Η ελληνική «καμόρα» και η διαφθορά που πνίγει τη χώρα

του δημοσιογράφου Γιώργου Ν. Τσιούνη

Είναι πρωτοφανή, είναι απίστευτα αυτά που γίνονται, αυτά που βλέπουμε κι αυτά που ακούμε!

H διαφθορά στην Ελλάδα παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, κατακτά έδαφος και «στρατολογεί» πλέον ανθρώπους επώνυμους και υπεράνω κάθε υποψίας.
Η μεγάλη επιτυχία της.....
αστυνομίας στη Θεσσαλονίκη, με την εξάρθρωση τεσσάρων συμμοριών εκβιαστών, απατεώνων, τοκογλύφων κλπ. και η σύλληψη 53 ατόμων, πολιτών γνωστών και ορισμένων από αυτούς διακεκριμένων, εξέπληξε το πανελλήνιο, όταν μάλιστα η διεύθυνση της αστυνομίας της συμπρωτεύουσας, ανακοίνωσε πως αναζητούνται ακόμη περίπου δέκα επώνυμα άτομα για τα οποία έχουν εκδοθεί εντάλματα σύλληψης.

Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για μια ελληνική «καμόρα», η εγκληματική δραστηριότητα της οποίας είχε εκδηλωθεί κυρίως στη συμπρωτεύουσα και απλωνόταν σε ολόκληρη τη βόρεια Ελλάδα.

Τα θύματα των εγκληματικών αυτών συμμοριών, οι πολίτες, οι επιχειρηματίες που είχαν την ατυχία και την αφέλεια να εμπλακούν στα πλοκάμια της «καμόρας» της Θεσσαλονίκης, κυριολεκτικά καταστράφηκαν οικονομικά, κατάντησαν ανθρώπινα ερείπια και το χειρότερο ένα από τα θύματα, 44 χρόνων, αυτοκτόνησε πηδώντας από τον τέταρτο όροφο κτιρίου όπου είχε το γραφείο του, ενώ ένα άλλο αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει με τον ίδιο τρόπο και σακατεύθηκε.

Οι διάλογοι μεταξύ των μελών της «μαφίας», των εγκληματιών, δηλαδή τοκογλύφων, εκβιαστών και απατεώνων και των θυμάτων τους είναι συγκλονιστικοί και αποκαλύπτουν την πώρωση και την ωμότητα των ήδη κατηγορουμένων, οι οποίοι αχόρταγα εισέπρατταν στο πολλαπλάσιο τα χρήματα που είχαν δανείσει σε διάφορους έχοντες ανάγκη επιχειρηματίες και επαγγελματίες κατά το πλείστον, με επιτόκια ασύλληπτου ύψους και με εκβιασμούς πρωτοφανείς, απάνθρωπους που στόχευαν στην πλήρη καταστροφή των δανειοληπτών, πολλοί από τους οποίους είχαν εξοφλήσει διπλά και τριπλά τα ποσά που είχαν πάρει και πλήρωναν και ξαναπλήρωναν τους ατέλειωτους τόκους.

Περιουσίες χάθηκαν, σπίτια αρπάχθηκαν, άνθρωποι κακοποιήθηκαν και υπέστησαν εγκεφαλικά, ένας αυτοκτόνησε κι άλλος αποπειράθηκε να αυτοχειριασθεί!

Το πιο απάνθρωπο, το πιο βάρβαρο, το πιο προσβλητικό για την μνήμη του ανθρώπου που αυτοκτόνησε ήταν τα κροκοδείλια δάκρυα που έχυνε ο «εκτελεστής» καθώς και οι… εκδηλώσεις τιμής στη μνήμη του νεκρού, του θύματός του!

Ο απαίσιος αυτός τύπος με όσα απεχθή και ειδεχθή διέπραξε δεν οδήγησε μόνο στο θάνατο αυτόν που αποκαλούσε νεκρό πλέον, φίλο του, αλλά προσέβαλε, εκτός της μνήμης του νεκρού, και την ίδια την κοινωνία.

Τώρα που οι ένοχοι, η «μαφία», η «καμόρα», η «σπείρα», βρίσκονται στα χέρια της δικαιοσύνης και πολλοί έχουν ήδη προφυλακισθεί, ενώ άλλοι είναι προσωρινά ελεύθεροι με χρηματικές εγγυήσεις και άλλους περιοριστικούς όρους, τώρα που ο «βούρκος», ο «υπόκοσμος» της Θεσσαλονίκης καλείται να δώσει λόγο των πράξεών του, μια σκέψη έρχεται στο μυαλό των έντιμων και φιλόνομων πολιτών.

Πως τόσο