Μήνυμα προς τους αστυνομικούς από έναν συνάδελφο

Γράφει ο Υπαρχιφύλακας Ιωάννης Πασχαλιάς

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν σε εφημερίδες, περιοδικά και ιστοσελίδες, το 49% των Αστυνομικών, στο οποίο ανήκει και ο γράφων, έλαβαν μισθό από 500 έως 1000 ευρώ, 1095 Συνάδελφοί μας πληρώθηκαν με 1 έως 500 ευρώ και 53 είχαν μηδενικές αποδοχές. Τα στοιχεία αυτά τρομάζουν και τον πλέον αισιόδοξο…

Και σαν να μην έφτανε αυτό, η οργή και η αγανάκτηση ξεχείλισαν από την ενέργεια να ψηφιστεί νόμος που μεταξύ άλλων καταργεί το αμετάθετο των Αστυνομικών, που αποτελεί ένα από τα κορυφαία θεσμικά δικαιώματά μας. Μετά από τη θύελλα των αντιδράσεων που προκλήθηκε, δόθηκε η υπόσχεση ότι αυτό το τελευταίο θα αποσυρθεί με τροποποίηση του εν λόγω νόμου...
Αναμφίβολα δεχόμαστε μία πρωτοφανή αλλά και αναίτια επίθεση τόσο στις....
αποδοχές μας όσο και στα θεσμικά μας δικαιώματα.

Η πρόθεση να καταργηθεί το αμετάθετο δεν είναι ανεξάρτητο από τις μειώσεις των αποδοχών μας και σύμφωνα με την άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των Συναδέλφων, έγινε για να μας εκφοβίσει και να μας αποτρέψει από δυναμικές κινητοποιήσεις, με την απειλή του «φιλοδωρήματος» με μια δυσμενή μετάθεση σε περίπτωση που «τολμούσαμε» να διαμαρτυρηθούμε.

Επίσης Συνάδελφοι με ενημερώνουν ότι σε συγκεντρώσεις προσωπικού των Υπηρεσιών τους, οι προϊστάμενοί τους Αξιωματικοί, προφανώς μεταφέροντας άνωθεν εντολές, προβαίνουν σε εκκλήσεις για υπομονή αλλά και σε συγκαλυμμένες απειλές, μιας και η κατάσταση θυμίζει καζάνι που βράζει. Τρέμουν γιατί γνωρίζουν καλύτερα από μας τη δύναμη του εργαζόμενου Έλληνα Αστυνομικού! Παρακαλεί και απειλεί αυτός που φοβάται!

Συνάδελφοι, είναι η ώρα των δυναμικών κινητοποιήσεων, μιας και έμειναν λίγα για να χάσουμε και πολλά για να διεκδικήσουμε και να κερδίσουμε. Να δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα σε όλους όσους μας κατάντησαν μέσα σε δυο χρόνια από Αστυνομικούς, σεκιουριτάδες. Να πούμε ΟΧΙ στο «ΕΛ.ΑΣ - ΕΛΛΗΝΩΝ - ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΑΔΩΝ» που κάποιοι ονειρεύονται! Αδυνατούμε να αντεπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας, αδυνατούμε να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες.

Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές (4-10-2011) μου έχουν απομείνει λίγες δεκάδες ευρώ από το μισθό μου του Οκτωβρίου και στη ίδια απελπιστική κατάσταση είναι και οι περισσότεροι Συνάδελφοί μου. Με τι ηθικό και με ποια ψυχολογία θα πάμε για δουλειά; Επαναλαμβάνω ότι πρέπει να συσπειρωθούμε γύρω από τα Σωματεία μας και να προβούμε σε δυναμικές κινητοποιήσεις. Δεν υπάρχει πια καμία πολυτέλεια για αποχή και για αδιαφορία, γιατί σε κάθε αποχή από τις κινητοποιήσεις μας, σε κάθε μικρή σε μέγεθος και παλμό πορεία, να είμαστε έτοιμοι για νέες μειώσεις αρκετών δεκάδων ευρώ και για ψαλίδισμα των δικαιωμάτων μας.

Αυτό συνέβη και στην πορεία των ένστολων στη Δ.Ε.Θ. όπου είμαστε 2000 αντί να είμαστε τουλάχιστον 20000, με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν όλα τα επώδυνα τα οποία υποστήκαμε. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι αν η δυναμική μας ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη δεν θα είχαμε χάσει τόσα