«ΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ»

Ο κ. Κορνιλάκης είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Ιωάννης Καποδίστριας ο Άγιος της πολιτικής».
Βρισκόμαστε μόλις δυο ημέρες πριν ο Ελληνικός λαός αποφασίσει με την ψήφο του (τελευταίο ανάχωμα), όχι μόνον για το δικό του μέλλον, αλλά κυρίως για το μέλλον των παιδιών του και το μέλλον των παιδιών των παιδιών του. Νιώθω την ανάγκη να εκφράσω την αγανάκτησή μου απέναντι στις δοκιμασμένες πρακτικές τρομοκρατίας κάποιων, προκειμένου με την ψυχική πίεση που ασκούν να υφαρπάξουν την ψήφο των Ελλήνων και των Ελληνίδων.Την αγανάκτησή μου αυτή δεν πρόκειται να την εκφράσω χαοτικά αλλά συγκεκριμένα, και στηριζόμενος στο πρόσωπο που φέρει το όνομα Ιωάννης Καποδίστριας... αλλά και σε γνώσεις που θα καταθέσω και οι οποίες δεν μπορούν τουλάχιστον αντικειμενικά να αμφισβητηθούν. Άς θυμηθούμε μιάν εικόνα που έρχεται όχι και από το πολύ μακρινό παρελθόν. Είναι Νοέμβριος του 1973, μια νύχτα τρόμου στην Αθήνα. Οι φοιτητές ξεσηκωμένοι. Ο λαός στο πόδι και ένα τάνκ εισβάλλει στο Πολυτεχνείο. Η εικόνα μιλά από μόνη της.Τα δάκρυα βρέχουν τα μάγουλα. Ο ψυχικός πόνος στο κόκκινο. Ο στόχος έστω και προσωρινά πραγματοποιήθηκε. Το μήνυμα της κρατικής τρομοκρατίας πέρασε μέσα από τους δέκτες των τηλεοράσεων. Σε λίγους μόλις μήνες οι τρομοκράτες εκείνοι έπαψαν να υπάρχουν. Για άλλη μια φορά αποδείχτηκε ότι αυτός που τρομοκρατεί είναι ο ίδιος φοβισμένος, γιατί απλά διαισθάνεται και αντιλαμβάνεται το δικό του τέλος. Ακριβώς έτσι συμβαίνει και σήμερα. Μνημόνια και αντιμνημόνια. Εντός της Ευρώπης ή εκτός. Ευρώ ή δραχμή.Τράπεζες ή παρατράπεζες. Μισθοί πείνας και συντάξεις εξαθλίωσης. Το black out της ΔΕΗ κρεμασμένο επάνω απ’ τα κεφάλια μας. Τα αποθέματα πετρελαίου για καμιά βδομάδα και βλέπουμε. Τα φάρμακα εξαντλήθηκαν, οι γάζες στα νοσοκομεία εξαντλήθηκαν, και το χαρτί υγείας ας το φέρνουν οι ασθενείς απ’ τα σπίτια τους. Και η Τουρκία παρούσα και αυτή. Καραδοκεί ισχυρίζονται, προκειμένου να εκμεταλλευτεί την οικονομική μας δυσπραγία, μπάς και αρπάξει και αυτή κάποιο Ελληνικό νησί, αν δεν έχουμε ισχυρή κυβέρνηση, σαν εκείνη την "ισχυρότατη" που "περιφρούρησε" την βραχονησίδα των Ιμίων. Ευτυχώς ο ήλιος ξεπροβάλλει ακόμη απ’ την ανατολή. Για πόσο ακόμη θα ισχυριστεί με στόμφο ο κινδυνολόγος.Οι βροχές του Φθινοπώρου και του Χειμώνα γέμισαν την Υλίκη. Κρίμα θα ισχυριστούν κάποια στελέχη κομμάτων στους πρωινούς τους καφέδες. Η ξηρασία θα ήταν ένας καλός σύμμαχος. Ευτυχώς μας έσωσε το χαλάζι στο Θεσσαλικό κάμπο, αλλά και οι σεισμοί στην γειτονική Ιταλία. Θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην λέξη "γειτονική", θα ισχυριστούν οι κομματικοί φωστήρες. Είναι προφανές, Ελληνικέ λαέ για όλα αυτά δεν φταίμε εμείς που κυβερνήσαμε, αλλά αυτοί που τολμούν και μόνο να σκεφτούν ότι θα σε πάρουν από πελάτη μας. Βέβαια δεν θα λείψουν και οι πρακτικές και επισημάνσεις και των ξένων. Τελικά αυτοί οι ξένοι όπως θα έγραφε και ο Καβάφης σήμερα, ήταν είναι και θα είναι μια κάποια λύσις.

Είναι γνωστό ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται προκειμένου να μεταφέρει στο διάβα των αιώνων τα μηνύματά της. Σε ανάλογα φ