Με τις μεταρρυθμίσεις δεν γίνεται τίποτα Απαιτείται επανάσταση για την ανάσταση

Του Απόστολου Πιερρή

«Φωνάω συνετοίσιν». ΔEN απευθύνομαι στο Καθεστώς Leviathan της χώρας. Αυτό ξόφλησε. Ξόφλησε μέσα και έξω, πάνω και κάτω, δεξιά και αριστερά. Είναι «άχθος αρούρης». Και μίασμα τερατώδους αποτυχίας. Επένδυσε σε ένα πράγμα τις τελευταίες δεκαετίες: να καλύψει την κολοσσιαία καταστροφική του ανικανότητα μετατρέποντας την....
Ελλάδα σε επαρχία μιας ευρωπαϊστικής ουτοπίας. Στην οποία πίστεψε με την απεγνωσμένη πίστη του χαμένου. Πίστεψε σε μια ιδεοληψία που ήταν θέμα χρόνου πότε θα ξεμπροστιαζόταν. Οι συγκυρίες, με τη μορφή της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, έκαναν να φανεί η πραγματικότητα με την αληθινή της μορφή και χρώματα. Χωρίς στρεβλώσεις και φτιασιδώματα. Και αυτό είναι όλο. Είμαστε πια σε επαφή με το ον. Μόνοι προς μόνο.
Για το Καθεστώς, σκέτη απελπισία. Το στέλνουμε εις το πυρ το εξώτερο, όπως τον κακό (δηλαδή τον άχρηστο) δούλο ο Kύριος, στην παραβολή του Ευαγγελίου. Αλλά για την κοινωνία παρουσιάζεται μεγάλη ευκαιρία αναγέννησης. Η επαφή με την πραγματικότητα αναζωογονεί και δυναμώνει ό,τι υγιές υπάρχει σε ένα σύστημα. Η «αλήθεια σώζει». Στο χέρι μας είναι να μετατρέψουμε τον αναπόφευκτο όλεθρο σε δημιουργική καταστροφή. Και αυτό είναι όλο πάλι. Αλλά και αυτό θα δείξει αν είμαστε «εσθλοί» ή «δειλοί», ικανοί και χρήσιμοι ή άχρηστοι και παθητικοί.
Και η στιγμή είναι κατάλληλη θετικά, όχι μόνο αρνητικά. Το Aνυσμα της Ιστορίας δείχνει στον πυρήνα του ελληνισμού, όπως σε όλες τις παρελθούσες μεγάλες εποχές μεταβολών (σκεφτείτε την Αναγέννηση) – μόνο τώρα αποφασιστικότερα και κυριαρχικότερα. Αλλάζει φορά το εκκρεμές της ιστορίας και κινείται προς το μοντέλο της φυσικής τελειότητας και αριστείας. Το λένε τώρα μέγιστη αυτοπραγμάτωση και δεξιότητες, αλλά είναι η ίδια κουλτούρα της χαράς, της ικανότητας και της επιτυχίας της κατά το απόλυτα Αγωνιστικό Ιδεώδες της Ζωής σε ένα φυσικό σύστημα.
Σε ορισμένες δυναμερείς ιστορικές περιόδους ο άνθρωπος αρχίζει πάλι μια μεγάλη πορεία σαν αυτή της Επανάστασης του Λόγου στην αυγή της Αρχαίας Ελλάδας. Σε άλλες ευλογημένες εποχές φτάνει σε δυσθεώρητες ακμές σαν το Κλασικό Θαύμα. Η εποχή μας ανήκει στις πρώτες.
Το θεμελιώδες χαρακτηριστικό γνώρισμα μιας νέας αρχής είναι πάντα το πνεύμα της ελευθερίας. Ιδέες, αξίες, δομές, πρακτικές, συνήθειες, άνθρωποι του παρελθόντος σαρώνονται και νέα γέννα ξεφυτρώνει από τη βαθιά άροση που γίνεται της γης.
Τα Είδωλα του παλιού γκρεμίζονται. Δεν γίνεται νέα αρχή χωρίς γκρέμισμα Ειδώλων. Ο νοών νοείτω. Μπορεί να είναι οδυνηρό, αλλά είναι σωτήριο. Και στο κάτω - κάτω το σύστημα έχει κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να ελαφρύνει τον όποιο πόνο της μεγάλης Ασυνέχειας που χρειαζόμαστε! Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι.
Γκρέμισμα Ειδώλων και Ασυνέχεια για μια νέα αρχή. Μην ακούτε τις Σειρήνες του Καθεστώτος με την ελπίδα ότι θα περισώσετε κάτι από τα προνόμιά του. Δεν θα τα περισώσετε. Με Μεταρρύθμιση δεν γίνεται τίποτα. (Ποια Μεταρρύθμιση άλλωστε; Είναι γελοίο το θέμα). Απαιτείται επανάσταση για ανάσταση.