Πέντε εικόνες παρακμής, που δείχνουν την... ξεφτίλα μας

Tις έζησε και τις αφηγείται παραστατικά ο διακεκριμένος καθηγητής Ιατρικής Χαράλαμπος Μ. Μουτσόπουλος
Το αεροπλάνο περιμένει τον "VIP"
Αεροπορικό ταξίδι από πόλη της περιφέρειας προς Αθήνα. Το αεροπλάνο γεμάτο. Η ώρα της αναχώρησης έχει ήδη περάσει. Ολοι ανυπομονούν. Κανένας δεν ξέρει γιατί δεν αναχωρεί το αεροπλάνο. Από την ενδοσυνεννόηση της....
αεροσυνοδού ακούγεται: «Μην αναχωρήσετε, έρχεται ο VΙΡ». Σημειωτέον, η αεροπορική εταιρεία είναι ιδιωτική. Στο μικρό αεροπλάνο των 72 θέσεων δεν υπάρχουν διακεκριμένες θέσεις. Οι τιμές των εισιτηρίων είναι παραπλήσιες. Ο VΙΡ θα πλήρωσε ίδια, λιγότερα ή και καθόλου.
Στη βαλκανική τούτη χώρα, ο κάθε αυτοαποκαλούμενος VΙΡ μπορεί να καθυστερήσει αεροπορικές πτήσεις, να στερήσει την έγκαιρη άφιξη σε συνεπιβάτες που πηγαίνουν στη δουλειά τους, σε επαγγελματικά ραντεβού, ή σε ασθενείς που έχουν ραντεβού με τον γιατρό τους. Ο ναρκισσισμός του VΙΡ επιβεβαιώνεται από τη γλοιώδη, αντιεπιχειρηματική συμπεριφορά της αεροπορικής εταιρείας.
Διαφορετική μεταχείριση στους αφεντάδες
Πτέρυγα θέσεων μεγάλου νοσηλευτικού ιδρύματος της χώρας. Ποιοι νοσηλεύονται στα κρεβάτια των Θέσεων; Κρυπτοϊδιωτικοί άρρωστοι των γιατρών, εφοπλιστές, πολιτικοί και άλλοι επώνυμοι. Πιστεύετε ότι πληρώνουν διαφορετικό κόστος νοσηλείας; Οχι βέβαια! Στο Ελλαδιστάν τίποτε δεν μετριέται, τίποτε δεν αξιολογείται, κανένας δεν νοιάζεται για το δημόσιο χρήμα. Τα αιωνόβια χούγια της καθ΄ ημάς Ανατολής παραμένουν αναλλοίωτα: οι αφεντάδες τυγχάνουν διαφορετικής μεταχείρισης από τους ραγιάδες.
Θέσεις "VIP" στην εκκλησία
Διακεκριμένος πολίτης μιας επαρχιακής πόλης έχει ανάγκη να επικοινωνήσει με τον Θεό. Κυριακή πρωί, μπαίνει σεμνά στην εκκλησία. Δίνει τον οβολό του στο παγκάρι, ανάβει το κεράκι του και ήσυχα αποσύρεται σε μια γωνιά να αυτοσυγκεντρωθεί. Ο επίτροπος της εκκλησίας τον αναγνωρίζει και, με αγωνία, τρέχει κοντά του. Με σιγανή φωνή τού υποδεικνύει ότι η θέση του είναι δίπλα στο περίοπτο Δεσποτικό, όχι στην απόμακρη γωνιά. Ο συγκεκριμένος πιστός είναι «επώνυμος», VΙΡ, όχι ένας ανώνυμος προσκυνητής. Στον Οίκο του Θεού, όπου όλοι υποτίθεται πως είναι ίσοι («Ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Ελλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ, πάντες γαρ υμείς είς εστέ εν Χριστώ Ιησού») οι διακρίσεις ζουν και βασιλεύουν. Αν οι χριστιανοί δεν είναι ίσοι στην κατ΄ εξοχήν εξισωτική εκκλησία τους, πρέπει να απορούμε που οι πολίτες δεν αντιμετωπίζονται ως ίσοι στην τύποις εξισωτική πολιτεία τους;
Απελπιστική η προσφορά των πανεπιστημιακών
Πανεπιστήμιο. Η προσφορά ενός στους πέντε πανεπιστημιακούς είναι απελπιστική. Διδάσκουν λίγες ώρες, κανένας δεν ελέγχει την ποιότητα της διδασκαλίας τους, κανένας δεν αξιολογεί τη μεταδοτική τους ικανότητα. Ερχονται και φεύγουν από το πανεπιστήμιο σαν κομήτες. Οι προϊστάμενοί τους δεν έχουν δύναμη να τους ελέγξουν. Οι «ελεγχόμενοι» είναι οι «πελάτες» τους, αυτοί τους ανέβασαν στον θώκο εξουσίας που κατέχουν. Επιπλέον, εάν κάποιος προσπαθήσει να ελέγξει τον ανεπα