Η δημοσιογραφική τραγωδία

του δημοσιογράφου Γιώργου Ν. Τσιούνη

Μια αληθινή τραγωδία έζησε και ζει, περίπου τα δύο τελευταία χρόνια, ο κλάδος των δημοσιογράφων, τόσο στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, όσο και στην επαρχία.

Και ασφαλώς δεν είναι μόνον οι δημοσιογράφοι της χώρας που ζουν την τραγωδία. Είναι συγχρόνως και τραγωδία της ελευθεροτυπίας, του θεμέλιου αυτού της....
δημοκρατίας.

Είναι τραγωδία της ενημέρωσης του πολίτη, της σωστής, της έντιμης, της σφαιρικής, της πολύπλευρης ενημέρωσης και της διαφωτιστικής έρευνας.

Τέσσερις χιλιάδες δημοσιογράφοι υπολογίζεται ότι έχουν χάσει τη δουλειά τους, έχουν απολυθεί, έχουν μείνει άνεργοι.

Μάλιστα, τέσσερις χιλιάδες λειτουργοί της ενημέρωσης των εφημερίδων, του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης και γενικά των υπηρεσιών τύπου απομακρύνθηκαν από τα πόστα τους, από τις επάλξεις του αγώνα τους, κατά τα δύο τελευταία χρόνια και ήδη βρίσκονται επί ξύλου κρεμάμενοι…

Δεν θα ήταν υπερβολή αν έλεγε κανείς, ότι οι μισοί ή λίγο λιγότεροι από τους μισούς συντάκτες, ρεπόρτερς των διαφόρων μέσων ενημέρωσης, είδαν την πόρτα της εξόδου και μάλιστα, κάποιοι χωρίς αποζημιώσεις και χωρίς να εισπράξουν τα δεδουλευμένα τους αρκετών, πολλών μηνών!

Η τραγωδία του κλάδου όμως δεν τελειώνει εδώ.

Είναι ακόμη μεγαλύτερη και αποτελεί τραγωδία και των… τυχερών, αυτών δηλαδή που εξακολουθούν να εργάζονται.

Γιατί;

Γιατί, πολλοί από αυτούς έχουν να πληρωθούν ακόμη και 10 – 11 μήνες.
Γιατί, δώρα, νυχτερινά, υπερωρίες κλπ., είναι γι’ αυτούς… όνειρο απατηλό.
Γιατί, οι μισθοί τους έχουν συρρικνωθεί περίπου κατά 20% και περισσότερο, με απαίτηση των εργοδοτών, οι οποίοι εκβιαστικώς και με την απειλή απόλυσης, τους… ξεζουμίζουν!
Γιατί, οι περισσότεροι εργοδότες απαιτούν από τους συντάκτες και το λοιπό προσωπικό των επιχειρήσεών τους, να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις αρνούμενοι να εφαρμόσουν τις συλλογικές συμβάσεις.
Γιατί, τηλεοπτικό κανάλι μεγάλης εμβέλειας πανελλαδικής, ουσιαστικά έκλεισε, αφού οι μεγαλομέτοχοί του καταβρόχθισαν τεράστια ποσά, αμέτρητα εκατομμύρια κι άφησαν απλήρωτο 10 – 11 μήνες το προσωπικό τους, εκατοντάδες δημοσιογράφους και άλλους υπαλλήλους, βύθισαν στην ανέχεια εκατοντάδες οικογένειες.
Γιατί, και άλλα τηλεοπτικά κανάλια περιορίζουν τα έξοδά τους με περικοπές των αποδοχών των δημοσιογράφων και γενικώς των εργαζομένων.
Γιατί, εκδότες έκλεισαν ή κλείνουν τα έντυπά τους για να τα «εκδώσουν» στο διαδίκτυο, καταπίνοντας το αγγελιόσημο και τις λοιπές εργοδοτικές εισφορές και πληρώνοντας το συντακτικό και μη προσωπικό τους με ποσά εξευτελιστικά, λόγω της αδιαφορίας των κυβερνήσεων, ιδιαίτερα εκείνης του ΠΑΣΟΚ, που επέτρεψαν την ασυδοσία των διαφόρων ακατονόμαστων σαλταδόρικων τύπων, στην λεγόμενη ηλεκτρονική ενημέρωση, μέσω Ίντερνετ με τα sites, τα blogs, τα portals, τις ιστοσελίδες, τις ηλεκτρονικές εφημερίδες κλπ. Εκατοντάδες συνάδελφοί μας δημοσιογράφοι και άλλοι εργάζονται για πενταροδεκάρες, χωρίς ασφάλιση και χω