Μέρκελ: Η δομική κακουργία της ΕΕ

Έχουμε την τάση να αντιμετωπίζουμε τα ζητήματα με τη «διανοητική οκνηρία» των απλών σχημάτων και ιδιαίτερα με τη δαιμονοποίηση των ηθικών εννοιών (αφαιρέσεις).

Έτσι σε όλα τα ζητήματα κινούμαστε πάνω στο εξισωτικό σχήμα του «καλού» και του «κακού». Το «καλό» και το «κακό», όμως, δεν είναι «κατηγορικές προσταγές» (Καντ), αλλά «συγκεκριμένες σχέσεις»: Οικονομικές, κοινωνικές, ανθρώπινες γενικά…

Η κακουργία π.χ. του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού δεν απορρέει από τα .....
διαστροφικά ελαττώματα των «κακών» προσώπων της ηγεσίας του, αλλά από τις ΣΧΕΣΕΙΣ του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού με τον κόσμο και τις ανθρώπινες κοινωνίες. Είναι οι σχέσεις του ισχυρού, του Αυτοκράτορα, απέναντι στους άλλους ιμπεριαλισμούς οι οποίοι είναι μέσα στο παγκόσμιο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ κύκλωμα της καπιταλιστικής εξάρτησης.

Μέσα σε αυτό το αποτρόπαιο, θανάσιμα ανταγωνιστικό και μοχθηρό καπιταλιστικό σύστημα που κυριαρχείται από το «ο θάνατός σου η ζωή μου», δεν υπάρχει καμία θέση