Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Του ΔΕΔΙΔΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Η διαφθορά , ως ουσιαστικό, σύμφωνα με το Ελληνικό Λεξικό, θεωρείται η ανηθικότητα, η ηθική κατάπτωση, η δωροδοκία και η εξαγορά, τόσο των συνειδήσεων, όσο και πολλών εκδουλεύσεων, προς ίδιον όφελος, μέσω χρημάτων.
Ως ρήμα, σημαίνει ότι κάποιον τον καταστρέφω, τον κάνω χειρότερο, τον....
καθιστώ ανήθικο, τον ατιμάζω και προπάντων, τον εξαγοράζω την ηθική του υπόσταση, πάλι μέσω χρημάτων , ή άλλων παρανόμων πράξεων.
Διαβάζοντας, ένα ένθετο περιοδικό μιας ημερήσιας εφημερίδας που αναφερόταν στην διαφθορά, παρατήρησα ότι, ως έννοια , αλλά και ως φαινόμενο, θεωρείται πανάρχαια, αν ανατρέξει κανείς, στο ιστορικό γίγνεσθαι αυτού του τόπου.
Πολλές φορές δε, ανακαλύπτει κανείς, ότι τα περισσότερα πρόσωπα που διαφθάρηκαν, ήταν υπεράνω κάθε υποψίας, μάλιστα δε, το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα των ασχολιών τους, ήταν τα κοινά, τουτέστιν ασκούσαν εξουσία.
Κύριο χαρακτηριστικό της διαφθοράς, θα μπορούσε να ορισθεί η φαυλότητα,