Κι αυτοί… τσακώνονται

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΤΑ κόμματα με τις… αρχές τους, οι πολιτικοί μας με την «ιδεολογία» και την ηθική τους, τσακώνονται ως γνήσιοι έλληνες και ρωμιοί, δεν τα βρίσκουν, δεν νιώθουν ένοχοι. Ούτε «συγγνώμες» για το παρελθόν και συντριβή, ούτε ανάληψη ευθύνης και μεταμέλεια για τα πεπραγμένα τους, ομαδικά και ατομικά. Λόγια, κορώνες, ύφος και κραυγές. Μη τους (υπεν)θυμίσουμε πως βρίσκονταν στο κατάστρωμα, πριν φτάσουν το καράβι με τα ίσαλα στα χείλη της κουπαστής και λίγο πριν βουλιάξει. Καπεταναίοι όλοι τους με μοιρασμένους ρόλους, τότε, δυο τους να λαλούν κι οι...
τρεις τους να χορεύουν, οι κωπηλάτες να τραβούν κουπί και οι άλλοι στα.. αμπάρια.
ΤΟΤΕ, λοιπόν, όφειλαν να τα βρουν και να πάρουν μέτρα. Για τον ασύδοτο έλληνα που «ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει», αλλά ο ζυγός ήταν «εσωτερικός» και δεν το πρόσεξε. Μέτρα και για πάρτη τους και δεν τα πήραν. Με τον ασύδοτο (νεο)έλληνα να σύρεται στον άσεμνο χορό και τον πολιτικό- μπροστάρη να του χαμογελάει. Κι ήταν η πε