Μνήμη (Τεμπονέρα) και λήθη (Καλαμπόκα)

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΠΑΤΡΟΠΑΡΑΔΟΤΟ και διαρκές το νταηλίκι στην παράταξη των Γκοτζαμάνηδων. Κι αν τους έλειψε ο αντικομουνισμός ως «ιδεολογία» γιατί τους τέλειωσε ο κομμουνισμός, υπήρχαν κι άλλοι λόγοι και «ερείσματα» για να κατασκευάζουν αντιπάλους και...
 πρακτικές για να τους εξουδετερώνουν. Με (κάθε) τρόπο που ταιριάζει στην ιστορία, τις «παραδόσεις» και στο… ταπεραμέντο τους.
ΤΟΥΣ έλειπε το σκηνικό και το’ φτιαξαν. Οι τραμπούκοι και τους στρατολόγησαν. Ο δολοφόνος και τον βρήκαν. Δεν είχαμε εμφύλιο με δυο στρατούς, ούτε βραδιά Πολυτεχνείου. Είχαμε μια συνήθη κατάληψη
σχολείου, από εκείνες που το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου «υιοθέτησε», ρίχνοντας μια γερή πετριά στη μόρφωση και στην πειθαρχία των ελληνόπουλων-ξεκίνημα για το σημερινό μας χάλι στην παιδεία. Με το στοιχείο της πειθαρχίας μακρινή ανάμνηση στην εκπαιδευτική διαδικασία.
ΜΕΣΑ οι πολιορκημένοι κι έξω οι πορθητές. Μέσα ο Νίκος Τεμπονέρας κι απ’ έξω οι τραμπούκοι. Καταληψίες-τροφή για Μαραγκ
Keywords
Τυχαία Θέματα