ ξεκάθαρα νὰ δηλώσει
τὴν ΕΛΛΗΝΙΚΗ καὶ ΟΡΘΟΔΟΞΗ τοῦ ταυτότητα.

Κανένας δὲν ἔχει ἀμφιβολία ὅτι ἡ ἀπογραφὴ αὐτὴ δὲν θὰ εἶναι μία εὔκολη ὑπόθεση.
Ἡ νοθεία καὶ οἱ Ἀλβανικὲς μεθ