Ο αναρχικός χώρος είναι εργαλείο καταστολής

Όχι επειδή ο γράφων είναι εθνικιστής, αλλά επειδή η πραγματικότητα το επιβεβαιώνει πανηγυρικά.Η όποια άρνηση του συστημικού ρόλου των αναρχικών ισοδυναμεί με εθελοτυφλία και αν υπάρχει έστω και δείγμα, ειλικρίνειας και τσίπας, εντός του κόλπου των αναρχικών, ας μιλήσουν και ας εξηγήσουν...τα ανεξήγητα.

Η πίεση την οποία ασκούν οι αγανακτισμένοι Έλληνες πολίτες, στις διάφορες πλατείες της χώρας, είναι πρωτόγνωρη για τα....
δεδομένα του τόπου, μιας και δεν έχει συγκεκριμένη ιδεολογική γραμμή, πολιτική καθοδήγηση, οργανωτική μεθοδολογία και εν τέλει αποτελεί γνήσια έκφραση του χαρακτήρα που επικρατεί, κατά μέσο όρο, στην συναισθηματική δομή του πολίτη. Επίσης δεν έχει συγκεκριμένη ή δομημένη πολιτική πρόταση. Αυτό συμβαίνει διότι οι Έλληνες δεν βρέθηκαν στους δρόμους για να αντιπροτείνουν μια οικονομική πολιτική ενάντια στο ΔΝΤ και την ΕΚΤ, μα για να εκφράσουν την απέχθεια τους, για τις επιλογές της κυβέρνησης και το κυριότερο για εκφράσουν την απέχθεια τους προς το πολιτικό σύστημα και την τρέχουσα πολιτική νοοτροπία, γνωστή και ως ''Μεταπολίτευση''.
Ανίκανοι να αντιληφθούν τα ανωτέρω, διάφοροι πολιτικοί χώροι, λοιδορούν και χλευάζουν. Άλλοι ελπίζοντας σε μια νέα Οκτωβριανή επανάσταση, σπεύδουν στα μουλωχτά να μοιράσουν τις καμουφλαρισμένες ιδέες των Τρότσκυ, Μάο κλπ Άλλοι θυμήθηκαν τους αγανακτισμένους μόλις οι τελευταίοι σήκωσαν Ελληνικές σημαίες. Ας μην σταθούμε εδώ όμως.

Η επιμονή και αύξων αριθμός των αγανακτισμένων, δημιούργησαν μια μορφή πίεσης προς το PASOK και αυτό είναι κάτι που εκφράστηκε μέσω μέσων ηλεκτρονικής ενημέρωσης στα οποία πολιτικοί συντάκτες επιβεβαίωσαν του λόγου το αληθές. Σε μια προσπάθεια θόλωσης των υδάτων, το κυβερνών σχήμα επικαλέστηκε την δράση του ΣΥΡΙΖΑ ως μοναδικού υποκινητή των γεγονότων. Η προσπάθεια απέτυχε και σειρά είχαν το ΠΑΜΕ, η ακροδεξιά κλπ.

Την προηγούμενη τετάρτη όμως, ο κυβερνητικός σχηματισμός, έβγαλε το βαρύ πυροβολικό. Σε μια μέρα που οι ειρηνικότατοι διαδηλωτές, αποφάσισαν να κάνουν κάτι πιο ''δραστήριο'', να περικυκλώσουν την βουλή δηλαδή, ως αντίδραση στις αποφάσεις που η βουλή θα ψήφιζε εκείνη την ημέρα, η κυβέρνηση έπραξε με τακτικές ανατολικής Γερμανίας. Από νωρίς τα χαράματα στρατιές των παραστρατιωτικών Υ.Α.Τ, άντρες των Υ.ΜΕ.Τ, της ομάδας Δ.ΕΛ.Τ.Α και φυσικά της ασφάλειας, έστησαν ένα υπέροχο κλίμα αναταραχής. Ως καλά παπαγαλάκια άφησαν από νωρίς να εννοηθεί πως θα γίνουν επεισόδια, έστησαν σιδερένιο τοίχος για να κλείσουν τον δρόμο (όμοιο με αυτό των ιταλικών δυνάμεων στην Γένοβα), μπροστά μπροστά έβαλαν αστυνομικούς των ΜΑΤ με εκπαίδευση στον στρατό (είχαν στο στήθος τους εμβλήματα στρατιωτικών σχολείων) και έκλεισαν δεκάδες άλλους δρόμους. Όμως για να λειτουργήσει το σχήμα αυτό χρειάζεται το κατάλληλο εργαλείο. Την πλέον επίλεκτη μονάδα καταστολής. Τους αναρχικούς.

Αφού οι κύριοι της ασφάλειας κουβάλησαν τα κατάλληλα ρόπαλα με καροτσάκια από σούπερ μάρκετ (δεν το λέω εγώ, τα κανάλια το είπαν και το τόνισε το ραδιόφωνο του sk