Μυστικές επαφές ΜΙΤ - ΕΥΠ για να σβήσουν οι φωτιές

Η συνάντηση Σημίτη - Γιλμάζ το 1998 στην Κρήτη και ο πόλεμος πρακτόρων στα ελληνικά νησιά

Πληροφορίες από δίκτυα συνεργατών, στα οποία μετείχαν Τούρκοι αξιωματούχοι και ανέφεραν εμπρησμούς ελληνικών δασών κατ' εντολή της τουρκικής ΜΙΤ το διάστημα 1995 - 1997, είχαν περιέλθει σε γνώση στελεχών της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών εκείνης της.....
περιόδου.
Υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της ΕΥΠ, τότε, υποστηρίζουν ότι οι εμπρησμοί αποτελούσαν τουρκικά αντίποινα στην ανοχή που υποτίθεται ότι επιδείκνυαν οι ελληνικές αρχές σε πυρήνες Κούρδων του PKK και μελών της ακροαριστερής οργάνωσης DEV SOL. Η περίοδος που η Τουρκία φέρεται να προβαίνει σε εμπρησμούς δασών συμπίπτει με τη διαρροή, στην Ελλάδα, πληροφοριών για υποτιθέμενες υποδομές που λειτουργούσαν ως κέντρα υποστήριξης ή ακόμα και εκπαίδευσης μελών του PKK και της DEV SOL σε Εύβοια, Μυτιλήνη και Αττική.
Πληροφορίες της «Κ» κάνουν λόγο για συνάντηση, το 1998, των επικεφαλής ΕΥΠ και ΜΙΤ σε χώρα της κεντρικής Ευρώπης, ώστε να υπάρξει αποκλιμάκωση της έντασης μεταξύ των δύο κρατών. Η συνάντηση έγινε με τη μεσολάβηση «ουδέτερης» χώρας της Κεντρικής Ευρώπης, έπειτα από αίτημα της τουρκικής πλευράς. Τη συγκατάθεσή του είχε δώσει το υπουργείο Εξωτερικών, ωστόσο το αποτέλεσμα δεν ήταν το καλύτερο δυνατό, καθώς όπως διηγούνται άτομα με συμμετοχή στα γεγονότα «δεν υπήρξε σημείο συνεννόησης».
Το ραντεβού που δεν έγινεΠαρόμοια συνάντηση είχε γίνει προσπάθεια να πραγματοποιηθεί και το 1995. Τότε, ρόλο διαμεσολαβητή είχε αναλάβει η υπηρεσία πληροφοριών βαλκανικής χώρας. Το αίτημα, ωστόσο, είχε απορριφθεί από την ελληνική πλευρά.
Το 1998, ελληνοτουρκική προσέγγιση πραγματοποιήθηκε στην Κρήτη και σε επίπεδο αρχηγών κρατών, μεταξύ των κ. Κώστα Σημίτη και Μεσούτ Γιλμάζ. Η συνάντηση των δύο είχε προγραμματιστεί στον απόηχο της υπόθεσης Seydo Hazar. Ηταν φθινόπωρο του 1997 όταν ο 31χρονος, τότε, κουρδικής καταγωγής Γερμανός ονόματι Seydo Hazar είχε δημοσιεύσει στη βρετανική εφημερίδα Observer κείμενο στο οποίο υποστήριζε ότι εκπαιδεύτηκε σε μυστικά στρατόπεδα στην Ελλάδα. Η ελληνική κυβέρνηση είχε δημοσίως αμφισβητήσει τη γνησιότητα του δημοσιεύματος.
Αναφορές για πιθανή δράση Τούρκων εμπρηστών σε ελληνικά δάση υπήρχαν ήδη από το 1993. Αρχικά, οι πληροφορίες κρίθηκαν ασαφείς και αναξιόπιστες. Τα δεδομένα διαφοροποιήθηκαν μετά το 1995, οπότε η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών φέρεται να απέκτησε ισχυρό δίκτυο συνεργατών σε Αθήνα, Κύπρο και Γερμανία. Στους πληροφοριοδότες φέρονται μάλιστα να ανήκαν και εν ενεργεία, τότε, αξιωματούχοι της γείτονος χώρας. Στελέχη της ΕΥΠ είχαν «προσεγγίσει» Τούρκους υπηκόους που ζούσαν στη Γερμανία και διατηρούσαν επαφές με την τουρκική ΜΙΤ. Παρόμοιες τακτικές ακολούθησαν σε Αθήνα και Κύπρο (συμπεριλαμβανομένου του ψευδοκράτους), όπου στάθμευε ισχυρό κλιμάκιο Ελλήνων πρακτόρων εξοπλισμένο με τεχνικά μέσα.
Τα δεδομένα για τη δράση Τούρκων εμπρηστών δεν ήταν ιδιαίτερα λεπτομερή. Κατέτειναν ωστόσο στο συμπέρασμα ότι πίσω από ορισμένες πυρκαγιές, κυρίως σε νησιά τ