«Μισθωτοί και συνταξιούχοι έχουν ήδη κάνει περισσότερα από όσα τους αναλογούν για να αντιμετωπιστεί η κρίση»

«Μισθωτοί και συνταξιούχοι έχουν ήδη κάνει περισσότερα από όσα τους αναλογούν για να αντιμετωπιστεί η κρίση.

Ήρθε η ώρα να πληρώσουν όσοι κρύβουν τα εισοδήματά τους», τόνισε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, κατά την σημερινή δεξίωση για την 37η επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας.

Ο κ. Παπούλιας αναφέρθηκε στις....
αποφάσεις της έκτακτης Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης, περιγράφοντάς τις ως «βήμα προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση που έγινε, αν και με μεγάλη καθυστέρηση», ενώ έκανε λόγο για διαρκή και όχι μάταιο αγώνα για τις κατακτήσεις που διεκδίκησε το αντιδικτατορικό κίνημα για «ψωμί, παιδεία, ελευθερία».



Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρθηκε ακόμη στα τραγικά γεγονότα της Νορβηγίας, εκφράζοντας τον αποτροπιασμό του και την αλληλεγγύη του προς τον νορβηγικό λαό, ενώ, απευθυνόμενος στους πολιτικούς, σημείωσε ότι η οικονομική κρίση έγινε και πολιτική και κάποιοι επιδιώκουν να γίνει και κρίση της ίδιας της Δημοκρατίας, γι’ αυτό τους κάλεσε να μιλούν περισσότερο, να παρεμβαίνουν, να μην αφήνουν, όπως είπε χαρακτηριστικά, όλο τον δημόσιο χώρο σε όσους μιλούν πολύ χωρίς λόγο ή για δικούς τους λόγους.

Ολόκληρη η ομιλία του Κάρολου Παπούλια

«Είμαστε όλοι συγκλονισμένοι από την εθνική τραγωδία που βιώνει η Νορβηγία. Αλληλεγγύη προς τον νορβηγικό λαό και αποτροπιασμός για την αποκρουστική φονική επίθεση, που μας θυμίζει πόσο σκοτάδι μπορεί να κρύβει η ανθρώπινη φύση και πού μπορεί να οδηγήσει η διαπαιδαγώγηση στο μίσος.

Φίλες και Φίλοι,

Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση σας καλωσορίζω σήμερα εδώ. Ανήκετε σε μια γενιά που έδωσε αγώνες για ένα μέλλον δημοκρατίας και σταθερότητας. Σε όλους εσάς που μετείχατε στον αντιδικτατορικό αγώνα χρωστάμε πολλά. Θα μπορούσατε να είχατε μια ήσυχη ζωή, προστατευμένοι στην ασφάλεια της απραξίας. Διαλέξατε το δύσκολο δρόμο, όπως εκείνοι, οι λίγοι πάντα, που δεν κρύβονται όταν η ιστορία περνά από μπροστά τους.

Ανήκετε σε μια γενιά που δοκιμάστηκε σκληρά, μέτρησε πληγές και απώλειες, αλλά είχε μπροστά της ορίζοντα. Το ίδιο συνέβη και με τη δική μου τη γενιά που έζησε τον πόλεμο, αλλά έβλεπε καλύτερες μέρες. Δεν συμβαίνει το ίδιο σήμερα. Η νέα γενιά, που μεγάλωσε σε συνθήκες σχετικής ή μεγαλύτερης ευημερίας, είναι η πρώτη που θα περάσει χειρότερα από την προηγούμενη. Γιατί κουβαλάει στην πλάτη της το δυσβάστακτο χρέος. Οφείλουμε σε αυτή τη γενιά, στα παιδιά μας, να κάνουμε το αδύνατο δυνατό για να διασφαλίσουμε ότι τα πέτρινα χρόνια της θα είναι όσο γίνεται λιγότερα.

Οφείλουμε να εξασφαλίσουμε ότι οι κατακτήσεις για τις οποίες αγωνίστηκε το αντιδικτατορικό κίνημα δεν χάθηκαν, όσο και αν εκμαυλίστηκαν. Ότι ο αγώνας για "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία" είναι διαρκής και όχι μάταιος. Για "Ψωμί", σε μια οικονομία που επιτρέπει σε όλους τους πολίτες αξιοπρεπή διαβίωση. Για "Παιδεία", σε μια ανοιχτή κοινωνία με κανόνες αξιοκρατίας και δυνατότητα αξιοποίησης της δημιουργικότητας των πολιτών της. Γι