Οι χαμηλοί φόροι και όχι η ανακατανομή τους θα φέρουν ανάπτυξη

Βασικός παράγοντας για την οικονομία μιας χώρας είναι η ψυχολογία των πολιτών της. Η πολιτική λιτότητας, οι υπέρογκοι φόροι καθώς και η μείωση μισθών και συντάξεων κυρίως στον ιδιωτικό τομέα είτε έχουν φτωχύνει συνανθρώπους μας είτε έχουν ρίξει την ψυχολογία αυτών που έχουν ακόμα κάποια χρήματα στο ναδίρ με αποτέλεσμα να μην κινούνται, να μην ξοδεύουν και κατά αυτόν τον τρόπο να.....
μην υπάρχει τόνωση στην αγορά.
Όπως παρατηρούμε, σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις στην Ευρώπη αλλά και μέσα από τις κομματικές αντιπαραθέσεις, βασικό ζητούμενο όλων είναι η ανάπτυξη. Η λογική υπαγορεύει, ότι σε δυσκίνητα και αναποτελεσματικά κράτη με μεγάλη φορολογία, γραφειοκρατία και διαφθορά, ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει, αφού κανείς επενδυτής Έλληνας ή ξένος δεν θα θελήσει να «πετάξει» τα λεφτά του.
Σκοπός ενός επιχειρηματία είναι το κέρδος ή αλλιώς ο τζίρος, που πρέπει να υπερτερεί των εξόδων.
Για να γίνει περισσότερο κατανοητό – Τα έξοδα της επιχείρησης είναι:
Οι μισθοί των εργαζομένων
Έξοδα λειτουργίας
Ασφάλεια εργαζομένων
Ασφάλεια εργοδοτών
Φόρος μισθωτών
ΦΠΑ
Φόρος στο τέλος της χρονιάς
Ότι περισσέψει πάει στους μετόχους της εταιρείας και θεωρείται κέρδος. Από τα έξοδα των επιχειρήσεων τονώνεται η αγορά και λαμβάνει έσοδα το κράτος μέσω των φόρων. Επίσης οι μέτοχοι και οι εργαζόμενοι επιστρέφουν ως πελάτες στις επιχειρήσεις ξοδεύουν χρήμα, τονώνουν περαιτέρω την αγορά ενισχύοντας την κυκλική πορεία του χρήματος και μέσω του ΦΠΑ αυξάνει τα έσοδα του το κράτος.
Η παράλογη φορολογία όμως έχει αναγκάσει πολλούς επιχειρηματίες να κλείσουν το «μαγαζί» τους, αφού τα κέρδη είναι μηδαμινά. Το 45+% κλείνει τις επιχειρήσεις και το κράτος δεν λαμβάνει έσοδα, άρα καταρρέει. Λύση δεν αποτελεί η ανακατανομή των φορολογικών βαρών, αφού οι «πλούσιοι» επιχειρηματίες που θα κληθούν να τραβήξουν κουπί χωρίς λόγο, θα κουνήσουν μαντήλι ψάχνοντας άλλους φορολογικούς παραδείσους. Επιπλέον ο φόρος 23% του ΦΠΑ μόνο καλό δεν κάνει αφού οι επιχειρηματίες δεν θα δεχθούν ποτέ να ζημιωθούν οι ίδιοι, για να χρηματοδοτήσουν ένα αναποτελεσματικό κράτους με παράλογη φορολογία που τους χρωστάει μάλιστα χρήματα. Ο ιδιώτης δεν πρόκειται να δώσει σε άλλο ιδιώτη 123 ευρώ αντί για 100.
Η ανάπτυξη θα ξεκινήσει, εφόσον καθιερωθεί αρχικά ενιαίος φορολογικός συντελεστής για φυσικά και νομικά πρόσωπα της τάξεως του 15%, ώστε να ανταγωνιστούμε τις γείτονες χώρες (Βουλγαρία, Τουρκία). Όλες οι γειτονικές χώρες μειώνοντας τους φόρους μπήκαν σε κανονικό πρόγραμμα ανάπτυξης σε αντίθεση με την Ελλάδα που εμμένει σ’ ένα παράλογο φορολογικό σύστημα.
Πρέπει να κατανοήσουμε ότι οι επιχειρηματίες είναι αυτοί, οι οποίοι οδηγούν σε ανάπτυξη μία χώρα, παράγοντας πλούτο και θέσεις εργασίας. Για τους φοροφυγάδες, που με χαμηλούς φόρους θα σκεφτούν καλά τη φοροδιαφυγή, πρέπει να υπάρξουν αυστηρότατες ποινές. Να δημιουργηθούν ειδικά φορολογικά δικαστήρια και η φοροδιαφυγή να θεωρείται ποινικό αδίκημα.
Όσον αφορά στις εταιρείες απαραίτητη είναι η κατάργησ