Οι μετανάστες της “υπατίας”, οι “προστάτες” και το σύγχρονο δουλεμπόριο

Πρίν μια εβδομάδα, μιλούσα στο τηλέφωνο με μια γνωστή, δημοσιογράφο, βουλγαρικής υπηκοότητας, που εργάζεται σε ειδησεογραφικό πρακτορείο μεταδίδωντας νέα από την Ελλάδα στη Βουλγαρία. Επρεπε να συναντήσει τούς μετανάστες απεργούς πείνας και να κάνει ρεπορτάζ σχετικά με το θέμα. Ζώντας κι η ίδια σε μιά ξένη χώρα θεώρησε ότι η...
επικοινωνία με τούς ανθρώπους αυτούς θα ηταν αβίαστη, θα
υπήρχε μια κοινή βάση προσέγγισης, που θα έφτανε στην καρδιά του προβλήματος. Το πίστευε. Οχι όμως και οι “προστάτες” τους. Δείτε αντιμετωπιση:

“Μια γυναίκα μέσης ηλικίας ήταν η πύλη προς την αυλή του πενταοροφου κτίριου. Ήταν ελληνικής καταγωγης με μοντέρνα γυαλιά ηλίου ….. Εξήγησα το σκοπό της επίσκεψής μου, αλλά η γυναίκα είπε ότι δεν μπορω να εισέλθω στο κτίριο ή να μιλήσω με κανέναν, γιατί οι μετανάστες έχουν μια συνάντηση. Τι συνάντηση, αρνήθηκε να πει.

Τη ρώτησα για την κατάσταση των ανθρώπων μέσα και μου είπε λακωνικά ότι ήταν καλή.Μετά από αυτό θυμήθηκε τι είχε πει
Keywords
Τυχαία Θέματα