ΟΤΑΝ Ο π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΕΤΣΗΣ ΜΙΛΑ ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ...

Του Παναγιώτη Τελεβάντου


Ούτε με τα ευχολόγια, ούτε με τις ιστορικές περγαμηνές μπορεί να επιβιώσει ο χριστιανισμός στη Μέση Ανατολή.

Και ασφαλώς ούτε με τους Διαθρησκειακούς διαλόγους με τα μετριοπαθή στοιχεία του Ισλάμ.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΕΙΣ ΠΟΥ ΑΣΚΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΙΩΓΜΟΥΣ

Ο λόγος που ο διάλογος με τα μετριοπαθή στοιχεία του Ισλάμ δεν μπορεί να αποδώσει ευεργετικούς καρπούς είναι επειδή τους διωγμούς εναντίον των χριστιανών δεν τους κάνουν τα.....
μετριοπαθή στοιχεία του Ισλάμ αλλά τα φονταμενταλιστικά.

Αρα σε τι ωφελούν οι διάλογοι με όσους ΔΕΝ καταδιώκουν τους χριστιανούς έτσι κι αλλιώς; Τα μετριοπαθή στοιχεία θα συμφωνήσουν ίσως με τους χριστιανούς ότι η θρησκευτική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Πλην όμως οι μουλλάδες τύπου Χομείνι, η “Ισλαμική αδελφότης”, Αλ Καίντα κτλ. θα συνεχίσουν τους διωγμούς.

Αρα; Προς τι οι διάλογοι;

Είναι εξ ορισμού αντιπαραγωγικοί!

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΩΝ ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΤΩΝ

Για να βοηθήσουμε τον καλό αναγνώστη να αντιληφθεί πόσο έωλο είναι το επιχείρημα του π. Τσέτση αναφέρουμε το παράλληλο παράδειγμα των φονταμενταλιστών Προτεσταντών.

Οι λεγόμενες παραδοσιακές Προτεσταντικές “Εκκλησίες” δεν ασκούν προσηλυτισμό σε βάρος των Ορθοδόξων και των άλλων χριστιανών. Οι λεγόμενοι “Μάρτυρες του Ιεχωβά” όμως και οι Ευαγγελικοί χριστιανοί ασκούν φοβερό προσηλυτισμό σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου σε βάρος όλων των κλάδων του χριστιανισμού των παραδοσιακών Προτεσταντών μη εξαιρουμένων.

Επομένως ποιο πρακτικό αποτέλεσμα έχουν οι όποιες συμφωνίες συνομολογηθούν με τις παραδοσιακές Προτεσταντικές “Εκκλησίες” στον Π.Σ.Ε., αφού γνωρίζουμε στην πράξη ότι όντως δεν ασκούν προσηλυτισμό;

Αλλά αυτές οι συμφωνίες που συνομολογούμε με τους παραδοσιακους Προτεστάντες πώς σταματούν τους φονταμενταλιστές Προτεστάντες να τις γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια και να συνεχίζουν ανενόχλητοι τον προσηλυτισμό;

Το ίδιο και σε μεγαλύτερο βαθμό συμβαίνει με τους Ισλαμιστές φονταμετανταλιστές.

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Τόσο δύσκολο είναι να αντιληφθεί ο π. Γεώργιος Τσέτσης και οι άλλοι Οικουμενιστές αυτό το γεγονός;

Η μόνη ελπίδα επιβίωσης των χριστιανών στη Μέση Ανατολή είναι η άσκηση πιέσεων για να υπάρξει θρησκευτική ελευθερία εκ μέρους των Ευρωπαικών δυνάμεων και των ΗΠΑ.

Αν - όπως ομολογεί ο π. Τσέτσης - οι μεγάλες Δυνάμεις πολύ λίγο ενδιαφέρονται για την επιβίωση των χριστιανών της Μέσης Ανατολής - και σ’ αυτό συμφωνούμε απολύτως με τον Μέγα Πρωτοπρεσβύτερο του Οικουμενικού Θρόνου - τότε πόθεν άρξομαι θρηνείν;

ΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΝΑ ΔΙΕΞΑΓΟΝΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

Τέλος λόγου. Θέλουν να κάνουν Διαθρησκειακούς και Διαχριστιανικούς διαλόγους, επειδή έτσι επιθυμούν οι ΗΠΑ και οι άλλες μεγάλες Δυνάμεις και είναι δύσκολο για το Πατριαρχείο να αρνηθεί τη διεξαγωγή αυτώ