«Ντου» νταβατζήδων για τα 15 δισ. του τζόγου

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αλλά κοστίζει… Για την ακρίβεια, όσο μεγαλύτερη είναι η απελπισία – όπως ακριβώς συμβαίνει αυτήν την περίοδο με την κατάρρευση της οικονομίας της χώρας – τόσομεγαλώνει ο τζίρος των «μαγαζιών» που πουλούν ελπίδα. Ένα τέτοιο μαγαζί γωνία, ο ΟΠΑΠ, βρίσκεται στο...
 στόχαστρο της παγκόσμιας βιομηχανίας του τζόγου, καθώς, σύμφωνα και με τους όρους της δανειακής σύμβασης που έχει υπογράψει με την τρόικα η ελληνική κυβέρνηση, κάθε ελληνική κότα που γεννά χρυσά αυγά είναι για(ξε)πούλημα.

Είναι, προφανώς, δύσκολο να οικοδομήσει κανείς επιχειρήματα για το ξεπούλημα μιας επιχείρησης όπως ο ΟΠΑΠ, καθώς:

● Όχι μόνο δεν έχει ελλείμματα, αλλά «γράφει» κέρδη.

● Ο κύκλος των εργασιών του διευρύνεται.

● Συνεισφέρει στην κοινωνική πολιτική.
Έτσι, λοιπόν, για να εμπεδωθεί η «ανάγκη» της ιδιωτικοποίησης της κότας που γεννά τα χρυσά – ελπιδοφόρα – αυγά, απαιτούνται μεθοδεύσεις. Επτά μήνες από τότε που βγήκαν σε δημό